ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ;

Με αφορμή την αυριανή εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου, ο γνωστός θεολόγος Θανάσης Παπαθανασίου, αρχισυντάκτης του σπουδαίου περιοδικού «Σύναξη», καταθέτει σε άρθρο του στην σημερινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, κάποιες πολύ σημαντικές σκέψεις για ζητήματα που δυστυχώς ούτε θίγονται ούτε συζητούνται μέσα στην Εκκλησία. Και εκφράζει εύλογη πραγματικά απορία για όσους γνωρίζουν: «Τι είναι, τέλος πάντων, αυτό που καθηλώνει στο περιθώριο τις θεολογικές φωνές και τις εκκλησιαστικές παρουσίες, οι οποίες εδώ και πολλούς καιρούς θέτουν αυτά τα ζητήματα επί τάπητος, άλλοτε σαν τους κακούς κι άλλοτε σαν τους γραφικούς του χωριού;» Πολύ φοβούμαι ότι ο κ. Παπαθανασίου δεν θα πάρει απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα. Για πολλά μείζονα και τρέχοντα θέματα της Εκκλησίας αρνούνται να τοποθετηθούν οι ταγοί της, αλλά και άλλοι εκκλησιαστικοί άνδρες, είτε από δειλία είτε από φόβο είτε από μυωπικό συμφέρον. Θα ρωτήσει κανείς: «Μα τι φοβούνται;» Όταν π.χ. είσαι Δεσπότης γιατί να μη διαλεχθείς, γιατί να μην πάρεις θέση; Σιωπή…
Ο Θανάσης Παπαθανασίου όμως, ευτυχώς μιλάει και σε μια παράγραφο από το σημερινό κείμενό του τα λέει όλα:
«Γιατί να είναι ανεπιθύμητες ζυμώσεις που συνδυάζουν στοχασμό, συζήτηση, ευθύνη, λογοδοσία και διάθεση για αποφυγή συναλλαγών, δημαγωγίας, εξαγοράς εκλεκτόρων κ.λπ.; Δύσκολα πράγματα; Φυσικά! Τίποτα ποτέ δεν είναι αυτόματο ή πανάκεια. Αλλά αν τυχόν θέλεις να είσαι ζωντανός παράγοντας της ανθρώπινης ιστορίας, οφείλεις να κοπιάσεις και να θεολογήσεις -αν βέβαια οι χριστιανοί όντως νοούμε το θεολογικό λόγο ως πράξη ευθύνης κι όχι ως την τέχνη να φλυαρείς για να πεις τίποτα. Και η μεγαλύτερη τραγωδία είναι να μην υποψιάζεται κάποιος ότι το Αγιο Πνεύμα μπορεί απλούστατα να διαφωνεί με τις επιλογές του! Ο ναρκισσισμός αυτός αλλοιώνει βαθύτατα το ορθόδοξο ήθος, δηλαδή το ήθος της μετάνοιας σε κάθε επίπεδο (συμπεριλαμβανομένων και ιερέων που οργανώνουν λόχους πνευματικοπαιδιών, συχνά μάλιστα με αντιεπισκοπικές κορόνες!). Σε ποια μετάνοια, και προς τι, μπορεί να προχωρήσει όποιος χώνει τον Θεό στο τσεπάκι του;»
Αν ήμουν Αρχιεπίσκοπος ο Παπαθανασίου θα ήταν ο πρωτοσύμβουλός μου.