Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗ

Xθες βράδυ στο βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκη στο κέντρο της Πάτρας, παρουσιάστηκε το βιβλίο του γνωστού Πατρινού - και γνήσιου πατρινολάτρη, επιτρέψτε μου να προσθέσω - Νίκου Μπακουνάκη, έγκριτου δημοσιογράφου και υπεύθυνου για το βιβλίο στο Κυριακάτικο Βήμα και καθηγητού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, με τίτλο: «Μια στιγμή τής Ευρώπης στην Ελλάδα του 19ου αιώνα. Ο λόγος, η εικόνα, ο μύθος του Ανδρέα Ρηγόπουλου» («Πόλις»).

Το βιβλίο παρουσίασαν η Ρέα Γαλανάκη και ο Βασίλης Λαδάς. Ήταν φυσικά παρών και ο συγγραφέας Ν. Μπακουνάκης. Και πολύς κόσμος και αρκετοί από τον λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό χώρο της Πάτρας.

Ο Ανδρέας Ρηγόπουλος (1821-1889) είναι ο πρωτοπόρος της ιδέας της Ευρώπης των λαών. Ως προσωπικότητα, βγαίνει κατ' ευθείαν από την αστική Πάτρα του 19ου αιώνα, σπουδάζει νομικά στην Πίζα της Ιταλίας και ταξιδεύει σ' όλον τον τότε πολιτισμένο κόσμο: Βέλγιο, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Αμερική. Το πορτρέτο του ολοκληρώνεται με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: ρεπουμπλικάνος, φιλελεύθερος, αντιμοναρχικός, κοινωνιστής, ρήτορας. Αυτός ο «γεμάτος» άνθρωπος αυτοκτόνησε εν πλω από τον Πειραιά προς τις Κυκλάδες.

Η γνωστότατη και αγαπητή συγγραφέας Ρέα Γαλανάκη με εντυπωσίασε για άλλη μια φορά με τα όσα είπε και την προσέγγισή της στο πόνημα του Μπακουνάκη. Με δεδομένο ότι κι αυτή αναφερόταν στον Ρηγόπουλο στο μυθιστόρημά της "Θα υπογράφω Λουί", μας υπέδειξε τη σχέση που μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σε λογοτεχνία και ιστορία. Αν βέβαια τις δει κανείς ανοιχτά και όχι στα στενά ακαδημαϊκά τους πλαίσια. Άλλωστε η μελέτη του Μπακουνάκη ενώ έχει πληρότητα δεν έχει ξηρότητα, γιατί ο συγγραφέας εξαντλώντας τις πηγές - κυρίως ευρωπαϊκές και αμερικανικές - σκιαγραφεί παράλληλα έναν ήρωα στα όρια του μύθου. Ένα δημόσιο διανοούμενο και κοσμοπολίτη.

Ο Βασίλης Λαδάς μας παρουσίασε το βιβλίο με τρόπο ευρηματικό! Η ανάλυσή του στον τίτλο του βιβλίου (Μια στιγμή τής Ευρώπης στην Ελλάδα του 19ου αιώνα), που τον χαρακτήρισε λογοτεχνικό, ευφυέστατη. Η ποιητική του ματιά διεισδυτική. Η ευθυκρισία του σε προβληματίζει. Και βέβαια η αναφορά του στην "επάρατο Πολιτιστική", μας έδωσε το μέτρο της λιγοσύνης της πόλης μας...

Νομίζω ότι το βιβλίο του Μπακουνάκη ευτύχησε γιατί έτυχε μιας ουσιαστικής παρουσίασης, όχι τετριμμένης και επιφανειακής.

Εύχομαι από καρδιάς στον φίλο Ν. Μπακουνάκη υγεία και δύναμη για να μας δίνει πολλά ακόμα μελετήματα για την Πάτρα, που τόσο αγαπά. Αν ήμουν δήμαρχος θα τον είχα πρωτοσύμβουλό μου. Κι αν είχα τη δυνατότητα θα τον επέβαλλα δικτατορικά ως δήμαρχο Πατρέων, γιατί είναι απ' τους ελάχιστους που γνωρίζουν και θα μπορούσαν να κάνουν τα καίρια γι' αυτήν την ταλαίπωρη πόλη.