Την περασμένη Τετάρτη πήγα στην όπερα Τροβατόρε του Βέρντι στο Bios στην Αθήνα. Είχα προϊδεαστεί από την φίλη μου τη Δάφνη ότι θα ήταν μια ιδιαίτερη παράσταση, αλλά εξεπλάγην πραγματικά λίαν ευχάριστα. Η εταιρεία μουσικού θεάτρου Οι όπερες των ζητιάνων, που παρουσιάζει τον Τροβατόρε, ιδρύθηκε το 2002 από το συνθέτη Χαράλαμπο Γωγιό, το σκηνογράφο Κωνσταντίνο Ζαμάνη και την παραγωγό Γαβριέλλα Τριανταφύλλη με σκοπό την παραγωγή παραστάσεων όπερας και μουσικού θεάτρου χαμηλού κόστους και σύγχρονης αισθητικής σε χώρους έξω από τους συνηθισμένους. Έτσι από πέρυσι ανέβασαν τον Τροβατόρε στον πολυχώρο Bios, και κυριολεκτικά ...σπάνε ταμεία! Η όπερα είναι ένα είδος για λίγους, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Ο Γωγιός το δίνει μ' έναν απολύτως σύγχρονο τρόπο στους πολλούς. Με μια εμπνευσμένη ενορχήστρωση για μόλις πέντε όργανα (ακορντεόν, κιθάρα, πιάνο, τρομπέτα και κρουστά) και μ' ένα νεανικό δυναμικό που γουστάρει αυτό που κάνει, επιχειρείται και επιτυγχάνεται η ανατροπή. Οι μονωδοί Γιάννης Χριστόπουλος, Μαρίνα Κολυβά, Μανώλης Παπαδάκης, Ιωάννα Φόρτη, Μιχάλης Κατσούλης, εξαιρετικοί! Μου άρεσαν ιδιαιτέρως ο φίλος απ' τα παλιά Γ. Χριστόπουλος (τενόρος) και η σοπράνο Ιωάννα Φόρτη, με μια φωνή και μια υποκριτική που μαγνητίζουν.
"Νέοι ασυμπλεγμάτιστοι, ευλαβικά ασεβείς και ουσιαστικά καινοτόμοι", έγραψε Μαρία Κατσουνάκη στην Καθημερινή και είχε απόλυτο δίκιο. Η παράσταση είναι ζωντανή, με ρυθμό, άμεση και φυσική όσο δεν παίρνει άλλο. Βλέπεις πόσο σημερινός μπορεί να είναι ο Βέρντι, και αντιλαμβάνεσαι ότι τελικά γι' αυτό επιβιώνει ως τις μέρες μας. Γιατί νέοι, σημερινοί άνθρωποι μπορούν να τον δώσουν με τον δικό τους φρέσκο τρόπο. Ο Τροβατόρε του Γωγιού είναι πειστικός. Και ταυτόχρονα μια πρόταση για μια σύγχρονη θέαση της όπερας, μάλλον ασυνήθιστης στην Ελλάδα. Αλλά, αυτή είναι η μαγεία του πειραματισμού. Το ρίσκο και τελικά η επιτυχία ν' ανοίξεις το μυαλό και την αισθητική του θεατή.
5 σχόλια:
Αγαπητέ Παναγιώτη καλησπέρα.
Φυσικά και ανάρτησις μου δεν έχει σχέση με την παρούσα ιδική σου οπου την αναρτώ. Τυχαίως επελέγει
Λόγω κάποιων ειδικών προβλημάτων και υποχρεώσεων πέρασε αρκετός καιρός που δεν επικοινώνησα μαζίσου μέσα από "ηλεκτρονικές" σελίδες. Εύχομαι να είσαι πάντα καλά.
Παλαιότερα λοιπόν, ίσως κατά τον Ιούνιο ή Ιούλιο, σου είχα ζητήσει να μας πληροφορίσεις από που και βάσει ποιών ΚΑΝΟΝΩΝ και διατάξεων απορρέει το προβάδισμα των αγάμων πρεσβυτέρων-αρχιμανδριτών, έναντι των ομοιοοφικιούχων εγγάμων -πρωτοπρεσβύτεροι.
Ωσαύτως, επειδή δεν ημπόρεσα να ανεύρω τον ισχύοντα κανονισμό της Ι.Σ. περί προβαδίσματος και απονομής των οφικίων εάν δύνασαι να τον ανεύρεις και να τον δημοσιεύσεις.
ΜΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΜΟΝΗ
ΙΔΟΥ, ΑΓΑΠΗΤΕ: ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 142/1999 ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ "Περί απονομής Εκκλησιαστικών Οφφικίων εν τη Εκκλησία της Ελλάδος", 10/12/1999( ΦΕΚ 300, τ. Α', 30-12-1999).
Ο.μ.
τι ζητιανεύουμε οφφίκια μες στην Όπερα των Ζητιάνων.. χαχα!! τι σύμπτωση.. όποιος και να έχει το προβάδισμα τι σημασία έχει; άλλωστε στη Βασιλεία του Θεού ούτε οι ιερείς έχουν ρόλο ούτε κανείς και τα οφφίκια θα τα θάψουν στο χώμα πριν πάνε πάνω ή κάτω ανάλογα
Διάβασε το βιβλίο του π.Βασ.Θερμού ΤΑ ΟΦΦΙΚΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩΝ.
τι ζητιανεύουμε οφφίκια μες στην Όπερα των Ζητιάνων.. χαχα!! τι σύμπτωση.. όποιος και να έχει το προβάδισμα τι σημασία έχει; άλλωστε στη Βασιλεία του Θεού ούτε οι ιερείς έχουν ρόλο ούτε κανείς και τα οφφίκια θα τα θάψουν στο χώμα πριν πάνε πάνω ή κάτω ανάλογα
24 Νοέμβριος 2008 12:04 μμ
Επί της αρχής συμφωνώ μαζί σας αγαπητή φίλε. ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ ΟΜΩΣ ΚΑΘΟΛΟΥ εις το να βλέπω μειράκια της ιερωσύνης με επανωκαλύμαυχα,σταυρούς κ.α εξαρτήματα,με ξυρισμένους αυχένες και κοντοκομένα μούσια να προπορεύονται κληρικών που έχουν δώσει από την ημέρα που βαπτήσθηκαν τα πάντα εις την Εκκλησία και μάλιστα κατά παράβαση και παραβίαση αποφάσεων συνοδικών,αλλά και ηθικών.Γιατί στο προβάδισμα να μην είναι ένα και μοναδικό κριτήριο τα πρεσβεία της ιερωσύνης. Αντε να εξαιρέσουμε τον πρωτοσύγγέλο και τους αρχιερατικούς επιτρόπους,τουλάχιστον εις το επίπεδο το ενοριακό και κατά αρχιερατική περιφέρεια.
Δημοσίευση σχολίου