ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΡΙΑΔΗ

Έναρξη του τέταρτου κύκλου των Ελληνικών Μουσικών Γιορτών απόψε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με την πρώτη ενότητα τραγουδιών του Αιμίλιου Ριάδη (1888 – 1935) για φωνή και πιάνο.
Πριν την συναυλία είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με σπουδαίους μουσικούς και φίλους: τον μαέστρο Βύρωνα Φιδετζή (του οποίου έμπνευση είναι η διοργάνωση των Ε.Μ.Γ. από την ΚΟΑ), τον πιανίστα Θανάση Αποστολόπουλο, με τον οποίο είχαμε συνεργαστεί κατά την παρουσίαση του «Τετραδίου του Πατριάρχη» στο φεστιβάλ της Πάτμου, τον συνθέτη Ιωσήφ Παπαδάτο κ.α.
Τα τραγούδια του Ριάδη, όλα ελληνότροπα, μα δεξιοτεχνικότατα και μουσικότατα, ερμήνευσαν θαυμάσια η υψίφωνος Μάτα Κατσούλη (κόρη του παλιού ψάλτη Κώστα Κατσούλη, που άφησε εποχή και στον Μητροπολιτικό ναό Πατρών), ο φίλος τενόρος Γιάννης Χριστόπουλος – ήμασταν μαζί στον Θεόδωρο Βασιλικό πριν είκοσι χρόνια! – και ο βαρύτονος Τάσης Χριστογιαννόπουλος. Καταπληκτικός ο πιανίστας Θοδωρής Τζοβανάκης! Τους έβλεπα, τους άκουγα και σκεφτόμουν τι σημαντικό πράγμα αυτοί οι νέοι λυρικοί καλλιτέχνες να μελετούν και να προβάλουν την σύγχρονη ελληνική δημιουργία.

Ο Ριάδης ήταν Μακεδόνας! Μαθητής ακόμα στο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης έμελλε ν’ ασπαστεί τα ιδανικά του Μακεδονικού Αγώνα. Η αποψινή συναυλία ολοκληρώθηκε με τα «Πέντε μακεδονικά τραγούδια» που τραγούδησε άψογα η Μάτα Κατσούλη. Ο Μανόλης Καλομοίρης σε μια αναφορλα του στον Αιμίλιο Ριάδη είχε πει χαρακτηριστικά: «Θεωρώ χρέος μου να διακηρύξω πως ο Μακεδόνας Ριάδης στάθηκε άξιος όχι μόνο της Μακεδονίας αλλά και όλης της αιώνιας και ακατάλυτης Ελληνικής Ιδέας. Εύχομαι το έργο του να βρει τον τρόπο να εκδοθεί και να γίνει πανελλήνιο κτήμα». Απόψε στο Μέγαρο θαυμάσαμε την υψηλή τέχνη του Μακεδόνα Ριάδη, του μαθητή του Ραβέλ, του εραστή της ελληνίδος μούσης. Ευτυχώς το αρχείο του Αιμίλιου Ριάδη υπάρχει στην Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.