Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ: "ΝΥΧΤΟΠΕΡΠΑΤΗΜΑΤΑ" - ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ...ΓΑΤΙΣΙΟ ΧΑΡΑΚΤΙΚΟ


ΝΥΧΤΟΠΕΡΠΑΤΗΜΑΤΑ 
(Προσπάθεια ἑρμηνευτικὴ) 
ὑπὸ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου 
 " Μὴ νυχτοπαρωρεῖτε..! 
" Τί ἐκπλήξεις ἔχει ἡ ζωή μας! Πρὸ ἡμερῶν ἡ διαπρεπὴς καλλιτέχνις καὶ φίλη Ρένα Ἀνούση–Ἠλία μοὔστειλε ἀπὸ τὴν Ἀθήνα ἕνα νέο της ἐντυπωσιακὸ χαρακτικό, τὰ "Νυχτοπερπατήματα", μὲ πρωταγωνιστὴ μιὰ γάτα ποὺ μ’ ἔβαλε σὲ στοχασμούς. Θυμήθηκα ἀμέσως τὴ μαύρη θεὰ τῆς μαγείας Bastet τῆς Αἰγύπτου καὶ τὸ βιβλίο τοῦ Μ. Μαυρίδη, "Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔβγαινε τὶς νύχτες" (1982). 
Ἡ Ρένα ἦταν μιὰ ὄμορφη, ἰδίως στὰ νειάτα της κυρία, ποὺ σκορπίζει γοητεία σ’ ὅσους βρίσκονται κοντά της. Ἔχει μία περισσὴ ἀνθρώπινη ζεστασιά, πνευματικότητα, εὐλυγισία καὶ καλλιτεχνικὴ ἀρτιότητα, ποὺ τεκμηριώνεται στὸ πλούσιο εἰκονογραφικὰ καὶ ρυθμολογικὰ ρεπερτόριό της, τὸ ὁποῖο πάντα στηρίζεται στὴ γῆ, χωρὶς ὅμως νὰ μὴν ἀποπνέει καὶ μιὰ "κοσμολογίζουσα θρησκευτικότητα". Εἶναι μία "χειρονακτικὴ" οἰκοδέσποινα ποὺ δαμάζει μὲ μαεστρία δύσκολες τεχνικὲς ὅπως τὴ χαρακτική, τὴν ἀκουαρέλα, τὸ παστὲλ, κ.ἄ., δημιουργώντας ἕνα "μνημειακὸ" ἔργο μὲ ἔντονη ἑλληνικότητα. Συγχρόνως ὅμως εἶναι καὶ μιὰ ἐξαίρετη παιδαγωγός, ἡ ὁποία διέπρεψε στὴν Εὐαγγελικὴ Σχολὴ τῆς Ν. Σμύρνης, ἔκαμε πολλὲς ἐκθέσεις, τιμήθηκε μὲ σημαντικὲς κριτικές, πῆρε ποικίλες διακρίσεις, ἔδωσε διαλέξεις, ἔγραψε βιβλία καὶ μελέτες καὶ εἶναι "αἰώνιο" μέλος τοῦ ΕΕΤΕ. 
Καὶ τώρα στὴ γάτα: 
Τὸ χαρακτικὸ παριστᾶ ἕνα καλοθρεμμένο μαῦρο γάτο ποὺ "περιφέρεται ἀπὸ κεραμίδι σὲ κεραμίδι, βεράντα ἢ ταράτσα κάθε βράδυ". Σὰν νὰ σέρνει, βέβαια προσεκτικά, βαρὺ "λαϊκὸ χορὸ" πάνω στὸ κάγκελο. Εἰκονίζεται profil καὶ ἔχει σηκωνένη τὴν οὐρά του. Ἀπὸ χαρά; Στὸ βάθος ὁ τοίχος εἶναι γεμάτος ἀπὸ ἕνα δικτυωτὸ μικρῶν τετραγωνιδίων. Πρὸς τὰ ἀριστερὰ ὑπάρχει ἕνα δίφυλλο παράθυρο, ἀπὸ τὸ ὁποῖο φαίνεται τὸ σκοτάδι τῆς νύχτας ποὺ διανθίζει σμῆνος σὰν τ’ ἀστέρια, λευκῶν πετούμενων, ἐνῶ πρὸς τὰ πάνω προβάλλει κοκκινωπὸ ὁλόγιωμο φεγγάρι μὲ μὼβ κηλίδες. Δυὸ εἶναι τὰ βασικὰ χρώματα, ὑπαγορευόμενα καὶ ἀπὸ τὴν τεχνική: Τὸ μαῦρο καὶ τὸ λευκό. Τὸ λευκὸ μάλιστα σχηματίζει μιὰ παχειὰ ταινία ποὺ περιβάλλει τὸ γάτο καὶ κυριαρχεῖ ὡς χρῶμα ἀπὸ πίσω του. Λευκὲς εἶναι ἐπίσης καὶ οἱ γεωμετρικὲς σιδεριὲς τῆς ταράτσας, οἱ ὁποῖες σχηματίζουν διάφορα τετράγωνα ἢ ὀρθογώνια. Ὁ γάτος κινεῖται ἀπὸ τὰ δεξιὰ πρὸς τὰ ἀριστερά, καὶ μπρὸς στὴ μούρη του ἐμφανίζεται μὲ ἁδρὲς γραμμὲς τμηματικὰ ἡ στέγη ἑνὸς γειτονικοῦ σπιτιοῦ, ἄρα ἡ ταράτσα εἶναι ἀρκετὰ ψηλά. Τὰ δυό του ὀπίσθια πόδια στηρίζονται στὴ λάμα τῆς σιδεριᾶς, ἐνῶ ἀπὸ κάτω χαίνει κενό, ἀκίνδυνο γιὰ τὸν ἑπτάψυχο τιγροειδῆ. 
Τί γυρεύει ὅμως ὁ γάτος τὴ νύχτα, "ποὺ περπατάει στὶς σκιὲς μὲ μεγάλη αὐτοπεποίθηση". Μήπως πεινάει; Ἔσφιξε ἡ καρδιά του καὶ τὸ σκαπούλαρε ἀπὸ κάποιο σπίτι γιὰ νὰ ἀεριστεῖ, ἀφοῦ βαρέθηκε τὰ τυπικὰ χάδια καὶ γλυκόλογα τῆς κυρᾶς του; Τὸν κακομοίρη, μουγγὸς αὐτὸς καὶ πῶς νὰ ἀπαντήσει, ἢ τοῦ ἀνέβηκε ἡ τεστοστερόνη ἀπὸ τὴν καλοπέραση; Καὶ γιατί εἶναι μαῦρος; Σημάδι ἀσφαλῶς κακό, ποὺ συνδέεται μὲ τὴ μαγεία. Καὶ γιατί φωτίζει τὸ φεγγάρι τὸ πλάσμα ἐτοῦτο τῆς μαύρης νύχτας μὲ τὸ μοῦτρο ποὺ προκαλεῖ φόβο; Στὴ Νορμανδία ὑπῆρχε ἡ δοξασία, πῶς ἂν κάποιος διασταυρώσει τὴν πορεία του μὲ αὐτὴν τῆς γάτας στὸ φῶς τοῦ φεγγαριοῦ, ἦταν πολὺ πιθανὸ νὰ πεθάνει ἀπὸ ἐπιδημία. Ἔτσι ἡ σύνθεση ἀπὸ τὴν σύζευξη αὐτὴ πλανητικοῦ καὶ ζωϊκοῦ κοσμικοῦ στοιχείου, προσλαμβάνει ἕνα χθόνιο, μυστηριώδη καὶ αὐτὸ τοῦτο "δαιμονικὸ" χαρακτήρα. 
Ἂς μὴ λησμονοῦμε, ὅτι ἡ γάτα, τὸ ἰδιότροπο ἐτοῦτο σύμβολο τῆς ἀνεξαρτησίας καὶ τῶν "γατικῶν" δικαιωμάτων μὲ τὶς γραφικὲς ὄψεις τῆς θηλυκότητος, σὲ πολλὲς θρησκεῖες συνδέεται μὲ τὴ Σεληνιακὴ Θεὰ καὶ ὅτι ἡ καθηλωτικὴ ματιά της ταυτίστηκε μὲ τὶς σεληνιακὲς φάσεις, ἐτύγχανε δὲ στὴν Αἴγυπτο ἰδιαιτέρων προνομίων καὶ βασιλικῆς ἀντιμετωπίσεως. 
Ἀγκαλιάστε λοιπὸν γατόφιλοι τὴ "θεὰ" ἢ τὶς "θεὲς" τοῦ σπιτιοῦ σας, τὰ "ἱερὰ" αὐτὰ ζῶα σφικτά, γιὰ νὰ σᾶς συντροφεύουν στὴν ἀφόρητη μοναξιά σας καὶ μὴ τὶς ἀφήνετε νὰ περιδιαβάζουν ἀλητηρίως "ἀπὸ τέντζερη σὲ τέντζερη" τὶς νύχτες, πάνω στὰ μπαλκόνια καὶ τὰ τσατιά.

1 σχόλιο:

Konstantinos είπε...

Ὁ Σεςβασμιώτατος μᾶς χαροποιεῖ καί συγκινεῖ παράλληλα. Νά εἶναι καλά πού μέ τόν στέρεο λογο του μοῦ θυμίζει τό δικό μας τό γάτο, πού συντρόφευε τή Μανα καί ὅταν ἐκείνη ἔφυγε ἄφησε τή στερνή του πνοή μπροστά στή θύρα του σπιτιοῦ της...

Related Posts with Thumbnails