Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

ΤΟ ΟΚΤΑΗΧΟ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΧΟΡΩΔΙΑ



Το οκτάηχο δοξαστικό του εσπερινού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, δίχορον, είναι μέλος του Πέτρου Πελοποννησίου, Λαμπαδαρίου της ΜτΧΕ (+1777), από τις πιο χαρακτηριστικές συνθέσεις του σε σύντομο στιχηραρικό μέλος.
Το περιεχόμενό του αντλεί από την σχετική απόκρυφο περί Κοιμήσεως διήγηση.
Ψάλλει η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία υπό τη διεύθυνση του Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως Λυκούργου Αγγελόπουλου. Το "Θεαρχίω νεύματι" υπάρχει στο ρεπερτόριο της ΕΛ.ΒΥ.Χ. ήδη από της ιδρύσεώς της, εδώ και τριάντα και πλέον χρόνια, και έχει ερμηνευθεί από τον Λυκούργο Αγγελόπουλο και τους συνεργάτες του στα πέρατα του κόσμου, προξενώντας πάντοτε ζωηρή εντύπωση, για την εμπνευσμένη εναλλαγή των οκτώ ήχων και την εν γένει πλοκή του μέλους.

Θεαρχίω νεύματι πάντοθεν οι θεοφόροι απόστολοι υπό νεφών μεταρσίως αιρόμενοι.
Καταλαβόντες το πανάχραντον και ζωαρχικόν σου σκήνος εξόχως ησπάζοντο.
Αι δε υπέρτατοι των ουρανών δυνάμεις συν τω οικείω δεσπότη παραγενόμεναι.
Το θεοδόχον και ακραιφνέστατον σώμα προπέμπουσι, τω δέει κρατούμεναι, υπερκοσμίως δε προώχοντο και αοράτως εβόων ταις ανωτέραις ταξιαρχίαις, ιδού η παντάνασσα θεόπαις παραγέγονεν.
Άρατε πύλας και ταύτην υπερκοσμίως υποδέξασθε, την του αενάου φωτός μητέρα.
Διά ταύτης γάρ η παγγενής των βροτών σωτηρία γέγονεν, η ατενίζειν ουκ ισχύομεν και ταύτη άξιον γέρας απονέμειν αδύνατον.
Ταύτης γαρ το υπερβάλλον, υπερέχει πάσαν έννοιαν.
Διό, άχραντε θεοτόκε, αεί συν ζωηφόρω βασιλεί και τόκω ζώσα, πρέσβευε διηνεκώς, περιφρουρήσαι και σώσαι, από πάσης προσβολής εναντίας την νεολαίαν σου, την γαρ σήν προστασίαν κεκτήμεθα.
Εις τους αιώνας αγλαοφανώς μακαρίζοντες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails