Το Σάββατο 24 Μαΐου 2025 και ώρα 7.30 το απόγευμα, στη Στέγη Γραμμάτων «Κωστής Παλαμάς» στην Πάτρα (Κορίνθου 241) θα λάβει χώρα ένα αφιέρωμα στον Γεώργιο Θ. Γιαννόπουλο (1932-2025), δικηγόρο καί συγγραφέα.
Συμμετέχουν:
Γεώργιος Καραμέρος, Δικηγόρος.
Παναγιώτης Ανδριόπουλος, Θεολόγος, Μουσικός
Χαρά Γιαννοπούλου, Αρχιτέκτων.
Με την ευγενική υποστήριξη του Βιβλιοπωλείου της
ΓΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.
Παραθέτουμε στη συνέχεια μία επιστολή του αείμνηστου Σταύρου Ιντζεγιάννη προς τον Γεώργιο Θ. Γιαννόπουλο, για την γλωσσική ευαισθησία του, όπως αποτυπωνόταν στην εξαιρετική «Πολιτική Φιλολογική» του.
Αγαπητέ Κύριε Γιαννόπουλε.
Τακτικός αναγνώστης σας διαβάζοντας την «Πολιτική Φιλολογική» μου έρχεται συχνά στο νου ο εξαίσιος Καβαφικός στίχος «τιμή σ' εκείνους όπου στη ζωή των όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες...».
Ειλικρινά χαίρομαι - πέραν της νοηματικής των πληρότητας, μερικά τους αποτελούν οιονεί σεμινάρια ιστορίας και κοινωνιολογικού τους ενδιαφέροντος - την ωραία Ελληνική γλώσσα που τόσο άστοχα ξεπουλάμε χάριν μιας φτωχότατης Αγγλοσαξονικής ή των φρικτών εκείνων «φραγγλέζικων» μπερδεύοντας συνάμα τη δημοτική με την αγοραία όπως ακριβώς μπερδεύουμε τη Δημοκρατία με τον λαϊκισμό.
Ομολογώ με ντροπή μου ότι παρά το ότι αρθρογραφώ για περισσότερο από 40 - 45 χρόνια δεν ξέρω πια σε τι γλώσσα γράφω ή ομιλώ. Αρχαία - Λόγια - Καθαρεύουσα - Ελληνιστική - Δημοτική - Αργκό ή Αγοραία Ή ίσως τη γλώσσα της εφημερίδος - η αείμνηστη Ελένη Βλάχου είχε καθιερώσει στην πάλαι ποτέ «Μεσημβρινή» μια ολόκληρη σελίδα σε μια δική της ιδιόμορφη που την ονόμαζε γλώσσα της εφημερίδος - ή τάχα ...εφημερίδας, ποιός ξέρει; - χωρίς πνεύματα και απλοποιημένες ορισμένες διφθόγγους!
Βλέπετε ο ευγενέστατος και οπωσδήποτε καλών προθέσεων Γεώργιος Ράλλης συμμορφούμενος δια λόγους ψηφοθηρικούς –τη ατυχή εμπνεύσει των πολιτικών του πραιτοριανών – καθιέρωσε, φευ, εν μια νυκτί - την όπως ονόμασε - δημοτική. Μια γλώσσα που δεν είχαμε διδαχθεί και το χειρότερο δεν υπήρχαν διδάσκαλοι να τη διδάξουν. Έκτοτε ζούμε, μιλάμε, γράφουμε σε ένα - επιτρέψτε μου μια αγοραία έκφραση- γλωσσικό μπάχαλο!!! (Για καιρό φύλαγα ένα φάκελο – από δημόσια υπηρεσία - που είχε διεύθυνση:
«σταύρο ιντζεγιάννη σαρανταπόρου κ.τλ... Εδώ» δηλονότι ενταύθα).
Θα ξεφύγουμε άραγε από αυτό το χάος; Πολύ φοβάμαι όχι. «Επάνω στα τείχη άρχισεν ο θρήνος… Πικρά για μας ο Πρίαμος και η Εκάβη κλαίνε» γράφει ο μεγάλος Αλεξανδρινός.
Θύμα της είμαι σίγουρα κι εγώ.
Επανέρχομαι ωστόσο στον αρχικό σκοπό της επιστολής μου. Δεχθείτε τα συγχαρητήριά μου και το θαυμασμό μου για τον ωραίο αγώνα που κάνετε προμαχώντας στις καστρόπορτες της γλώσσας.
Με τιμή
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Πάτρα Ιούνιος 2020
2014_Vadim_Chuprina.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου