H είδηση που δημοσιεύει η εφημερίδα Κόσμος της Πάτρας (21-11-08) έχει ως εξής:Στα τέλη Σεπτεμβρίου 2008 μετά από απόφαση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Μητροπολιτικού Ναού της Υπαπαντής Καλαμάτας, η οποία εγκρίθηκε και από το Μητροπολιτικό Συμβούλιο της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, αποφασίστηκε η παραχώρηση ενός παρεκκλησίου το οποίο ανήκει στο Ναό της Υπαπαντής, άνευ ανταλλάγματος, στον πατέρα Μάρκο Βιδάλη, εφημέριο στον Καθολικό Ναό του Αγίου Ανδρέου Πατρών, "προκειμένου εν αυτώ να ασκούν τα θρησκευτικά καθήκοντά τους οι Καθολικοί οι κατοικούντες εις την περιφέρειαν της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας".
Το θέμα το είχαμε θίξει παλαιότερα, αγαπητοί φίλοι, εδώ στην Ιδιωτική Οδό. Η απόφαση του Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου να παραχωρήσει ναό στους Καθολικούς συνάντησε την αντίδραση των γνωστών, ολίγων, θρησκευτικών κύκλων, με αποτέλεσμα να να μην έχει ακόμα εφαρμοστεί η παραπάνω συμφωνία και οι Καθολικοί της Καλαμάτας να είναι μετέωροι από πλευράς λατρευτικής.
Θα πει κανείς ότι αντιδρά "ο πιστός λαός του Θεού". Αλλά αυτά είναι για τους αφελείς. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η πλειοψηφία του "πληρώματος" της Εκκλησίας αδιαφορεί για ανάλογα ζητήματα - τα οποία επαφίενται έτσι στην κρίση του Επισκόπου - ή δεν έχει αντίρρηση, καθώς ο κόσμος στην Ελλάδα δεν επιδιώκει την πόλωση για λόγους θρησκευτικούς. Άρα νομίζω πως δεν θα πρέπει να αναβληθεί περαιτέρω η εφαρμογή της απόφασης, αν σκεφθούμε ότι μέχρι χθες οι Καθολικοί στην Καλαμάτα τελούσαν τα της λατρείας τους σε αίθουσα σχολείου (!) που τους είχε παραχωρηθεί.
Όσον αφορά στο άλλο ζήτημα που θίγει η εφημ. Κόσμος, γιατί δηλ. δεν κλήθηκε ο εφημέριος του Καθολικού ναού της Πάτρας στις τιμητικές εκδηλώσεις για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο που επισκέφθηκε πρόσφατα την πόλη, δεν εκπλήσσομαι. Η γραμμή είναι ξεκάθαρη και συνεπής: Όχι στους ετεροδόξους και τα λοιπά παρεμφερή... μιάσματα.
16 σχόλια:
εντάξειολα αυτα και σωστές οι παρατηρήσεις σας. Ομως σας εχει ξεφύγει κατι. στην "Πελοπόννησο" της Πέμπτης 20/11 υπήρχε ενα δημοσίευμα υπογραμμένο απο τον π. Τιμοθεο Παπασταύρου. το είδατε;
Καλά έκανε ο Μεσσηνίας και τους παραχώρησε εκκλησία...Εμάς(των Οθροδόξων) στην Αμερικη καιπαντού στην οικουμένη γιατί μας έδωσαν εκτάσεις και οικήματα να φτιάξουμ εκκλησίες?
Μπράβο στον Μεσσηνίας καθηγητή Χρυσόστομο...
Μπράβο...
Μακάρι και στην Πάτρα να φτιαχτεί και δεύτερος ναός των Ρωμαιοκαθολικών...
Αλλά ξέχασα εδώ υπάρχουν Γνωστοί Ταλιμπαν...που διώχνουν Καθολικούς από μοναστήρια και άλλα λυπηρά!!!!!!!!
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ;
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ:
________Οι σκέψεις, που ακολουθούν, δεν αποτελούν μομφή κατά του σεπτού προσώπου του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ Βαρθολομαίου. Είναι σκέψεις και ανησυχίες μιάς μεγάλης μερίδος των πιστών, τις οποίες εμείς ταπεινά και σεβαστικά μεταφέρουμε και δημοσιοποιούμε, ώστε Εκείνος να στοχασθή και να προβληματισθή αναλόγως. Ανήρ σοφός τυγχάνει! Δείγμα της σοφίας των σοφών είναι ότι αντλούν διδάγματα, αυξάνοντας τη σοφία τους, ακόμη και από ένα μειράκιο, και από ένα σκουλήκι της γης επίσης. Το δε επ’ εμοί είναι γνωστόν. «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δ΄όμως η αλήθεια»! Τολμώ, όταν οι άλλοι σιωπούν. Ομιλώ, όταν οι άλλοι λιβανίζουν! Παρρησιάζομαι, όταν οι άλλοι εξαφανίζωνται!
______Αν ζούσε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος θα το εβεβαίωνε. Πολλάκις πόνεσε από τα λόγια μου, τα οποία όμως ήσαν λόγια αγάπης και αληθείας. Ο Χριστόδουλος, τον Οποίο η Μητέρα Εκκλησία καταδίκασε σε ακοινωνησία, στήνοντας στο Φανάρι ένα μακάβριο σκηνικό! Ποιός, αλήθεια, μπορεί να ξεχάσει εκείνη την μακάβρια τελετή, της οποίας ιερομύστης, δυστυχώς, ήταν ο ίδιος ο Πατριάρχης;
+ Ο Κ. & Αι. Α.
--------------------------
Ο ΠΑΠΑΣ, Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΚΑΙ Η....ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ.
________Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.Βαρθολομαίος βρέθηκε και πάλι στο επίκεντρο της δημοσιότητος, όσον αφορά το θεολογικό Διάλογο μεταξύ Ανατολής και Δύσεως, Ορθοδοξίας και Ρωμαιοκαθολικισμού.
________Με την πρόσφατη –τέταρτη κατά σειρά μέσα σε τρία χρόνια- επίσκεψή του στο Βατικανό (Οκτώβριος 2008) και την παρουσία Του στη Σύνοδο των Επισκόπων του Βατικανού, δημιούργησε ένα κλίμα φόβου στο χώρο το δικό μας. Πολλοί σημείωσαν την τοποθέτησή Του, ότι η παρουσία Του στη Σύνοδο εκείνη «είναι φανέρωμα του έργου του Αγίου Πνεύματος». Έδωσε την εντύπωση, ότι βιάζεται, τρέχει, επείγεται για την ένωση των Εκκλησιών. Έτσι τουλάχιστον μερικοί εκ των ημετέρων αντιλαμβάνονται τις κινήσεις του.
_________Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις αντιδράσεις αυτών των ευσεβών τέκνων της Εκκλησίας, ούτε πάλι με μια μονοκονδυλιά να τους διαγράψουμε όλους, λέγοντας «άς τους αυτούς! Είναι κάποιοι φανατικοί ή στενοκέφαλοι» δεδομένου ότι ανάμεσά τους συγκαταλέγονται Αρχιερείς, Πρεσβύτεροι, Λόγιοι ή Άγιοι Μοναχοί, Καθηγητές των Θεολογικών Σχολών και πολλοί άλλοι αξιόλογοι άνθρωποι-Μέλη της Εκκλησίας του Χριστού.
_________Η συμμετοχή του σεπτού Πατριάρχου μας στη λατρεία των Καθολικών και η συμ-προσευχή Του με τον Πάπα προκαλεί όχι μόνο ανησυχία, αλλά και μεγάλη θλίψη σε πολλούς. Από τους ιερούς Κανόνες δεν επιτρέπεται! Στη λειτουργία της Ραβέννα προ ετών κατακρίθηκε για τα πολύ τολμηρά βήματά Του. Και τώρα επίσης κατακρίνεται. Δείχνει να υπερβαίνει τα επιτρεπτά όρια στην κοινωνία μεταξύ Ανατολής και Δύσεως. Η από κοινού εκφώνηση του Συμβόλου της Πίστεως είναι λατρευτική πράξη! Δεν φθάνει βέβαια τα όρια της συμμετοχής στο Κοινό Ποτήριο, δηλ. στην από κοινού προσφορά της αναίμακτης Θυσίας, αλλά δεν παύει να είναι ομολογία Πίστεως. Εφ’ όσον όμως έχουμε τόσες και τόσες διαφορές στο Δόγμα και την Πίστη μας, εφ’ όσον ο Θεολογικός Διάλογος στην τελευταία φάση του (Ραβέννα 2007) δημιούργησε τόσους κραδασμούς μεταξύ των Ορθοδόξων, τα βήματά μας πρέπει να είναι πολύ-πολύ προσεκτικά. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη επαφής των Προκαθημένων. Αντιλαμβάνομαι επίσης την ανάγκη, να ανοίγουν οι Προκαθήμενοι τον δρόμο, ώστε να ευδοκιμήσουν οι προσπάθειες των υποδεεστέρων εκκλησιαστικών παραγόντων. Αλλά δεν αντιλαμβάνομαι την υπέρβαση των ορίων, τα οποία έθεσαν οι Πατέρες. Μπορώ να βρεθώ σε μια λειτουργία των Καθολικών και να την παρακολουθήσω ως επισκέπτης, ως τουρίστας, αλλά δεν μπορώ να δώσω την αρχιερατική μου ευλογία, λέγοντας το «Ειρήνη πάσι» κατά τη διάρκεια μιάς θείας λειτουργίας των Ρωμαιοκαθολικών, ούτε μπορώ επίσης να προβώ σε από κοινού εκφώνηση του «Πιστεύω», έστω κι αν αυτό είναι το κοινώς παραδεκτό κείμενο της Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως. Αυτό είναι ένα είδος συμ-μετοχής και συμ-προσευχής, ή, αν προτιμάτε, ένα προοίμιο συμμετοχής και συμπροσευχής, για το οποίο ο Παναγιώτατος δεν έχει λάβει την έγκριση των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Κινείται εξ ιδίας πρωτοβουλίας.
________Στις κινήσεις αυτού του είδους, αλλά και γενικώτερα στις υπερβάσεις που παρατηρούνται κατά την διεξαγωγή του Θεολογικού Διαλόγου εχει αντιταχθή σθεναρώς ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Στυλιανός, Ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, διακεκριμένος προσωπικός φίλος του Πατριάρχου μας, Πανεπιστημιακός διδάσκαλος και επί πολλά έτη Moderator, δηλ. Συν-Πρόεδρος της μικτής Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου.
_______ Δεν έχουν αντιταχθή όμως οι Αγιορείτες Πατέρες, όπως θα περιμέναμε. Θαυμάζω και απορώ συγχρόνως με την σιωπή των!!! Ενώ συνήθως είναι λαλίστατοι σε άλλες περιπτώσεις, στην προκειμένη περίπτωση τηρούν σιγήν ιχθύος. Αλλ΄ όμως δύο μέτρα και δύο σταθμά, δεν είναι αξιομίμητη συμπεριφορά!
_______Μοναδική και καλοδεχούμενη εξαίρεση αποτέλεσε η προσφώνηση του Πανοσιολογιωτάτου Καθηγουμένοτ της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου κ. Ιωσήφ, όταν δέχθηκε την επίσκεψη και υποδέχθηκε στη Μονή του τον Παναγιώτατο κ.Βαρθολομαίο. Μεταφέρω εδώ όσα σοφά και αξιομνημόνευτα είπε, προσφωνώντας τον Πατριάρχη μας.
_______ «Είθε ευχαίς αγίαις της Υμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος η μοναχική μαρτυρία της πίστεώς μας αυτής να μη κολοβώνεται και νοθεύεται από τας αδυναμίας και αμαρτίας μας∙ διότι «παν ο ουκ εκ πίστεως, αμαρτία εστίν", όπως γράφει ο Απόστολος.
______Ενταύθα, Παναγιώτατε, επιτρέψατε εις ημάς τα τέκνα σας, ως υιικήν παρρησίαν προς Υμάς κεκτημένους, να αναφερθώμεν και εις δύο θέματα τα οποία συνέχουν τας καρδίας μας και σκανδαλίζουν τας μοναχικάς συνειδήσεις μας, αλλά και τας συνειδήσεις πάρα πολλών ευσεβών Ορθοδόξων Χριστιανών, οι οποίοι μας πλησιάζουν.
______Το πρώτον είναι η συνεχιζομένη παρά της Υμετέρας Παναγιότητος δι ἐπισήμων λόγων και συμπροσευχών επ ἐκκλησίας και τηλοψίας αναγνώρισις των εκπροσώπων του εντελώς εκκοσμικευμένου πλέον και μη διορθουμένου συγχρόνου Παπισμού.
_____Το δεύτερον είναι η αχρήστευσις της θεολογικής και εκκλησιολογικής μαρτυρίας της Ορθοδοξίας δια της πλήρους συμμετοχής εκπροσώπων της Εκκλησίας μας εις το Παγκόσμιον Συμβούλιον των Εκκλησιών και της δι αὐτοῦ του τρόπου σιωπηράς αποδοχής της προτεσταντικής εκκλησιολογίας, η οποία διέπει την δομήν και λειτουργίαν τούτου του Παμπροτεσταντικού οργανισμού.
_____Παναγιώτατε, ομού μετά του Ιερού Χρυσοστόμου παρακαλούμεν Υμάς ημείς οι ταπεινοί και ανάξιοι∙ «Μηδέν νόθον δόγμα τω της αγάπης προσχήματι παραδέχεσθε».
_____Ως προσφάτως, αλλά και παλαιότερον, το Άγιον Όρος σας ωμολόγησεν και διεβεβαίωσεν, και ημείς οι ελάχιστοι Ξηροποταμηνοί μοναχοί ομού μετά του ευσεβούς λαού του συμμεριζομένου τας ανησυχίας μας μένομεν πιστοί εις την Πίστιν των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων, εξ αγάπης και προς τους ετεροδόξους, οι οποίοι ουσιαστικώς βοηθούνται, όταν οι Ορθόδοξοι δια συνεπούς Ορθοδόξου στάσεως τους υποδεικνύουν το μέγεθος της πνευματικής ασθενείας των και τον τρόπον της θεραπείας των».
______Παρακαλούμεν δε εμπόνως και ευλαβώς όπως εις το εξής «ο θεολογικός διάλογος ουδόλως συνοδεύηται από συμπροσευχάς, συμμετοχάς εις τας λειτουργικάς και λατρευτικάς συνάξεις εκατέρων και λοιπάς ενεργείας, αι οποίαι ενδέχεται να δώσουν την εντύπωσιν ότι η ημετέρα Ορθόδοξος Εκκλησία δέχεται τους Ρωμαιοκαθολικούς ως πλήρη Εκκλησίαν και τον Παπαν ως κανονικόν Επίσκοπον Ρωμης.
_____Τοιαύται ενέργειαι παραπλανουν και το Ορθόδοξον πλήρωμα και τους Ρωμαιοκαθολικούς, δίδοντες εις αυτούς την εσφαλμένην εντύπωσιν περί του τι φρονεί περί αυτών η Ορθοδοξία...».
_____«Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα∙ μείζων δε τούτων η αγάπη».
_____Εν τη Υμετέρα πατρική αγάπη συγχωρήσατε εις ημάς την ομολογιακήν ταύτην παρέκβασιν και εμβλέψατε εις τα πρόσωπα της ταπεινής ημών αδελφότητος, τα οποία ατενίζουν εις Υμάς μετά πολλού σεβασμού».
______Έγραψα τα ανωτέρω σαν εισαγωγικά για να αναφερθώ σε μια άλλη πτυχή του θέματος των σχέσεων Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών.
1. Καμμιά, απολύτως καμμιά, προσπάθεια προσεγγίσεως, δεν είναι δυνατόν να καρποφορήσει, αν οι Ρωμαιοκαθολικοί δεν σταματήσουν τον προσηλυτισμό εις βάρος των Ορθοδόξων στη Ρωσσία, την Ουκρανία, την Λευκορωσσία, την Πολωνία, την Τσεχία, την Σλοβακία και όπου αλλού στις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλόκ.
2. Καμμιά προσπάθεια προσεγγίσεως, δεν είναι δυνατόν να καρποφορήσει, αν οι Ρωμαιοκαθολικοί δεν καταργήσουν την Ουνία και στην Ελλάδα και όπου αλλού.
3. Καμμιά, απολύτως καμμιά προσπάθεια προσεγγίσεως, δεν είναι δυνατόν να καρποφορήσει επίσης, αν οι Ρωμαιοκαθολικοί δεν ξεπλύνουν τις ενοχές που έχουν φορτωθή όλα αυτά τα τελευταία χρόνια χύνοντας αθώο αίμα των Ορθοδόξων στη Βοσνία, την Κροατία, στο Στέπινατς και όπου αλλού. Και όλα αυτά στο όνομα της Πίστεως και του Χριστού μας.
4. Καμμιά, απολύτως καμμιά προσπάθεια προσεγγίσεως, δεν είναι δυνατόν να καρποφορήσει, αν οι Ρωμαιοκαθολικοί δεν ξεπλύνουν από πάνω τους τις ενοχές, που έχουν επωμισθή με τη χρηματοδότηση των Μουσουλμάνων στον πόλεμο της Βοσνίας εναντίον των Ορθοδόξων, έγκλημα πού τελέσθηκε προ ολίγων μόλις ετών. Έχει γραφή και έχει ακουσθή κατά κόρον, ότι το Βατικανό τότε χρηματοδοτούσε τους Μουσουλμάνους στον πόλεμο Βοσνίας–Ερζεγοβίνης. Είχαμε την ευκαιρία, μεταφέροντας τρόφιμα κλπ εφόδια στην Σερβία, να επισκεφθούμε αυτοπροσώπως το πεδίο της μάχης, στην πρώτη γραμμή και στη ζώνη των επιχειρήσεων, τότε που οι Σέρβοι πολιορκούσαν το Γκόραζντε και να ακούσουμε με τα αυτιά μας διά στόματος του Ήρωα Στρατηγού Μπλάντιτς ότι α) τα οχήματα των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία μετέφεραν τρόφιμα στους Μουσουλμάνους, πίσω από τα τρόφιμα στα φορτηγά είχαν κρύψει οπλισμό και πολεμοφόδια, και ότι β) χρηματοδότης για την αγορά των όπλων αυτών ήταν το Βατικανό!
______Λίγο αργότερα την ίδια ακριβώς πληροφορία μου μετέφερε, όλως εμπιστευτικώς, και ένα επίσημο πολιτικό πρόσωπο, που την εποχή εκείνη ήταν στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης.
_______Ας γίνουν λοιπόν όσες επίσημες επισκέψεις μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως και Βατικανού, ας γίνουν όσες συμπροσευχές και παραχωρήσεις, ας γίνουν όσα βήματα καλής θελήσεως από μέρους των Ορθοδόξων, Ένωσις των δύο Εκκλησιών δεν πρόκειται να γίνει, αν προηγουμένως δεν ξεπλυθούν οι ενοχές από αυτά τα εγκλήματα, τα οποία αφεύκτως οδηγούν τη σκέψη μας σε παρόμοια περιστατικά και εγκλήματα κατά την περίοδο των Σταυροφοριών! Φαίνεται σαν τίποτε να μη άλλαξε από τότε.
______Ψάχνοντας, βρήκαμε ένα σπουδαίο ντοκουμέντο, που είναι σχετικό με το θέμα μας, αναφέρεται όμως σε παληότερα γεγονότα, δηλ. στα γεγονότα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου στο Στέπινατς της Σερβίας και έχουν μεγάλη σημασία επειδή αποδεικνύουν διαχρονικά ότι η Ρώμη, η οποία κατά βάσιν έχει προσδώσει κοσμικό χαρακτήρα στην οντότητα του Πάπα και της Εκκλησίας γενικώτερα, η Ρώμη που έχει μεταμορφωθή σε κοσμική εξουσία, Κράτος του Βατικανού άλλωστε προσφωνείται, διαχρονικά ΟΥΤΕ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ έχει αλλάξει.. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ακόμη και το θάνατο των ....απίστων Ορθοδόξων. Κύριε ελέησον!
______Ο Marco Aurelio Rivelli, Ιταλός συγγραφεύς, έγραψε λοιπόν ένα βιβλίο με τίτλο: «Ο Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας», το οποίο αναφέρεται στη συμπεριφορά του Ρωμαιοκαθολικού Αρχιεπισκόπου της περιοχής τα χρόνια εκείνα Στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως κατέφθαναν τότε τα βαγόνια των τραίνων γεμάτα με αιχμαλώτους. Απέξω έγραφαν την επιγραφή «Χαλασμένα φρούτα», μέσα όμως ήσαν οι μελλοθάνατοι Ορθόδοξοι Σέρβοι χριστιανοί! Σε ένα και μόνο στρατόπεδο τότε αποτεφρώθηκαν 700.000 Ορθόδοξοι! Αυτή είναι η Γενοκτονία του Στέπινατς!
______Ο Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας, όπως προσφυώς αποκλήθηκε, προσφάτως μάλιστα, ανακηρύχθηκε Άγιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας!
______Για ποίου είδους Ένωση των Εκκλησιών μπορούμε να συζητάμε;
______Το παραπάνω βιβλίο προλογίζει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος (τον Φεβρουάριο του 2000), υπό την ιδιότητα του Μητροπολίτου Θηβών.
______Σας προσφέρω τον Πρόλογο αυτού του βιβλίου, αγαπητοί μου, φίλοι και άδελφοί, γιά να εκτιμήσετε σεις την ορθότητα των σκέψεων και των επιφυλάξεών μου.
______Και επαναλαμβάνω: ο Αρχιεπίσκοπος του Στέπινατς, με απόφαση του Βατικανού επί των ημερών του σημερινού Πάπα ανακηρύχθηκε Άγιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
______Ας γίνουν όσες επίσημες επισκέψεις των Προκαθημένων είτε στην Ρώμη είτε στην Κωνσταντινούπολη. Η Ένωση των Εκκλησιών θα παραμένει όνειρο απραγματοποίητο και άρα απατηλό! Ας μη ανησυχούν οι «ζηλωτές»και οι «υπέρ-υπέρ-υπέρ Ορθόδοξοι» χριστιανοί»! Έχουν γνώσιν οι φύλακες! Αν παραστή ανάγκη, τότε όλοι μας θα γίνουμε υπερασπιστές της πίστεώς μας. "Ουκ αρνησόμεθά σε, φίλη Ορθοδοξία¨.
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008
Τον Πάπαν να καταράσθε, διότι αυτός θα είνε η αιτία.
Ο προτεσταντισμός με όσα παρακλάδια έχει και ο Παπισμός είναι αίρεση. Αυτοί έχουν πακτωλό χρημάτων και μπορούν να φτιάξουν δικές τους Εκκλησίες ή αίθουσες ή τουλάχιστον να νοικιάσουν. Δε μπορούμε να τους εμποδίσουμε. Η ανεξιθρησκία του Συντάγματος μας τους δίνει το δικαίωμα. Δε θέλουν όμως. Θέλουν να μπαίνουν στις δικές μας για να θολώνουν τα νερά . Να νομίζουν οι αδιάφοροι και μη ενημερωμένοι Ορθόδοξοι ότι είμαστε το ίδιο , αφού λειτουργούμε στον ίδιο ναό. Σε λίγο θα φέρουν το Δούρειο Ίππο τους , τους Ουνίτες, και τότε θα αρχίσει το ψάρεμα των Ορθοδόξων. Έτσι έκαναν και κάνουν στα κράτη των ανατολικών κρατών όπου έχουν πάρει ορθόδοξους ναούς και τους έκαναν δικούς τους παρέα με τους εκκλησιαζόμενους.
Καλύτερα να προλαβαίνεις παρά να θεραπεύεις.
Αν είναι αλήθεια, όσα αναφέρει ο Ά-
γιος Καλαβρύτων- και γιατί όχι;- αυτό σημαίνει ότι η άλλη πλευρά ενεργεί ως προβατόσχημος λύκος!Οπό-
τε πόση αγάπη, ανοχή και καλοσύνη μπορούν να δείξουν οι ορθόδοξοι;; Διότι ακόμη και ο Παύλος το λέει; Μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν ΠΑΡΑΙΤΟΥ!!" Η διαχρονική συμπεριφο-
ρά του Βατικανού και η ύπουλη ΟΥΝΙΑ
δε νομίζω ότι αφήνουν περιθώρια όχι για ένωση, αλλά ούτε και για διάλογο και συνδιαλλαγή. Εδώ ταιρι-
άζει το φαιδρόν ρητόν "Τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπόύνι σου χαλάς!!"
Σ.Κ.
ρε παιδιά δεν υπάρχει ουνία δεν το σκέφτεται κανείς αφού η εκκλησία δεν είναι σχισμένη ούτε γίνεται να σχίζεται
Ρε μικρόψυχοι, οι άνθρωποι ζήτησαν ένα χώρο για να εκκλησιάζονται οι λίγοι καθολικοί που υπάρχουν εκεί. Τι σχέση έχουν μ' αυτό όλες αυτές οι αρλούμπες που γράφετε; Έλεος πια με τη μυζέρια σας!
Ρε παιδιά για διαβάστε το καινούργιο βιβλίο του Ράνσιμαν "ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΥΣΗ ΣΕ ΣΧΙΣΜΑ",ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΤΑ ΛΈΜΕ.
Ο Καλαβρύτων επι μακαριστού ήταν πρόεδρος της επιτροπής διορθοδόξων και διαχριστιανικών σχέσεων.Δεν μας λέει τις εμπειρίες του, που δεν μαζευόταν καθόλου στην Ελλάδα και φρόντιζε να σκάψει τον λάκκο του Πατριαρχείου με την συνεργασία του ξανθού έθνους εκ βορρά;
AΠΟ ΤΟ ROMFEA.GR
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ - Πριν λίγες μέρες αναδημοσιεύσαμε ένα άρθρο του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιου με τίτλο «Ο Πάπας, ο Πατριάρχης και η…ένωση των εκκλησιών»
από το προσωπικό του blog.
Σήμερα όμως ο Μητροπολίτης Ιωανουπόλεως και Πρετορίας κ. Σεραφείμ Κυκκώτης, απαντά στα σχόλια του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου, για τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαίο, αποκλειστικά μέσω του Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Romfea.gr»
Η απάντηση του Ιωανουπόλεως κ. Σεραφείμ έχει ως εξής:
Σε μια εποχή που οι κοινωνικές ανάγκες επιβάλλουν τον Διάλογο για την αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων για την επιβίωση της Ανθρωπότητας, οι σημαντικές πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Πατριάρχου μας κ.κ. Βαρθολομαίου πρέπει να στηριχθούν από όλους μας, διότι ως η Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας μαρτυρεί, οφείλει να ανταποκριθεί εις την υψηλή αυτή ποιμαντική αποστολή του διά την επικράτηση της ειρήνης των λαών και τη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Είναι λυπηρόν όταν κορυφαίοι Ορθόδοξοι σεβαστοί Αρχιερείς, όπως είναι ο άγιος Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος, ο οποίος γνωρίζει άριστα τις αποφάσεις των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών για τα θέματα που χειρίζεται ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης, να συμμαχεί με φωνές, που έχουν τον ζήλον όχι όμως και την ιστορική γνώσιν.
Όλοι αυτοί οφείλουν με σεβασμό να προσεύχονται για τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη και να είναι σίγουροι ότι γνωρίζει άριστα καλύτερα από τον καθένα μας πως να χειρισθεί σοβαρά θέματα, όπως είναι ο διάλογος μετά των Ρωμαιοκαθολικών.
Σε μια εποχή που οι Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες ενθαρρύνουν τη συμμετοχή μας σε Διαθρησκειακούς Διαλόγους για την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας και των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Διάλογος με άλλες Εκκλησίες και Δόγματα επιβάλλεται περισσότερο.
Άλλωστε ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης, ως κι οι υπόλοιποι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών κινούνται μέσα στα πλαίσια των κοινών αποφάσεων των Διορθοδόξων Συναντήσεων.
Διά του λόγου του αληθές παραπέμπω στη συνέχεια την σχετική απόφαση για Διάλογο και επαφές της Ορθόδοξης Εκκλησίας μετά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Δ΄. Απόφαση για Διάλογο της Ορθόδοξης Εκκλησίας μετά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
« Εν πρώτοις εγένοντο ωρισμέναι διαπιστώσεις επί των σημειωθεισών, από της Γ΄ Πανορθοδόξου Διασκέψεως της Ρόδου και εφεξής, θετικών εξελίξεων εν ταις σχέσεσι μεταξύ των δύο Εκκλησιών, και ανεγνωρίσθη, συμφώνως και προς τα εν ταις Γενικαίς Συνελεύσεσι λεχθέντα υπό τινων Αντιπροσωπειών, ότι διά των σχέσεων τούτων εδημιουργήθη εποικοδομητική εν πολλοίς ατμόσφαιρα μεταξύ των δύο Εκκλησιών.
Διεπιστώθη όμως εκ παραλλήλου, ότι ενιαχού του Ορθοδόξου κόσμου εσημειώθησαν και ωρισμέναι τινές εκδηλώσεις από Ρωμαιοκαθολικής πλευράς, αίτινες και εφείλκυσαν την προσοχήν των μελών της ημετέρας Επιτροπής, κυρίως από της πλευράς των δυναμένων να έχωσιν αύται επιπτώσεων επί των περαιτέρω αδελφικών σχέσεων, των απαραιτήτων διά τον Θεολογικόν Διάλογον και ανακοπτουσών την άμεσον ανάληψιν του Διαλόγου τούτου.
Η ημετέρα Επιτροπή, υπό το φως των διαπιστώσεων τούτων και πιστή προς το πνεύμα των αποφάσεων των προγενεστέρων Πανορθοδόξων Διασκέψεων της Ρόδου, μετά την γενομένην οικοδομητικήν συζήτησιν, συνεφώνησε επί των εξής βασικών σημείων:
α) Όπως συνεχισθώσιν αι εκατέρωθεν, ήτοι μεταξύ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, επαφαί και εκδηλώσεις αδελφικής αγάπης και αμοιβαίου σεβασμού, προς τελικήν υπερπήδησιν των υφιστάμενων δυσχερειών δι’ ένα καρποφόρον Θεολογικόν ή θεωρητικόν διάλογον.
β) Όπως γένηται ταις επί μέρους Ορθοδόξοις Εκκλησίαις σύστασις περί της συνεχίσεως της περαιτέρω συστηματικής προπαρασκευής του Θεολογικού ή Θεωρητικού τούτου Διαλόγου μετά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, και
γ) Όπως το θέμα τούτο της μελέτης των επί μέρους του Διαλόγου τούτου γένηται παρ’ εκάστη Ορθοδόξω Εκκλησία διά των καταλληλοτέρων μέσων και μεθόδων θεολογικής μελέτης, εξακολουθώσι δε αι Εκκλησίαι ανταλλάσσουσαι μεταξύ αλλήλων τα πορίσματα των μελετών αυτών, ως και πάσαν άλλην σχετικήν πληροφορίαν». (Bλέπε βιβλίο, Σεραφείμ Κυκκώτη, Μητροπολίτου Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας, «ΕΝΌΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟ ΣΥΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ» Πρακτικά Δ’ Διορθοδόξου Διασκέψεως της Γενεύης, σελ. 94 - 95, εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος, Αθήνα, 2005).
Τα σημεία που αναφέρει ο άγιος Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος ότι για να προχωρήσει ο διάλογος με τους Ρωμαιοκαθολικούς πρέπει να ανταποκριθούν εις τα αιτήματα των Ορθοδόξων για τα προβλήματα που δημιουργούν με την Ουνία και τον προσυλητισμό σε βάρος των ορθοδόξων, όλοι συμφωνούμε και είναι ένα από τα σημεία που τονίζει κι ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης.
Το γεγονός ότι η παρουσία του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου σε σημαντικές συνάξεις των Ρωμαιοκαθολικών έχει ως αποτέλεσμα για πρώτη φορά στην ιστορία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας να μη γίνεται αναφορά στο Σύμβολο της Πίστεως στην κακοδοξία του Filioque, είναι κι αυτή μια σημαντική επίτευξη για τη θετική έκβαση του Διαλόγου αυτού.
Το να παρουσιάζει ως συνήγορό του για τις θέσεις του ο άγιος Καλαβρύτων τον άγιον Αυστραλίας κ. Στυλιανό, είναι ό,τι χειρότερο μπορούσε να κάνει, γνωρίζοντας όλοι μας τα ποιμαντικά προβλήματα που δημιουργεί καθημερινά για την ενότητα της τοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αυστραλίας.
Η ανοχή και η σιωπή του Οικουμενικού μας Πατριάρχου δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως αδυναμία, αλλά ως επιλογή της πορείας του Γολγοθά, όπου σηκώνει το Σταυρό της Οικουμενικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με προσευχή, πίστη και υπακοή στο Θείο Θέλημα του Θεού, έχοντας ως παράδειγμα τον Εσταυρωμένον μας Ιησού Χριστόν.
Άλλωστε οι μεγάλες μορφές της Εκκλησίας μας λειτουργούν πάντοτε στις συνηδήσεις των ανθρώπων ως «σημείον αντιλεγόμενον». Μια τέτοια μορφή είναι κι ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
Όπως τόνισε τελευταίως κι ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος κ. Θεόδωρος Β’, εκράζοντας την παρακαταθήκη της πίστεως των Μακαριωτάτων Προκαθημένων των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, «η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει συνείδησιν, ότι στους διαλόγους που συμμετάσχει, κατέχει την όλην αλήθειαν κι απλώς στην διαλογική της πορείαν γνωστοποιεί αυτήν την αλήθεια σ’ αυτούς που δεν την κατέχουν ελπίζοντας εις την εν Χριστώ σωτηρίαν τους».
Ρε Παναγιώτη καταλαβαίνεις τι κάνεις? Αναρτάς σχόλιο που κρίνει ως λάθος την παραχώρηση εγκαινιασμένου ορθοδόξου ναού στους παπικούς? Όταν η Αγία Τράπεζα φέρει οστά Αγίων μπορεί να τελεσθεί παπική Λειτουργία?Θα μας τρελάνεις τελείως?Τι τα δημοσιεύεις?Σε λίγο θα μας πεις ότι τελικά όλες οι θρησκείες το ίδιο είμαστε! Ντροπή είσαι και θεολόγος και μάλιστα ψαγμένος.Φίλε πρόσεχε τις παρέες σου. Δεν είναι δυνατόν να αναρτόνται τέτοια σχόλια!!!
Μεγάλος ο πάπας, μεγαλος ο Πατριάρχης, μικρός ο Χριστός, νάνος ο Χριστός. Ο Θεέ μου.
Υπάρχει η ουνία όπως υπάρχει ο διάβολος. Το ερωτημα είναι, ήταν παρόν στή σύναξη Ρόδου, το Πηδάλιον και η Αγία Γραφή; Εκαμε καμία σύμφωνία ο Χριστος μέ τον διάβολό;
.Παναγιώτη, αφελής είσαι εσύ, δεν σου δίνει κανείς το δικαίωμα να χαρακτηρίζεις ανθρώπους, που πραγματικά πασχίζουν για την πίστη τους. Είσαι βαθειά νυχτωμένος αν νομίζεις ότι ο λαός του Θεού δεν ενδιαφέρεται για αυτές τις καταστάσεις. Ποιος είναι ο άγιος Μεσσηνίας που ετσιθελικά θα παραχωρήσει το σπίτι μας σε αιρετικούς; Δεν θα πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, καλές και άγιες οι «προσεγγίσεις» προς τους ετεροδόξους, αλλά θα πρέπει να έχουν σκοπό την προσκόλλησή τους στην Ορθόδοξη διδασκαλία κι όχι το αντίθετο. Θα πρέπει να ξεφύγουμε από συναισθηματισμούς και θα πρέπει να δούμε τα πράγματα με αγάπη και ρεαλισμό. Και μη μου φέρεις πρόσχημα ότι οι παπικοί προσφέρουν σε μας ναούς, διότι αν κι αληθεύει αυτό, στην πραγματικότητα τους παπικούς δεν τους ενδιαφέρει ποιοι θα λειτουργήσουν και που, είναι «ανοικτοί» προς όλα τα δόγματα και προς όλες τις δοξασίες χριστιανικές ή μη.
Καταλαβαίνω και την αγάπη σου για το Φανάρι και τον Πατριάρχη μας, αλλά μας έχεις θεωρήσει και βλάκες. Με πιο δικαίωμα ο Παναγιώτατος δέχεται έναν Πάπα στο Πατριαρχικό ναό, και μάλιστα κατά την ώρα της ιεράς μυσταγωγίας; Ποιος είναι ο πάπας που οι αφελείς Αρχιερείς μας, δουλικά συμπεριφερόμενοι «έκλιναν» την κεφαλή τους μπροστά του; Θεωρούν κι αυτοί τον πάπα άγιο;
Και για την τοπική μας κοινωνίας, ΑΡΙΣΤΑ έπραξε ο Μητροπολίτης Πατρών και δεν κάλεσε τον καθολικό ιερέα, δεν είχε θέση, όπως δεν είχαν θέση από πλευράς πίστεως και ορισμένοι αιρετοί άρχοντες του τόπου, που είναι σε όλους γνωστό ότι ανήκουν σε άλλα δόγματα και στα πλοκάμια και παραφυάδες της μασονίας.
Και για να σε προλάβω, δεν ανήκω σε καμιά θρησκευτική οργάνωση, αλλά ένας «αφελής» πιστός που «δεν ενδιαφέρομαι για τα συμβαίνοντα στον χώρα της Εκκλησίας»
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Να περνάτε καλά μέσα στη γυάλα σας και να προσέχετε να μη βγαίνετε έξω γιατί υπάρχει κίνδυνος να μολυνθείτε από κάποια αίρεση.
Δημοσίευση σχολίου