Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ

Aποδεχόμενος ασμένως την πρόσκληση του σεβαστού μου π.κ. (ιστολόγιο Στον ίσκιο του Ήσκιου) επιλέγω ένα απόσπασμα από το βιβλίο του σπουδαίου μουσικολόγου Κωνσταντίνου Φλώρου «Ο άνθρωπος, ο έρωτας και η μουσική» (εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ). Ο Κ. Φλώρος διαπρέπει εδώ και δεκαετίες στη Γερμανία και τυγχάνει διεθνούς αναγνώρισης. Ανοίγοντας στη σελ. 123 του βιβλίου του διαβάζω για τον Άγγλο συνθέτη Gustav Holst (1874-1934) που είναι γνωστός για το εντυπωσιακό του έργο Οι Πλανήτες:

O Gustav Holst είναι σχετικά άγνωστος στη Γερμανία. Στην Αγγλία συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο πρωτότυπους συνθέτες του 20ου αιώνα. Ο κατάλογος έργων του περιλαμβάνει συνθέσεις πολλών ειδών. Οι φίλοι του τον περιγράφουν ως ένα διπρόσωπο άνθρωπο, ο οποίος ήταν ταυτόχρονα ευγενής και απόμακρος, χαρούμενος και συγκρατημένος. Αναμφίβολα είχε μυστικιστικές τάσεις. Πίστευε ακράδαντα σε υπεράνθρωπες δυνάμεις και επηρεαζόταν έντονα από τον ανατολικό τρόπο σκέψης. Γνώριζε την ινδουιστική λογοτεχνία και φιλοσοφία, μάθαινε σανσκριτικά, έγραψε την όπερα Savitri, μελοποίησε τους ύμνους από τις Βέδες… Ενθουσιαζόταν από το σύμπαν και του άρεσε να μετατρέπει τους διακριτούς αστρολογικούς χαρακτήρες (Άρης, Αφροδίτη, Ερμής, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας) σε μουσικές εικόνες.