Μιλάμε συνεχώς για την προπαγάνδα των Σκοπίων σε βάρος μας, για τους πλαστογραφημένους χάρτες τους που έχουν κατακλύσει τον κόσμο, για τις χώρες που έχουν αναγνωρίσει το κράτος αυτό με το όνομα “Μακεδονία”, για την αδιαλλαξία της ηγεσίας τους και τα όμοια. Το ερώτημα που θέτω πάντα εις εαυτούς και αλλήλους είναι: Εμείς τι κάναμε; Ποιες οι κινήσεις μας, οι στόχοι μας, η στρατηγική μας όλα αυτά τα χρόνια που υπάρχει το πρόβλημα; Μήπως βρισκόμαστε πάντα προ εκπλήξεων ένεκα αδράνειας και απουσίας συγκεκριμένης πολιτικής;
Διαβάζω σήμερα στο περιοδικό “ταχυδρόμος” μια συνέντευξη ενός διακεκριμένου επιστήμονα και Έλληνα της Διασποράς, του καθηγητή της Συστηματικής Δυναμικής στο Πανεπιστήμιο Fordham των Η.Π.Α. Νίκου Γεωργαντζά και θαυμάζω τη σκέψη του ανδρός και στέκομαι σ' ένα σημείο που πάντα με συνέχει: Η σχέση μας με τον έξω Ελληνισμό. Την περιγράφει ως εξής:
“Πιστεύω ότι η παντελής ανυπαρξία επενδύσεων στον ελληνισμό της Γης είναι από τα πιο τραγικά σφάλματα της χώρας. Με τους μισούς έλληνες εκτός Ελλάδος, η χώρα μας θα μπορούσε να είναι από τις πλουσιότερες του κόσμου. Επένδυση δεν σημαίνει να στέλνουμε πέντε – έξι βουλευτές να βγάζουν βαρετούς λόγους. Ξεκινά με έρευνα, μελέτη και έναν, έστω έναν άνθρωπο που διατίθεται να αφουγκράζεται το τι ακριβώς θέλει ο Έλληνας του εξωτερικού από την Ελλάδα. Καταφέρνουμε πολλά ως Έλληνες, αλλά πάντα μόνοι μας. Δεν υπάρχει καμία οργάνωση του ελληνισμού στο εξωτερικό! Χρειάζεται η συγκρότηση μιας ομάδας προσώπων που να ασκούν πολιτική προώθησης συμφερόντων του ελληνισμού (lobby) για μια ισχυρή παρασκηνιακή επιρροή υπέρ του, όχι μόνο στις Η.Π.Α. Αλλά και σε όλες τις χώρες όπου υπάρχουν Έλληνες”.
Αυτά που περιγράφει ο καθηγητής Ν. Γεωργαντζάς, φίλοι μου, είμαι σίγουρος ότι τα έχουν κάνει πράξη οι Σκοπιανοί όπου γης, που είναι και μια χούφτα...
Διαβάζω σήμερα στο περιοδικό “ταχυδρόμος” μια συνέντευξη ενός διακεκριμένου επιστήμονα και Έλληνα της Διασποράς, του καθηγητή της Συστηματικής Δυναμικής στο Πανεπιστήμιο Fordham των Η.Π.Α. Νίκου Γεωργαντζά και θαυμάζω τη σκέψη του ανδρός και στέκομαι σ' ένα σημείο που πάντα με συνέχει: Η σχέση μας με τον έξω Ελληνισμό. Την περιγράφει ως εξής:
“Πιστεύω ότι η παντελής ανυπαρξία επενδύσεων στον ελληνισμό της Γης είναι από τα πιο τραγικά σφάλματα της χώρας. Με τους μισούς έλληνες εκτός Ελλάδος, η χώρα μας θα μπορούσε να είναι από τις πλουσιότερες του κόσμου. Επένδυση δεν σημαίνει να στέλνουμε πέντε – έξι βουλευτές να βγάζουν βαρετούς λόγους. Ξεκινά με έρευνα, μελέτη και έναν, έστω έναν άνθρωπο που διατίθεται να αφουγκράζεται το τι ακριβώς θέλει ο Έλληνας του εξωτερικού από την Ελλάδα. Καταφέρνουμε πολλά ως Έλληνες, αλλά πάντα μόνοι μας. Δεν υπάρχει καμία οργάνωση του ελληνισμού στο εξωτερικό! Χρειάζεται η συγκρότηση μιας ομάδας προσώπων που να ασκούν πολιτική προώθησης συμφερόντων του ελληνισμού (lobby) για μια ισχυρή παρασκηνιακή επιρροή υπέρ του, όχι μόνο στις Η.Π.Α. Αλλά και σε όλες τις χώρες όπου υπάρχουν Έλληνες”.
Αυτά που περιγράφει ο καθηγητής Ν. Γεωργαντζάς, φίλοι μου, είμαι σίγουρος ότι τα έχουν κάνει πράξη οι Σκοπιανοί όπου γης, που είναι και μια χούφτα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου