Στην Κυρία που Θέλει Μάσκα

Την προηγούμενη Κυριακή, 9 του Μάρτη, πήγα στον «χορό μασκέ» που διοργάνωσε το προξενικό σώμα, με αφορμή το πατρινό καρναβάλι, στο θέατρο «Απόλλων». Ομολογώ πως ήταν μια ξεχωριστή βραδιά, οικουμενική κατά κάποιον τρόπο. Άνθρωποι από διάφορες χώρες βρέθηκαν εκεί, διασκέδασαν μαζί, ευχαριστήθηκαν μακριά από τις πολιτικές έριδες. Ήμασταν όλοι «Άνθρωποι», ούτε Κινέζοι, ούτε Ιταλοί, ούτε Έλληνες. Όμως, κατά την είσοδό μου στο θέατρο, μου λέει η ελέγκτρια κόβοντάς μου το εισιτήριο: «Νέοι άνθρωποι είστε, γιατί δεν φοράτε μάσκες, χορός μασκέ είναι εδώ». Δεν απάντησα, δεν ήταν κατάλληλη ώρα τότε. Παραθέτω όμως εδώ ό,τι επρόκειτο να πω εκείνη την στιγμή.

Κυρία μου, ακριβώς επειδή είμαι νέος, δεν φοράω μάσκα στο καρναβάλι.
Ακριβώς επειδή είμαι νέος, ντρέπομαι να φοράω μάσκα στο καρναβάλι.
Μα ακριβώς επειδή είμαι νέος, δεν πρέπει να φοράω μάσκα στο καρναβάλι.

Κυρία μου, ως νέος καμαρώνω τα νιάτα μου και δεν τα κρύβω πίσω από μια νεκρή πλαστική μάσκα.
Ως νέος θέλω να είμαι αυτό το μοναδικό που είμαι και δεν μεταμφιέζομαι με ό,τι μάσκα κυκλοφορεί στην αγορά.
Μα ως νέος είπα να είμαι ειλικρινής στο καρναβάλι, όταν ο κόσμος υποκρίνεται. Και δεν έβαλα ένα χαμόγελο χλιαρό στο θυμωμένο μου πρόσωπο.

Κυρία μου, μόνο στο καρναβάλι δεν φοράω μάσκα, και εκμεταλλεύομαι την πολύτιμη ευκαιρία, γιατί για σένα, και για όσους αντιπροσωπεύεις, περιφέρομαι με μάσκα όλες τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου.
Κυρία μου, ακριβώς γι’ αυτό δεν φοράω μάσκα στο καρναβάλι.

Μ’ αυτά τα λόγια θα απαντούσα στην κυρία και σε όλους τους κυρίους και κυρίες που ζητάν από μένα να φορέσω μάσκα ημέρα καρναβαλιού. Ας φορέσουν εκείνοι, εγώ όμως όχι!

Προμηθεύς