PERSONAL JESUS2

Personal Jesus Προσωπικός Ιησούς
Your own personal Jesus

Ο δικός σου προσωπικός Ιησούς
Someone to hear your prayers

Κάποιος ν’ ακούει τις προσευχές σου
Someone who cares

Κάποιος που νοιάζεταιYour own personal Jesus

Ο δικός σου προσωπικός Ιησούς
Someone to hear your prayers

Κάποιος ν’ ακούει τις προσευχές σου
Someone who’s there

Κάποιος που θα σου σταθεί

Feeling unknown

Αισθάνεσαι άγνωστοςAnd you‘re all alone

Κι είσαι ολομόναχοςFlesh and bone

Σάρκα και οστά
By the telephone

Δίπλα στο τηλέφωνοLift up the receiver

Σήκωσε το ακουστικό
I’ll make you a believer

Θα σε κάνω να πιστέψεις

Take second best

Διάλεξέ με κι ας είμαι η δεύτερή σου επιλογή
Put me to the test

Βάλε με σε δοκιμασία
Things on your chest

Ό,τι σε βαραίνειYou need to confess

Και θέλεις να εξομολογηθείς
I will deliver

Θα σε λυτρώσω
You know I’m a forgiver

Θα σε συγχωρήσω, το ξέρεις

Reach out and touch faith

Άπλωσε το χέρι σου και άγγιξε την πίστη
Your own personal Jesus…

Ο δικός σου προσωπικός Ιησούς

Το παραπάνω τραγούδι ανήκει στον Johnny Cash. Ένα διάσημο εκπρόσωπο της country music, τον οποίο αγνοούσα παντελώς. Μου τον αποκάλυψε η φίλη Ειρήνη Βουζελάκου, που νόμισε ότι από το τραγούδι του Cash δανείστηκα τον τίτλο του κειμένου μου Personal Jesus. Η έκπλήξή μου ήταν μεγάλη! Και το ενδιαφέρον μου ακόμα μεγαλύτερο. Ζήτησα από τη φίλη μου να μου δώσει το τραγούδι και στοιχεία για τον δημιουργό του. Η Ειρήνη ανταποκρίθηκε στο αίτημά μου με το παραπάνω! Μου έστειλε τους στίχους του τραγουδιού στα αγγλικά, την μετάφρασή τους στα ελληνικά και διαφωτιστικά σχόλια, για την περιπέπεια του τραγουδιού, τα οποία παραθέτω στη συνέχεια.
Πρωτοκυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1989 σε single από τους Depeche Mode και συμπεριλήφθηκε ένα χρόνο αργότερα στο δίσκο τους VIOLATOR, έναν από τους πιο δημοφιλείς pop δίσκους όλων των εποχών. Σύμφωνα με τον δημιουργό Martin Gore, η έμπνευσή του προήλθε από το βιβλίο «Ο Έλβις κι εγώ» της Priscilla Presley. Ένα τραγούδι, δηλαδή, για τη θεοποίηση του άλλου στις ερωτικές σχέσεις. Παρά όμως τους απλοϊκούς στίχους και την «πιασάρικη» μελωδία που εύκολα εντυπώνεται, το τραγούδι έχει μία σκοτεινή απειλητική δύναμη, θρησκευτικής έντασης, που το κάνει να ξεπερνάει τα όρια της pop-electric, τα όρια ενός ανώδυνου συναισθηματισμού εμπνευσμένου από το αμερικάνικο άρλεκιν του βασιλιά του ροκ εν ρολ και της μούσας του. Υπάρχει μία απελπισμένη κραυγή, μία έκκληση για επιείκεια με άρωμα θανάτου που νομίζω ότι γίνεται ακόμα πιο έντονη στην πολύ πιο προσωπική, σχεδόν αυτοβιογραφική χροιά της διασκευής του τραγουδιού από τον Johnny Cash προς το τέλος της πολυτάραχης ζωής του. Ο μύθος της country που έλιωσε στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά και βρήκε καταφύγιο στην εσωτερική, προσωπική του σχέση με το Θεό. Παραλλαγές στο θέμα αυτό έχουμε δει πολλές, η αλήθεια στον Cash προέρχεται από το ότι δεν αποποιείται το αμαρτωλό παρελθόν του, χωρίς διδακτισμούς και τυμπανοκρουσίες, παραμένει απελπισμένος, ανθρώπινος, συνεχίζει να αναμετριέται με τους προσωπικούς του δαίμονες, απλώς με μεγαλύτερη σοφία και στωικότητα. Ένα μουσικό όνειρο για την πίστη και τη συγχώρεση όπου συναντιούνται ο Μπωντλέρ, ο Μπάροουζ και ο Έντγκαρ Άλαν Πόε.
Ο Cash έχει κυκλοφορήσει κι έναν άλλο δίσκο με τίτλο GOD. Εκεί συναντούμε ένα ακόμη τραγούδι για τον Ιησού: It was Jesus.
Ο Cash μας υπενθυμίζει κάτι που πολλές φορές ξεχνάμε. Την προσωπική μας συνάντηση με τον Ιησού. Αυτήν που επεδίωξαν με τρόπο ερωτικό, δηλαδή καρδιακά, οι Μάγοι ζητώντας το «νέον παιδίον, τον προ αιώνων Θεόν», οι Απόστολοι που ανταποκρίνονται στην κλήση του Ιησού, ο Ζακχαίος που ανεβαίνει στο δέντρο για να δει τον Ιησού & στη συνέχεια Τον δέχεται σπίτι του, η αιμορροούσα γυναίκα που τον αγγίζει και θεραπεύεται (πρβλ. τον στίχο “Reach out and touch faith”), η πόρνη που τον ραίνει με μύρα και δάκρυα ζητώντας εν σιωπή τη λύτρωση (“I’will deliver”), ο ληστής που αναφωνεί την υστάτη ώρα το «Μνήσθητί μου» (“You know I’m a forgiver”), οι Μυροφόρες που αψηφούν κάθε εμπόδιο για να συναντήσουν τον Νυμφίο τους, ο απόστολος Παύλος που Τον συναντά στον δρόμο προς την Δαμασκό (“I’ll make you a believer”), οι άγιοι και οι μάρτυρες ανά τους αιώνες που αισθάνονταν την παρουσία του Ιησού σε κάθε στιγμή της ζωής τους (Cash: “Someone to hear your prayers, someone who cares, someone who’s there”).
Ο προσωπικός Ιησούς του Cash δεν διαφέρει από τον Νυμφίο του Άσματος: Λαβώνει με την αγάπη του.
Τον ψάχνεις συνεχώς («ζητήσω όν ηγάπησεν η ψυχή μου») και μπορεί να μην τον βρίσκεις («εζήτησα αυτόν και ουχ εύρον αυτόν»). Τον αναζητάς στους λαβυρίνθους της ψυχής σου και στους δρόμους της πολιτείας («Μη όν ηγάπησεν η ψυχή μου είδετε;»). Σου χτυπάει την πόρτα και βγαίνεις προς υπάντησίν του («ήνοιξα εγώ τω αδελφιδώ μου, αδελφιδός μου παρήλθεν, ψυχή μου εξήλθεν εν λόγω αυτού»). Είναι ο δικός σου, ο προσωπικός Ιησούς. Your own personal Jesus…