Η Ιδιωτική Οδός, προ ημερών, απευθύνθηκε προς την συμπαθεστάτη δημοσιογράφο της εφημερίδας ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ κ. Ανδρομάχη Μπακοπούλου, υπεύθυνη Πολιτιστικού, εκφράζοντας μια διαφορετική άποψη, από την δική της, σε σχέση με την παιδική παράσταση του Καρναβαλικού Κομιτάτου. Μετά το σημερινό δημοσίευμα της Α. Μπ. αισθάνομαι την ανάγκη να της απευθύνω την ακόλουθη επιστολή:
Φιλτάτη Ανδρομάχη,
Διάβασα το σημερινό κείμενό σου και πραγματικά εξεπλάγην! Γράφεις για ένα κύμα διαμαρτυρίας που ξεσηκώθηκε εναντίον σου, του οποίου, όμως, εμείς οι αναγνώστες της εφημερίδας, δεν έχουμε πείραν. Δημοσιεύεις μόνο ένα απόσπασμα, απ’ ότι κατάλαβα, ενός e-mail. Μιλάς για «επιστολές» και «προσωπικές επιθέσεις», τις οποίες δεν έχουμε δει μέχρι τώρα. Νομίζω ότι ξεχνάς δύο βασικά πράγματα:
1. Και οι κρίνοντες κρίνονται και
2. Ο αντίλογος στη γνώμη μας δεν λογίζεται ως «επίθεση», αλλ’ ως δικαίωμα του άλλου στη διαφορά.
Εκεί, όμως, που χάνεις την αίσθηση της πραγματικότητας είναι όταν μιλάς για «επιχείρηση φίμωμα»! Δεν έχω σχέση με το Κομιτάτο, άρα φεύγω από το συγκεκριμένο θέμα για να θίξω την γενικότερη γραμμή της εφημερίδας, άρα και την δική σου θέση.
Γνωρίζεις πολύ καλά, όπως και πολλοί άλλοι συμπολίτες μας, ότι – έστω λόγω άνωθεν εντολών, δεν το παραθεωρώ – έχεις αποσιωπήσει, παρασιωπήσει, «θάψει», κατά το κοινώς λεγόμενον, αρκετά μείζονα πολιτιστικά θέματα, με κορυφαίο την υπόθεση «Πολιτιστική» και ακολούθως την υπόθεση «ΔΕΠΑΠ» κ.ο.κ.
Επίσης, έχεις φιμώσει στην κυριολεξία φωνές, όπως η δική μου, μη δημοσιεύοντας κείμενα ή επιστολές μου, που αφορούσαν όχι σε προσωπικά θέματα, αλλά σε δημόσια γεγονότα.
Επομένως, δεν θα έπρεπε να μιλάς για «επιχείρηση φίμωσης», όταν εσύ την έχεις αναγάγει – εκ των συνθηκών, δεν αντιλέγω – σε πάγια πολιτική.
Τα γράφω αυτά όχι για να εκφράσω κάποιο αίσθημα πικρίας – άπαγε της βλασφημίας - αλλά χάριν αληθείας και δικαιοσύνης. Άλλωστε, γι’ αυτό έφτιαξα το ιστολόγιό μου. Για να μπορώ επωνύμως να λέω τη γνώμη μου, χωρίς να είμαι όμηρος υμών των δημοσιογράφων. Να περιμένω , δηλ., αν θα δημοσιεύσετε ή όχι τα κείμενά μου.
Με ειλικρινή αισθήματα
Π. Α. Ανδριόπουλος
Φιλτάτη Ανδρομάχη,
Διάβασα το σημερινό κείμενό σου και πραγματικά εξεπλάγην! Γράφεις για ένα κύμα διαμαρτυρίας που ξεσηκώθηκε εναντίον σου, του οποίου, όμως, εμείς οι αναγνώστες της εφημερίδας, δεν έχουμε πείραν. Δημοσιεύεις μόνο ένα απόσπασμα, απ’ ότι κατάλαβα, ενός e-mail. Μιλάς για «επιστολές» και «προσωπικές επιθέσεις», τις οποίες δεν έχουμε δει μέχρι τώρα. Νομίζω ότι ξεχνάς δύο βασικά πράγματα:
1. Και οι κρίνοντες κρίνονται και
2. Ο αντίλογος στη γνώμη μας δεν λογίζεται ως «επίθεση», αλλ’ ως δικαίωμα του άλλου στη διαφορά.
Εκεί, όμως, που χάνεις την αίσθηση της πραγματικότητας είναι όταν μιλάς για «επιχείρηση φίμωμα»! Δεν έχω σχέση με το Κομιτάτο, άρα φεύγω από το συγκεκριμένο θέμα για να θίξω την γενικότερη γραμμή της εφημερίδας, άρα και την δική σου θέση.
Γνωρίζεις πολύ καλά, όπως και πολλοί άλλοι συμπολίτες μας, ότι – έστω λόγω άνωθεν εντολών, δεν το παραθεωρώ – έχεις αποσιωπήσει, παρασιωπήσει, «θάψει», κατά το κοινώς λεγόμενον, αρκετά μείζονα πολιτιστικά θέματα, με κορυφαίο την υπόθεση «Πολιτιστική» και ακολούθως την υπόθεση «ΔΕΠΑΠ» κ.ο.κ.
Επίσης, έχεις φιμώσει στην κυριολεξία φωνές, όπως η δική μου, μη δημοσιεύοντας κείμενα ή επιστολές μου, που αφορούσαν όχι σε προσωπικά θέματα, αλλά σε δημόσια γεγονότα.
Επομένως, δεν θα έπρεπε να μιλάς για «επιχείρηση φίμωσης», όταν εσύ την έχεις αναγάγει – εκ των συνθηκών, δεν αντιλέγω – σε πάγια πολιτική.
Τα γράφω αυτά όχι για να εκφράσω κάποιο αίσθημα πικρίας – άπαγε της βλασφημίας - αλλά χάριν αληθείας και δικαιοσύνης. Άλλωστε, γι’ αυτό έφτιαξα το ιστολόγιό μου. Για να μπορώ επωνύμως να λέω τη γνώμη μου, χωρίς να είμαι όμηρος υμών των δημοσιογράφων. Να περιμένω , δηλ., αν θα δημοσιεύσετε ή όχι τα κείμενά μου.
Με ειλικρινή αισθήματα
Π. Α. Ανδριόπουλος
5 σχόλια:
σας βρίσκω υπερβολικό παναγιώτη. δεν την ξέρω την κυρία Ανδρομάχη , αλλά διακρίνω μια εμπάθεια, απόρροια χρόνιων καταστάσεων μεταξύ υμών,που δεν μου αρέσει.
Αγαπητέ μου ανώνυμε,
Οι συνήθεις "κατηγορίες" που μου προσάπτονται είναι: "υπερβολικός" & "εμπαθής". Επίτρεψέ μου να σου πω ότι είμαι απλώς λογικός! Μιλώ με βάση τα δεδομένα. Στο συγκεκριμένο ζήτημα: Δεν μπορείς να μιλάς για "επιχείρηση φίμωσής" σου όταν έχεις διαπράξει το ίδιο εξακολουθητικώς! Και όχι μόνο σε μένα, αλλά και σε άλλους συμπολίτες. Κατανοώ τις δεσμεύσεις και τα συμφέροντα εφημερίδων και δημοσιογράφων. Όλα αυτά όμως είναι έξω από την δική μου "λογική", την έστω "υπερβολική". Κατά τα άλλα συμπαθώ απεριορίστως την κ. Μπακοπούλου και στόχος μου δεν είναι η ίδια, αλλά η συνήθης "τακτική".
Αξιότιμε κε Ανδριόπουλε. Μετά μεγίστης προσοχής και σταθερό ενδιαφέρον παρακολουθώ το νεωστί αναρτηθέν στο Διαδίκτυο ιστολόγιό σας. Θα μου επιτρέψετε να επισημάνω κάτι, ως συμπέρασμα που προκύπτει από την ανάγνωση των posts στα θέματα που θίγετε: διαπίστωσα πως κανείς από τους διαφωνούντας μαζί σας δεν έχει παρουσιάσει το παραμικρό αντεπιχείρημα. Αντιθέτως, σας κατηγορούν αορίστως ως "υπερβολικό" και "εμπαθή", όπως γράφετε και ίδιος λίγες γραμμές πιο πάνω. Είναι το γνωστό argumentum ad hominem, το "επιχείρημα κατά του ανθρώπου" (για όσους γνωρίζουν στοιχειώδη Λογική και Φιλοσοφία), το γνωστό και ως "ανήθικο επιχείρημα". Ακόμη και αν ήσασταν εμπαθής και υπερβολικός, οι επικριτές σας θα έπρεπε να μην σας προσάψουν προσωπικές κατηγορίες παρά να σας απαντήσουν δι' αντεπιχειρημάτων. Τέτοια αντεπιχειρήματα όμως δεν βρίσκουν για έναν απλό λόγο: λέτε την αλήθεια και αυτή η αλήθεια είναι πικρή και επώδυνη. Συνεχίστε την προσπάθειά σας γιατί εκπροσωπείτε μια όχι αμελητέα μερίδα Πατρινών.
ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΓΛΥΦΤΗΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ??????? Ο ΕΡΑΣΤΗΣ.....Τ
ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΗΓΑΙΝΩ ΤΟΝ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΕΤΣΙ........... Ο ΕΡΑΣΤΗΣ Τ,..........
Δημοσίευση σχολίου