Στέφανος Μπολέτσης
ΛΟΓΙΑ ΣΕ ΜΙΚΡΟ ΑΔΕΛΦΟ
Κάτι μικρές χαρές που στερήθηκα
Ε, ναι λιγάκι, τις λυπήθηκα.
Έπρεπε όμως
ναι,
αυτές
κι άλλα πολλά πρέπει να χάσεις.
Πολλά ν’ αφίσεις πίσω… και
βουνό, βουνό ν’ ανέβεις και
ποτάμι στο ποτάμι να περάσεις.
Να γίνουν όλα πρέπει, ναι
κι άλλα πολλά να γίνουν.
Να δεις εδώ,
φλόγα και λάμψη μιάς στιγμής,
τους πόθους σου
των πρόσκαιρων
να σβύνουν.
Τα πόδια κάποτε βαρειά…
Στο χώμα, βέβαια, πρέπει να πατάνε.
Και να γλυστρήσεις ίσως,
ναι κι αυτό.
Τα μάτια σ’ όμως πάνω Κει
στα ύψη της Αγάπης να κυττάνε.
Βύρων Λεοντάρης
ΛΟΓΙΑ ΣΕ ΜΙΚΡΟ ΑΔΕΛΦΟ
Κάτι μικρές χαρές που στερήθηκα
Ε, ναι λιγάκι, τις λυπήθηκα.
Έπρεπε όμως
ναι,
αυτές
κι άλλα πολλά πρέπει να χάσεις.
Πολλά ν’ αφίσεις πίσω… και
βουνό, βουνό ν’ ανέβεις και
ποτάμι στο ποτάμι να περάσεις.
Να γίνουν όλα πρέπει, ναι
κι άλλα πολλά να γίνουν.
Να δεις εδώ,
φλόγα και λάμψη μιάς στιγμής,
τους πόθους σου
των πρόσκαιρων
να σβύνουν.
Τα πόδια κάποτε βαρειά…
Στο χώμα, βέβαια, πρέπει να πατάνε.
Και να γλυστρήσεις ίσως,
ναι κι αυτό.
Τα μάτια σ’ όμως πάνω Κει
στα ύψη της Αγάπης να κυττάνε.
Βύρων Λεοντάρης
II
Tώρα που δεν μπορώ παρά να με θυμάμαι μόνο
ξέρω, δεν ήταν έτσι, τίποτε δεν ήταν
αλλιώς έγιναν όλα.
Η μαρτυρία μου ασαφής. Τι υπεκφυγές, τι συγκαλύψεις
σε λόγια, σε γραφτά και σε φερσίματα...
Αλλά πώς να τα πω και φαντασίας καμώματα όλα αυτά;
Δε γίνεται.
Πώς να αναιρέσω μια κατάθεση
πώς να διευκρινίσω μια ζωή;
Το ειπωμένο με εκδικείται
κι ανεξιχνίαστο μένει πάντα το υπαρκτό.
Σίγουρα κάτι μου διαφεύγει
κάτι που λάθος το έζησα και λάθος με έζησε
κι όλο και σκοτεινιάζει γύρω μου
κι όλο και σκοτεινιάζει.
Πού βρίσκομαι
Τι ώρα να 'ναι.
Από τη συλλογή Εν γη αλμυρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου