«Allons enfants de la Patrie…»
ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΕΝ ΟΠΛΟΙΣ
Δεμένο ναρκωμένο μὲ ἁρπάζουν οἱ γιατροί
Κόβουν ράβουν οἱ ἀπαίσιοι χειροῦργοι
Γιὰ μέρες παραμένω ἀδρανής
καὶ ξαφνικά τὴν ἕβδομη μέρα τῆς δημιουργίας
χτυπάει κόκκινο
τὸ κεφάλι μου
Τέρας ἐκκωφαντικό
Μάτι βομβαρδιστικό
Γκρεμίζει τὸ Κρεμλίνο
τὸ Βρετανικὸ Κοινοβούλιο
ἀνατινάζει τὸ Σινικὸ Τεῖχος
τὸ Κογκρέσο-γηροκομεῖο
τὰ Ἡνωμένα ἔθνη
Στέλνω στὸν διάβολο τοὺς παθολόγους
Γιορτάζω μ᾿ ἕνα λουλούδι στὸ στόμα
Τὸ καραντὶ χτυπάει καὶ πάει τραγουδώντας:
«Allons enfants de la Patrie…».
*Το πρώτο ποίημα της συλλογής «Πολεμώντας υπό σκιάν...Ελεγεία και σάτιρες», Γιώργος Κοζίας, Περισπωμένη, 2017
Φωτό: Αλονζανφάν, 1974, σε σκηνοθεσία και σενάριο των αδερφών Ταβιάνι. Ο τίτλος της ταινίας προέρχεται από τις δύο πρώτες λέξεις της Μασσαλιώτιδας (Allons enfants).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου