ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

Περιβάλλον, Παιδεία, Άνθρωπος και Πολιτισμός

«Παιδεία σημαίνει να γίνεσαι ζητιάνος του κόσμου, ζητώντας όλα τα χαμένα και εφήμερα, όλα που έχουν μορφή και υπόσταση, τα πράγματα και τα πρόσωπα, τα άψυχα και τα έμψυχα, τα ζώντα και τα νεκρά, τους άνδρες και τις γυναίκες, τους γέρους και τα παιδιά. Μη ον ηγάπησεν η ψυχή μου είδετε... Μήπως είδατε εσείς τα βλέμματα και τα σώματα στο χώρο και στο χρόνο που πέρασαν και έφυγαν;

Παιδεία λοιπόν είναι τούτη η μετά πάθους και έρωτος αγωνία για ό,τι απουσιάζει, για ό,τι λείπει, για ό,τι θα απουσιάζει και θα λείπει.

Τι είναι το περιβάλλον; Περιβάλλον είναι ο τόπος τούτης της παιδείας του έρωτος και του πάθους προς ό,τι υφίσταται, αφού «αεί απορούμενον και αεί ζητούμενον τι εστί το όν», πρέπει να παντρευτείς τα όντα, πρέπει να ενωθείς μαζί τους, να γίνεις ένα μέσα στην αγάπη τους. Διότι τίποτα και κανένας δεν σου αποκαλύπτει τον εαυτόν του αν δεν τον αγαπάς, αν δεν πάσχεις έρωτα μανικό και ανιδιοτελή γι’ αυτό και για αυτόν. Και τούτη η γνώση-γάμος, δεν σου δίνεται αν δεν είσαι διατεθειμένος να πάσχεις έως τέλους για το κάλλος το εφήμερο και την ομορφιά την αλησμόνητη. Μη ον ηγάπησεν η ψυχή μου είδετε... Σχίζω τα βουνά και παντού ρωτάω ποιός είδε τα μάτια που αγαπάω... θα μας πει ένα άλλο λαϊκό τραγούδι.
Το βλέμμα και το πρόσωπο, το πάθος και η ομορφιά, ο έρως και το είναι, το περιβάλλον το αλησμόνητο...

Το περιβάλλον και ο περιβάλλων κόσμος ως εκκλησία-κάλεσμα στον γάμο τον Ένα και Μεγάλο. Η παιδεία και η γνώση, ως ένωση γαμήλια, ως εορτή-λειτουργία με το Έν και το Όλον «...και τη ημέρα τη τρίτη γάμος εγένετο εν Κανά... υστερήσαντος οίνου λέγει η μήτηρ του Ιησού οίνον ουκ έχουσι... ως δε εγεύσατο ο αρχιτρίκλινος το ύδωρ οίνον γεγενημένον... λέγει... τον καλόν οίνον τίθησι και όταν μεθυσθώσιν τότε τον ελάσσω... Συ τετήρηκας τον καλόν οίνον έως άρτι...».
Ο γάμος και ο οίνος, ο κόσμος και η γνώση, το περιβάλλον και ο έρως... η παιδεία και ο άνθρωπος... το πάθος και το βάθος... συ τετήρηκας τον καλόν οίνον.»

Απόσπασμα από το βιβλίο «Τοπίο Μυστικό: Γνώση του Πάθους και του Βάθους» του Γεωργίου Παύλου.