Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Blog, ήτοι Ελευθερία του Λόγου


Ο φίλος Αντιοχειανός θεολόγος, εκ Λιβάνου, πτυχιούχος της Αραβικής Φιλολογίας και φοιτητής στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών Roni Bou Saba, μου έστειλε ένα κείμενό του με αφορμή την... μπλοκολογία των ημερών, το οποίο και ευχαρίστως δημοσιεύω:

Φούντωσε προ ημερών ένα καινούργιο θέμα στην κοινωνία, το οποίο ταλαντεύει Κυβέρνηση και ΜΜΕ μαζί. Είναι το πασίγνωστο πλέον νεογέννητο σύστημα blog. Το χρησιμοποιούμε σχεδόν όλοι για κάποιο λόγο είτε για να ενημερωθούμε περί των γενομένων, είτε για να εκφραστούμε κλπ... Τι συμβαίνει όμως και πανικοβλήθηκαν η Κυβέρνηση και τα ΜΜΕ; Τι τους κάνει το blog;
Στον Κόσμο του Επενδυτή, όπου δούλευε ο Καψαμπέλης, γίνεται αναφορά στο φύλλο της 1ης Μαρτίου 2008 για δημιουγία 120.000 blog κάθε μέρα ανά τον κόσμο. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται «κρίση», ονομάζεται και «επανάσταση». «Κρίση» διότι τα κλασικά ΜΜΕ χάνουν σιγά σιγά το μονοπώλιο της κίνησης των ιδεών και των ειδήσεων. Το προκάλεσαν τα ίδια τα ΜΜΕ γιατί μπήκαν στο φαύλο κύκλο της πληρωμένης είδησης, ενώ οι άνθρωποι έχουμε δίψα για την αντικειμενική αλήθεια. Εδώ και μήνες ασχολούνται τα ΜΜΕ με μια σειρά εξωγήινων θεμάτων όπως η Ζαχοπουλιάδα, η σχέση Βατίδου - Κούγια, η ακρίβεια του αγγουριού λες και μόνο το αγγούρι είναι ακριβό. Σε μια τέτοια κατάσταση δικαιούται ο κάθε άνθρωπος, που προβληματίζεται με πιο σοβαρά θέματα να το εκφράσει με κάποιο τρόπο. Τα ΜΜΕ αδιαφορούν γιατί το σοβαρό δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται άρα δεν τους συμφέρει.
Είπα αυτό το φαινόμενο είναι και «επανάσταση», ακριβώς γιατί ο σημερινός άνθρωπος κατάφερε να πει στα ΜΜΕ που δεν τον αφήνουν να εκφραστεί «δεν σας θέλω πια, δεν μου κάνετε, προχωράω και είστε πολύ πίσω μου!». Είναι και επανάσταση γιατί πολλοί δημοσιογράφοι και διανοούμενοι το χρησιμοποιούν για να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα: τα ΜΜΕ δεν τους καλύπτουν, και τους περιορίζουν την ελευθερία του λόγου τους. Η ανωνυμία εδώ πάλι λέει πολλά και δεν κρύβει τίποτα ουσιαστικό. Τι λέει; Κατά την γνώμη μου, λέει μια ιδέα, μια σκέψη, μια κραυγή που φοβάται την άδικη τιμωρία. Τι κρύβει; Το όνομα του γράφοντος, διότι δεν είναι αναγνωρίσιμος, ή άλλες φορές είναι περιορισμένου κύρους. Τι μ’ ενδιαφέρει να μάθω ποιος είπε την είδηση, ο Τοτός ή ο Κοκός; Επιθυμητό για μένα να κυριαρχεί η επωνυμία, αλλά και πάλι δεν μ’εμποδίζει η ανωνυμία από την απόλαυση μιας σοβαρής ιδέας ή μιας έγκυρης είδησης. Τόσα αριστουργήματα στον κόσμο είναι ανωνύμων δημιουργών και όμως δεν διστάζουμε να τα εκτιμήσουμε. Κάποια blog, λέει, είναι εξυβριστικά ή δημοσιοποιούν ψέματα. Μάτια έχουμε και αυτιά έχουμε! Παντού τα πάντα! Αλλιώς ας απολύσουμε τους δημοσιογράφους.

Το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με νομοσχέδια - άσχετα αν είναι με ή χωρίς πρόσθετες διατάξεις. Το πρόβλημα είναι στο ήθος των ΜΜΕ που λογοκρίνουν με βάση την συμφεροντολογία και στο ήθος των μελών της κοινωνίας που εξοικειώθηκαν με τον εξύβριση. Η αντιμετώπιση λοιπόν γίνεται με την προστασία της ελευθερίας του λόγου και την σωστή εκπαίδευση, εκτός αν έχουμε άλλες κρυφές επιθυμίες.

Roni Bou Saba

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails