ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: "Γιατί να συνεχίζουμε να υπάρχουμε; Να πάμε να χαθούμε!"

Ακούγοντας συνεχώς ...οιμωγές από παντού, του στυλ "εθνικό πρόβλημα η υπογεννητικότητα", "θα γίνουμε μειονότητα στη χώρα μας" και άλλα παρόμοια, καταφεύγω στον Μάνο Χατζιδάκι που τα 'χει πει όλα πριν τριάντα πέντε χρόνια.  

Σε μια απολαυστική συνέντευξη στην Όλγα Μπακομάρου στο περιοδικό «Γυναίκα» (1988)! Παραθέτω ένα απόσπασμα:

- Είστε κατά του γάμου, κύριε Χατζιδάκι; 

Ναι, ασυζητητί. Ο γάμος είναι πηγή ασθενειών. 

- Τι ασθενειών; 

Μεγάλων ασθενειών. Κατ' αρχήν, ευνοείται ο γάμος, διότι τροφοδοτεί τα κοινωνικά σύνολα με πληθυσμό. 

- Δεν πρέπει να τροφοδοτούνται τα κοινωνικά σύνολα με πληθυσμό; Δεν είναι απαραίτητο; 

Όχι. Δεν με ενδιαφέρει. Γιατί να συνεχίζουμε να υπάρχουμε; Να πάμε να χαθούμε! Εάν τυχόν η ανάπτυξη σας βασίζεται στο αντίστοιχο της Τουρκίας, όλη η φουκαροσύνη και δέκα παιδιά, ποτέ μην αναπτυχθούμε. Βλέπετε όλους αυτούς τους φουκαράδες, που σαν τις κρεατομηχανές κάνουν δώδεκα και δεκαπέντε παιδιά και νομίζουν οι άθλιοι, μέσα στην απαιδευσιά τους, ότι κάνουν πράξη εξόχως θεάρεστη κοινωνικά, και κανείς δεν βρέθηκε να τους πει Προς θεού, αυτό είναι αμαρτία, να βγάζουν τόσα παιδιά στον κόσμο χωρίς να έχουν τα κότσια να τα πάνε παραπέρα στη ζωή τους. Αντίθετα, έρχεται η Κοινωνία, η Πολιτεία και το επιβραβεύει επίσημα αυτό το πράγμα και σου λέει Πολύ καλά κάνεις, πάρε και επίδομα διότι χρειαζόμαστε στρατιώτες να τους στέλνουμε εις τας μάχας να σκοτώνονται υπέρ πατρίδος. Αυτή την αηδία, αυτές τις τρισάθλιες συμβατικότητες εγώ δεν τις δέχομαι. 

- Δεν έχει βρεθεί όμως, λένε, σχέση που να μπορεί να υποκαταστήσει τον γάμο. 

Πολύ καλή είναι μια σχέση όσο θέλεις τον άνθρωπο σου. Από την ώρα που δεν τον θέλεις και δεν σε θέλει, σταματάτε. Οι ώριμοι άνθρωποι έτσι κάνουν. Δεν είσαι ιδιοκτησία κανενός. Ούτε μπορείς να γίνεις ιδιοκτησία κανενός. Επειδή σε ευλογάει ο παπάς, είσαι υποχρεωμένος να ζήσεις σ' όλη σου τη ζωή έτσι;

- Υποστηρίζουν ότι, αν μη τι άλλο, ο γάμος χρειάζεται για να μπορούν οι άνθρωποι να φέρνουν στον κόσμο παιδιά. 

Γιατί, άμα έχεις μια πολύ καλή σχέση, δεν μπορείς να κάνεις και παιδιά; 

- Παρ' όλα αυτά κι αυτοί που έχουν μια πολύ καλή σχέση όπως λέτε, δεν βλέπουν την ώρα να παντρευτούν, ακόμα και στην εποχή μας, που τόσα πράγματα έχουν αλλάξει. Το κάνουν, λέτε, από ανασφάλεια; 

Από ανασφάλεια. 

- Και μένουν παντρεμένοι από ανασφάλεια; 

Από ανασφάλεια. Κάνουν παιδιά και ζούνε συμβατικά, διότι έχουν κάνει παιδιά. Είναι αποδεκτοί απ' το κοινωνικό σύνολο παντρεμένοι, μπορούν να κάνουν τις βρωμιές τους παντρεμένοι, χωρίς να κυνηγιούνται, όπως κυνηγιούνται ελεύθεροι. 

- Πώς ακούτε την άποψη ότι ένας γάμος δεν πρέπει να διαλύεται όταν υπάρχουν παιδιά; 

Από την ώρα που θα κάνετε παιδιά, είναι τραγωδία! Από 'κει και πέρα, είτε διαλυθεί, είτε δεν διαλυθεί ο γάμος...

- Όταν η σχέση δεν είναι σωστή, είναι λέτε, τραγωδία; 

Μα πόσες σχέσεις σωστές ξέρετε εσείς; Εγώ είμαι 63 ετών και μέσα σ' αυτά τα 63 χρόνια είναι ζήτημα αν ξέρω τρεις σωστές οικογένειες όλες κι όλες. Οι άλλες είναι θλίψη, κατήφεια κι αρρώστια, γεμίζουν την κοινωνία από άρρωστους πολίτες. Βέβαια, η πολιτεία δεν ενδιαφέρεται γι' αυτά τα πράγματα, θέλει να αυξάνεται ο πληθυσμός, για να αντιμετωπίζει τους εχθρούς, τους γείτονες κ.λ.π. Εμάς τι μας ενδιαφέρει; Η ζωή δεν είναι αν θα νικήσουμε την Τουρκία ή όχι. Στα παλιά μου τα παπούτσια. 

- Αν θα νικήσουμε την Τουρκία; 

Ναι. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Ο εχθρός είναι εξίσου εντός και εκτός Ελλάδος. 

- Οι απόψεις σας θα ξενίσουν ορισμένους. Θα πουν ότι μ' αυτά και μ' αυτά κινδυνεύουμε να μην μείνει τίποτα όρθιο. 

Να μην μείνει τίποτα όρθιο. Γιατί να μείνει; Τώρα, φαντάζεσαι αλήθεια, ότι το πρόβλημά μας είναι να μείνουν όρθιες οι κολόνες ή να επιστρέψουν τα Ελγίνεια; Όλα αυτά είναι φτιαχτά προβλήματα κι ο καθένας κάνει τη μόστρα του, που λέμε, μέσα απ' αυτά. Δεν με απασχολεί, άλλα πράγματα πρέπει να μας απασχολούν. 

- Τι πράγματα; 

Τώρα πάει μακριά η συζήτηση, πάμε αλλού. (...) 

- Η πολιτική; Είπατε ότι η σημερινή κοινωνία εδώ, η πολιτική εξουσία είναι φαλλοκρατική. Είναι κακό αυτό; 

Ε, βέβαια. 

- Τι θα έπρεπε να είναι δηλαδή; 

Ερμαφρόδιτη. Σκέπτεσθε, ένας πολιτικός ερμαφρόδιτος τί ενδιαφέρον θα είχε; 

- Πολιτικός, εννοείτε ο κυβερνήτης, ο υπουργός, ο αξιωματούχος τέλος πάντων; 

Ναι. 

- Μπορεί να υπάρχουν ερμαφρόδιτοι. 

Δεν υπάρχουν. Θα υπάρχουν συμπλεγματικά, κρυφά. Εγώ τα θέλω όλα αυτά να είναι επίσημα.

- Είπατε ότι από ένα φαλλοκράτη προτιμάτε μια αδερφή. Μήπως και από μια ομάδα φαλλοκράτες θα προτιμούσατε να μας κυβερνούν μια ομάδα αδερφές; 

Θα είχε τουλάχιστον ενδιαφέρον μια κυβέρνηση με αδερφές. 

- Τι ενδιαφέρον θα είχε; 

Θα είχε γραφικότητα. Προσωπικά, θα διάβαζα τις εφημερίδες κάθε μέρα με μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Από το τί αποφάσισε, λόγου χάρη, ο κ. Δροσογιάννης, θα προτιμούσα να γνώριζα απ' τις εφημερίδες τί αποφάσισε μια αδερφή εις το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως. 

- Υπάρχει καμιά τέτοια κοινωνία; 

Η δικιά μου, όπως τη σκέφτομαι εγώ. Να φτιάξετε ανθρώπους που να σκέφτονται σωστά. Και όχι να γεμίζετε τα παιδιά με όλες αυτές τις ανταγωνιστικές αηδίες μεταξύ ανδρός και γυναικός. 

- Μα υπάρχουν τα φύλα, τα δύο φύλα. 

Η εξέλιξη του ανθρώπου θα είναι στο να γίνει ο άνδρας και άνδρας και γυναίκα. 

- Και η γυναίκα και γυναίκα και άνδρας; 

Ναι. Δεν θα υπάρχουν φύλα. 
- Ούτε οπτικά;
Όχι, τίποτα. 

- Τίποτα; Δηλαδή πώς θα είναι οι άνθρωποι; 

Θα είναι άνθρωποι. 

- Δηλαδή, ένα μοντέλο θα κυκλοφορεί; 

Ένα. 

- Αυτό πια ξεπερνά και τον Όργουελ! 

Δεν νομίζω πως ανήκει στα οράματά του. 

- Και το βλέπετε να γίνεται σύντομα; 

Σύντομα, σύντομα. Σε καμιά δεκαριά χρόνια.