Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΜΗΡΟΣ ΤΗΣ ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ;


Η υπόθεση του άρματος του Εφραίμ δεν με ενδιαφέρει ουσιαστικά. Είτε παρελάσει είτε όχι μού είναι ένα και το αυτό. Άλλωστε θα έχω αποδράσει και δεν θα …μιανθώ.
Αυτό που με θλίβει, για άλλη μια φορά, είναι η τραγική ένδεια σοβαρών επιχειρημάτων από την πλευρά των εκκλησιαστικών διαμαρτυρομένων για την «προσβολή των ιερών και των οσίων της φυλής, του τιμημένου ράσου» και λοιπών αφελειών (τουλάχιστον…).
Διαβάζοντας σήμερα στην εφημερίδα Πελοπόννησος την επιστολή του συναδέλφου θεολόγου κ. Παναγιώτη Ν. Γκουρβέλου για το πολυσυζητημένο θέμα, η παραπάνω άποψή μου δυστυχώς δικαιώνεται.
Είναι δυνατόν να λέμε ότι ο Εφραίμ θα κριθεί αθώος ή ένοχος από τα πολιτικά δικαστήρια και άρα μέχρι τότε δεν μπορούμε να τον… σατιρίζουμε; Δηλ. η Εκκλησία περιμένει την κοσμική δικαιοσύνη για να σχηματίσει γνώμη για την υπόθεση Εφραίμ; Μια δικαιοσύνη η οποία, μάλιστα με …άνωθεν επιφοίτηση, δεν δημοσιοποίησε στο πρόσφατο παρελθόν απόφαση που δυσαρεστούσε τον «άγιο ηγούμενο». Και σήμερα σύρεται στα δικαστήρια γι’ αυτό ακριβώς το αδίκημα. Μια δικαιοσύνη που απορρίπτει τα ασφαλιστικά μέτρα για την απόσυρση του άρματος, με το αιτιολογικό ότι έγιναν εναντίον του Δήμου και όχι εναντίον της ΔΕΠΑΠ! Ούτε λέξη επί της ουσίας!
Η Εκκλησία θα είναι «όμηρος» τέτοιων λογικών της κοσμικής δικαιοσύνης; Που αθωώνει πανηγυρικώς και τον περιβόητο Γιοσάκη; Άρα, η απώλεια εκκλησιαστικών κριτηρίων συνιστά τραγωδία! Κυριολεκτικώς!
Κι ακόμα, επικαλούμαστε το τι προσέφερε η Εκκλησία στην πατρίδα κατά το παρελθόν για να αμνηστεύσουμε το παρόν; Και επιστρατεύουμε οι θεολόγοι το σαθρό, έως κωμικό πιά, επιχείρημα των «ηθικών αρχών και αξιών» για να αποτρέψουμε τον «διασυρμό» της Εκκλησίας, όταν το σκάνδαλο που προκάλεσε ο Εφραίμ – για την άνδρωση του οποίου ευθύνεται σύσσωμο το Άγιον Όρος – στο σώμα της Εκκλησίας είναι απείρως μεγαλύτερο απ’ αυτό της παρέλασης ενός σατιρικού άρματος. Γιατί το άρμα θα …καεί, ενώ η πληγή μένει ορθάνοιχτη…
Τα γράφω αυτά ενώ γνωρίζω ότι σε όλη την πόλη έχει απλωθεί η «λογική» της σιωπής και των επάρατων «ισορροπιών», γύρω από το θέμα. Ακόμα και οι καρναβαλιστές αμύνονται. Δεν υπεραμύνονται της σάτιρας. Γιατί στην ουσία λίγο τους ενδιαφέρει, μπροστά στο ξεφάντωμα που τους καίει.Το πρόβλημα όμως είναι για την αυτοσυνειδησία της Εκκλησίας. Τι λόγο αρθρώνουμε στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Αν δεν μπορούμε να επιχειρηματολογήσουμε σοβαρά για το άρμα του Εφραίμ, τότε τι είδους θεολογία θα διατυπώσουμε στα μείζονα σύγχρονα ζητήματα της Βιοηθικής ας πούμε, που η Εκκλησία αποφεύγει ν’ αγγίζει;

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όταν ως μέλη του εκκλησιαστικού σώματος αποζητούμε τη δικαίωση στις αίθουσες των δικαστικών αιθουσών, στο γράμμα του νόμου και στην «ασφάλεια» των ασφαλιστικών μέτρων είμαστε χαμένοι! Εγκαταλείψαμε την αγκαλιά της Χάριτος για να ζεσταθούμε ξεροσταλιάζοντας στους προθαλάμους της κάθε εξουσίας.

Το «άρμα του Εφραίμ» ήταν όντως μια ΠΡΟΚΛΗΣΗ ! Μια δοκιμασία ορίων και κριτηρίων της πίστης που ομολογούμε. Και μεις, τούτη την πρόκληση, την προσπεράσαμε σκανδαλωδώς αμβλύνοντας όχι τα δικά μας όρια ταπείνωσης αλλά τη νομολογία του νομικισμού μας ώστε να χωρέσει μέσα όλη η «προσβολή» της σάτιρας.

Δεν πονώ για τον «σκανδαλισμό» των ανυποψίαστων πιστών καρναβαλιστών! Ούτε για το τρωθέν κύρος της Εκκλησίας! Θλίβομαι γιατί ο δικαίως ή αδίκως κατηγορούμενος Εφραίμ δεν σήκωσε το Σταυρό που του έλαχε. Και γιατί οι υπόλοιποι δεν τον βοηθήσαμε με τη στάση μας να τον σηκώσει…
Ανταλλάξαμε τη «μωρία» και το «σκάνδαλο» του Σταυρού με την κατοχύρωση του Νόμου. Άλλη μια φορά…

Καλή Σαρακοστή
Γιώργος Μάλφας

Ανώνυμος είπε...

Αφού σε συγχαρώ, κ. Παναγιώτη για το σημείωμά σου-απάντηση στους ωρυ-ομένους ότι δεν έχεις θέση-, θέλω να παρατηρήσω τα εξής: 1. Θα μπο- ρούσες να γράψεις και πολλά άλλα α-κόμη. 2. Πράγματι η εκκκλησία και μαζί το άγιο όρος-κάποτε χαριτολο- γώντας κάποιος φίλος μου το αποκά- λεσε "όργιον όρος"...! (αλήθεια γι-ατί;;!!)- οφείλουν να διαφυλάττουν το κύρος τους και να μη αφήνουν κά-ποιους να το καταρρακώνουν! 3. Να πάψει-επί τέλους-να μιλάει επί παν-τός επιστητού και να κατάλάβει ότι
έχει να κάνει με ποικίλο κόσμο. π.χ. δεν της πέφτει λόγος για το
πώς εγώ θα διαθέσω το σώμα μου μετά
θάνατον. Θέλω να μπώ στο "Άουσβιτς"
-κατά Μεντζελόπουλον-και να καώ!! Αν αυτός και άλλοι τέτοιοι δεν επι-θυμούν να με διαβάσουν ποσώς με εν-διαφέρει!Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πολλά και κυρίως του παρελθόν-
τος! Το μόνο που θέλω να πώ είναι να μαζευτούν κι αν κάπου θέλουν να αρθρώσουν κάποιο λόγο να είναι σω- στός, πειστικός και ευπρεπής! Αυτά και ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

Ο π.Εφραίμ με τα έργα και τις ημέρες του προσέβαλε πιο πολύ το κύρος της εκκλησίας από ότι το άρμα. Καλά είπε κάποιος ότι το άρμα αυτο θα λειτουργήσει σαν ένα είδος καθαρτηρίου.

Ανώνυμος είπε...

Απ' ότι κατάλαβα, μέσα στην όλη διαμάχη γιά το άρμα με τον Εφραίμ δεν είναι το πρόσωπο του Εφραίμ που ενδιαφέρει αλλά το "άγιο" και "τιμημένο" ΡΑΣΟ που φοράει ο Εφραίμ,όπως και όλοι οι κληρικοί της Εκκλησίας της Ελλάδος. Δυστυχώς το ράσο έγινε το φετίχ των κληρικών και των θρησκευομένων ανθρώπων.Λειτουργεί ως αντικατοπτρισμός της Ιερωσύνης. Τώρα τι σχέση έχει αυτό με το μυστήριο της ιερωσύνης αυτό είναι πράγματι "μυστήριο". Νομίζω ότι είναι καιρός οι κληρικοί να απαλλαγούν από τα φετίχ του ράσου και των μακρυών γενειάδων. Να γίνουν πιό ανθρώπινοι όπως οι Ορθόδοξοι κληρικοί όλου του κόσμου.

Ανώνυμος είπε...

Καποιος πρέπει να κάνει αρμα για τους θεολόγους που διασταυρώνουν τα ξίφη τους σαυτό το ιστολόγιο πότε για να καταραστουν τους βλάσφημους που δεν καταλαβαίνουν την οικουμενικότητα του πατριαρχείου (!) και πότε για να βγάλουν μεταξύ τους τα μάτια τους!!!Το κακό ειναι ότι ο εσμός αυτός διδάσκει στα παιδιά μας ο,τι τελος πάντων διδάσκει.....

Related Posts with Thumbnails