Το νέο βιβλίο του λογοτέχνη και ποιητή Βασίλη Λαδά «Στην ηλικία του Αβραάμ» παρουσιάζεται από την Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας, τις εκδόσεις Anima Libri και το βιβλιοπωλείο «Το Δόντι», στον Δικηγορικό Σύλλογο Πατρών, Φιλοποίμενος 24 (3ος όροφος), την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2018.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο βουλευτής Αχαΐας Κώστας Σπαρτινός, ο ποιητής Διονύσης Καρατζάς και ο συγγραφέας, ενώ αποσπάσματα του βιβλίου θα διαβάσει ο ηθοποιός Φάνης Δίπλας.
Όπως διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο "το βιβλίο ταξιδεύει με τη μεγάλη ταχεία του κινηματογράφου από το σελιλόιντ στα ψηφία, από τις κινηματογραφικές αίθουσες με ονόματα σαν εκκλησιών στα πολυσινεμά με τις αίθουσες αριθμούς και το ποπ κορν. Οδηγοί της ταχείας οι ταινίες «Στο πέρασμα του χρόνου», 1976, του Βιμ Βέντερς και «Μπλόου απ», 1966, του Αντονιόνι.
Είναι ένα δοκίμιο για την απήχηση του κινηματογράφου, μέσω ενός χρονικού της Κινηματογραφικής Λέσχης Πατρών και της γλυκόπικρης τομής στο σώμα μιας πόλης, από το 1978 ως και το 2017."
Αναμφισβήτητα ο Β. Λαδάς, ιδρυτικό μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης Πατρών, ποιητής και Πατρινός, αλλά και μανιώδης και γνήσιος σινεφίλ, ήταν ο κατάλληλος για τη συγγραφή ενός τέτοιου βιβλίου.
Φυσικά εκείνος το έκανε για το στοίχημα της συγγραφής και ίσως για την ...Αβρααμική μνήμη, αλλά το αποτέλεσμα μας δικαιώνει πλήρως, αφού το πόνημά του είναι μαζί Πατρινό, κινηματογραφικό και ιστορικό. Μη ξεχνάμε ότι η Κινηματογραφική Λέσχη Πατρών συμπλήρωσε 40 χρόνια παρουσίας και δράσης! Γι' αυτό γράφει ο Λαδάς: "Ταινίες, ταινίες, ταινίες. Πόσα χιλιόμετρα ταινιών άραγε έχει διανύσει η Λέσχη;"
Ένα από τα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία του βιβλίου είναι ότι ο Βασίλης Λαδάς δεν μασάει τα λόγια του. Μας υποδεικνύει τα πρόσωπα που συνετέλεσαν στο να ασχημίζει η πόλη τα τελευταία 40 χρόνια. Πρόσωπα και νοοτροπίες, οι οποίες εξακολουθούν - δυστυχώς - να υπάρχουν μέχρι της σήμερον. Απ' αυτή την άποψη το βιβλίο του Λαδά είναι βαθιά πολιτικό, καθώς καταγράφει και σχολιάζει κατά πως πρέπει, ήτοι καίρια και ουσιαστικά, ενέργειες και λογικές που απεδείχθησαν πομφόλυγες. Γι' αυτό και γράφει: "Με τις φούσκες του επιχειρείν συνυπήρξαν οι φούσκες της πολιτικής... Οι φούσκες δημιούργησαν πολιτικά πάθη...".
Κι αυτή η ματιά του Β. Λαδά, εκδιπλώνεται μέσα από τις ταινίες που έβλεπε ως σινεφίλ στην Κινηματογραφική Λέσχη, 40 και χρόνια. Αντιλαμβάνεται ο καθείς ότι δεν έχει προλήψεις ή προκαταλήψεις απέναντι στα είδη της έβδομης τέχνης. Τα ρουφάει όλα, αλλά έχει πάντα στο μυαλό του αυτό που λέει η ηρωίδα της ταινίας Χιροσίμα αγάπη μου: "Πρέπει να κοιτάς πάρα πολύ προσεκτικά για να μαθαίνεις".
Η ματιά του είναι διεισδυτική και - πως αλλιώς; - ποιητική. Γιατί ο Κινηματογράφος είναι μια ποιητική, αρκεί να ξέρεις τα κλειδιά για να την ανακαλύψεις. Είναι, όμως, και υπόθεση πολιτική. Κι αυτό απασχολεί, επίσης, τον Β. Λαδά. Γι' αυτό και αναφέρεται στις ταινίες των μεγάλων Ανατολικών σκηνοθετών που "δεν υπάκουαν στην κομματική γραμμή και στην αισθητική της γραφειοκρατίας" ή στην επιβολή του συστημικού κινηματογράφου των Η.Π.Α. από τη δεκαετία του 1990 ή στην αντίσταση του Ιράν!
Επειδή όμως το βιβλίο του Λαδά θίγει κι άλλα πολλά ζητήματα, "Στην ηλικία του Αβραάμ" θα επανέλθουμε.
Π.Α.Α.
Αναμφισβήτητα ο Β. Λαδάς, ιδρυτικό μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης Πατρών, ποιητής και Πατρινός, αλλά και μανιώδης και γνήσιος σινεφίλ, ήταν ο κατάλληλος για τη συγγραφή ενός τέτοιου βιβλίου.
Φυσικά εκείνος το έκανε για το στοίχημα της συγγραφής και ίσως για την ...Αβρααμική μνήμη, αλλά το αποτέλεσμα μας δικαιώνει πλήρως, αφού το πόνημά του είναι μαζί Πατρινό, κινηματογραφικό και ιστορικό. Μη ξεχνάμε ότι η Κινηματογραφική Λέσχη Πατρών συμπλήρωσε 40 χρόνια παρουσίας και δράσης! Γι' αυτό γράφει ο Λαδάς: "Ταινίες, ταινίες, ταινίες. Πόσα χιλιόμετρα ταινιών άραγε έχει διανύσει η Λέσχη;"
Ένα από τα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία του βιβλίου είναι ότι ο Βασίλης Λαδάς δεν μασάει τα λόγια του. Μας υποδεικνύει τα πρόσωπα που συνετέλεσαν στο να ασχημίζει η πόλη τα τελευταία 40 χρόνια. Πρόσωπα και νοοτροπίες, οι οποίες εξακολουθούν - δυστυχώς - να υπάρχουν μέχρι της σήμερον. Απ' αυτή την άποψη το βιβλίο του Λαδά είναι βαθιά πολιτικό, καθώς καταγράφει και σχολιάζει κατά πως πρέπει, ήτοι καίρια και ουσιαστικά, ενέργειες και λογικές που απεδείχθησαν πομφόλυγες. Γι' αυτό και γράφει: "Με τις φούσκες του επιχειρείν συνυπήρξαν οι φούσκες της πολιτικής... Οι φούσκες δημιούργησαν πολιτικά πάθη...".
Κι αυτή η ματιά του Β. Λαδά, εκδιπλώνεται μέσα από τις ταινίες που έβλεπε ως σινεφίλ στην Κινηματογραφική Λέσχη, 40 και χρόνια. Αντιλαμβάνεται ο καθείς ότι δεν έχει προλήψεις ή προκαταλήψεις απέναντι στα είδη της έβδομης τέχνης. Τα ρουφάει όλα, αλλά έχει πάντα στο μυαλό του αυτό που λέει η ηρωίδα της ταινίας Χιροσίμα αγάπη μου: "Πρέπει να κοιτάς πάρα πολύ προσεκτικά για να μαθαίνεις".
Η ματιά του είναι διεισδυτική και - πως αλλιώς; - ποιητική. Γιατί ο Κινηματογράφος είναι μια ποιητική, αρκεί να ξέρεις τα κλειδιά για να την ανακαλύψεις. Είναι, όμως, και υπόθεση πολιτική. Κι αυτό απασχολεί, επίσης, τον Β. Λαδά. Γι' αυτό και αναφέρεται στις ταινίες των μεγάλων Ανατολικών σκηνοθετών που "δεν υπάκουαν στην κομματική γραμμή και στην αισθητική της γραφειοκρατίας" ή στην επιβολή του συστημικού κινηματογράφου των Η.Π.Α. από τη δεκαετία του 1990 ή στην αντίσταση του Ιράν!
Επειδή όμως το βιβλίο του Λαδά θίγει κι άλλα πολλά ζητήματα, "Στην ηλικία του Αβραάμ" θα επανέλθουμε.
Π.Α.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου