Σάββατο βράδυ στο Τσάϊ στη Σαχάρα για μια βραδιά με την Δάφνη Πανουργιά-φωνή, τον Γιώργο Καλκάνη-πιάνο και την Κωνσταντίνα Κυριαζή-βιολί.Παρά το γεγονός ότι το Τσάϊ στη Σαχάρα είναι μια καθιερωμένη πλέον μουσική σκηνή στην Αθήνα, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, και πολλά γνωστά ονόματα του τραγουδιού έχουν περάσει από κει – κυρίως στα πρώτα τους βήματα – δεν είχε τύχει να πάω.
Ο χώρος μικρός και ζεστός, δηλ. αυτόματα οικείος. Ο κόσμος συνειδητοποιημένος, ξέρει τι πάει ν’ ακούσει. Για μένα τη βραδιά εκείνη το περιβάλλον ήταν ιδιαίτερα φιλικό, αφού πολλοί φίλοι της Δάφνης συναχτήκαμε εκεί για να την ακούσουμε.
Το πρόγραμμα πολυσυλλεκτικό και άκρως ελκυστικό: Από τους «δρόμους της αγάπης» του Πουλένκ (ή τα …πουκάμισα της αγάπης, όπως εκ παραδρομής (;) είπε πολύ χαριτωμένα και προσφυώς θα έλεγα ο Γ. Καλκάνης) μέχρι το Γιουκάλι του Κουρτ Βάϊλ κι από το «Ονειρεύτηκα» του Κ. Γιαννίδη μέχρι τα «Λιανοτράγουδα» από τον Μεγάλο Ερωτικό του Μάνου Χατζιδάκι και τραγούδια των Δ. Σαββόπουλου, Ζωρζ Μπρασένς, Σωκράτη Μάλαμα, Νικόλα Πιοβάνι, Αλεξάνδρας Παπαστεφάνου κ.α. Κι ακόμα αγαπημένες μελωδίες για πιάνο και βιολί των Σαιν Σανς, Ντεμπισσύ, Πιατσόλα, Νιούμαν, Πράϊσνερ κ.α.Η ερμηνεία της Δάφνης Πανουργιά μ’ ενδιαφέρει πολύ, γι’ αυτό και συνεργάζομαι μαζί της σε διάφορες παραγωγές του συνόλου μου Πολύτροπον, γιατί είναι βιωματική. Πέρα από την αέρινη φωνή της και την κατακτημένη τεχνική της, νομίζω ότι αυτό είναι το μεγάλο της προσόν. Προσεγγίζει το τραγούδι όπως ο ποιητής μας συμβουλεύει για το βίο μας: «Να χαράζεσαι στη ζωή τόσο προσεκτικά, που να μη ματώνει ποτέ η ευλάβεια». Το τραγούδια για τη Δάφνη είναι λουλούδια. Κι αυτή τα μυρίζει και τα φροντίζει μεθυστικά! Είναι χαραγμένα μέσα της βαθιά. Κι αποτελούν την ουσία και περιουσία της. Έτσι απέριττη και ωραία καθώς είναι…
Ο Γιώργος Καλκάνης είναι και πολύ ρόκ τύπος! Και τζαζ μαζί. Δηλαδή αυθεντικός! Είναι σπουδαίος πιανίστας, που …ξετινάζει το πληκτροφόρο όργανό του. Δεν είναι απολύτως του τύπου μου η ερμηνευτική του προσέγγιση σε μερικά κομμάτια. Αλλά μ’ αρέσει να ψυχανεμίζομαι τα …ψυχανθάκια του (μια δική του σύνθεση που τραγούδησε η Δάφνη).Η Κωνσταντίνα Κυριαζή μας έδωσε μερικές δοξαριές με το βιολί της πολύ χαρακτηριστικές. Η συνύπαρξή της με τον Γ. Καλκάνη στις διασκευές μερικών κομματιών για τα δύο όργανα ήταν αρμονικότατη.
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύω εδώ είναι της φίλης Περίνας Ντούλου. Γελάμε πολύ με την Περίνα όταν βρισκόμαστε. Μαζί της συνειδητοποιώ τον στίχο του ποιητή: «Η νεότητα μπορεί να εκτελεί των άλλων διαταγές, για δικό της όμως λογαριασμό ένα και μόνον κράτος αναγνωρίζει».
Σάββατο βράδυ στην Αθήνα, λοιπόν. Για ένα τσάϊ στη Σαχάρα… Με τραγούδια και μουσικές εξαίσιες. Και τα πουκάμισα της αγάπης κατάσαρκα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου