ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΠΡΟΚΟΦΙΕΦ ΚΑΙ ΝΤΒΟΡΖΑΚ

Απέδρασα! Έφυγα μακριά για να μην είμαι, έστω ακουσίως, συνένοχος στο φόνο… της παράδοσης της Πάτρας στην Έφη.
Ήρθα στην Αθήνα και πήγα κατευθείαν στο Μέγαρο Μουσικής για τη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών. Το πρόγραμμα εξαιρετικό:

Το συμφωνικό ποίημα «Ξωτικό των νερών» του Ντβόρζακ, το τρίτο κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα του Προκόφιεφ και η συμφωνία αρ. 8 πάλι του Ντβόρζακ επίσης. Την ΚΟΑ διηύθηνε ένας σπουδαίος μαέστρος: Heinrich Schiff. Είναι από εκείνες τις φορές που η ΚΟΑ υπό την καθοδήγηση ενός σημαντικού αρχιμουσικού, μπορεί να μεταμορφωθεί. Η πρώτη φορά που το ένιωσα αυτό ήταν αρκετά χρόνια πριν όταν είχα παρακολουθήσει πάλι στο Μέγαρο μια συναυλία της ΚΟΑ υπό τον «μάγο» Γιούρι Τεμιρκάνοφ! Ακόμα θυμάμαι την ερμηνεία στο «Δάφνις και Χλόη» του Ραβέλ!
Απόψε η ορχήστρα είχε ευλιγισία, πλαστικότητα, ευκρίνεια. Στο κοντσέρτο του Προκόφιεφ σολίστ ήταν ο γνωστός πιανίστας Γιάννης Βακαρέλης. Έχω συνδέσει μέσα μου το 3ο με την μοναδική ερμηνεία του Δημήτρη Μητρόπουλου που έπαιζε και διηύθυνε συγχρόνως! Για μπιζ ο Βακαρέλης έκανε την έκπληξη: Youkali! Το υπέροχο τάνγκο των Kurt Weill - Roger Fernay, το οποίο στην Ελλάδα είναι γνωστό από την Έλλη Πασπαλά.
Η συμφωνία του Ντβόρζακ, που κάλυψε το δεύτερο μέρος της συναυλίας, μας αποκάλυψε ότι ο μοναδικός αυτός συνθέτης ήξερε πολύ καλά να συνθέτει έργα προγραμματικής και απόλυτης μουσικής, με την ίδια επιτυχία. Και να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή.
Μια ωραία λεπτομέρεια: Στην αποψινή συναυλία ο μόνιμος διευθυντής της ΚΟΑ Βύρων Φιδετζής έπαιξε τσέλο – είναι γνωστός δεξιοτέχνης – ως «έκτακτη συμμετοχή». Δεν είναι λίγο να «μπαίνεις στη θέση» - κυριολεκτικά - των μουσικών που διευθύνεις!