Έχει εμφανιστεί και πάλι στο Μέγαρο το Κουαρτέτο της Λειψίας , αλλά δεν είχα την ευκαιρία να το ακούσω. Χθες στάθηκα τυχερός! Απήλαυσα ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πρόγραμμα παιγμένο μοναδικά από ένα συγκροτημένο σύνολο: Stefan Arzeberger – βιολί, Tilman Buning – βιολί, Ivo Bauer - βιόλα, Mattias Moosdorf - βιολοντσέλο. Και οι τέσσερις ήσαν υπέροχοι! Ήχος κρουστός, στιβαρός, ομοιογενής, ακριβής. Ερμηνείες με άποψη, σύγχρονες και διαχρονικές.
Το παίξιμό τους στον Μπετόβεν και τον Μέντελσον αποτελεί, νομίζω, ερμηνευτική πρόταση. Τα έργα εκτυλίσσονται μπροστά στον ακροατή εν πλήρει δράσει. Η μουσική είναι ποτάμι που κυλά. Ακατάπαυστα. Η ροή του χρόνου υποστασιοποιείται μέσα από τη μουσική. Φράσεις, εικόνες, ένταση, όλα δίνονται με θαυμαστή ευκρίνεια και ειλικρίνεια. Η αλήθεια της μουσικής σε περικυκλώνει από παντού.

Το Κουαρτέτο εγχόρδων της Λειψίας έχει επάξια την καλή φήμη διεθνώς. Την κατέκτησε. Και την διατηρεί με ευλάβεια. Γι’ αυτό καταφέρνει να ενθουσιάζει το κοινό, όπως έγινε χθες στην αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος του Μεγάρου, παίζοντας ένα όχι και τόσο εύκολο είδος όπως είναι η μουσική δωματίου για έγχορδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου