Ζ. ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΥ: Ψήγματα...

ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ

Collectanea

- Έπαινος για τους θεωρητικούς της μουσικής.

Ποιος θα μπορούσε ποτέ να αναλύσει σε βάθος το adagio από το κονσέρτο αρ. 3 για πιάνο και ορχήστρα σε ρε μείζον (D major) του J. S. Bach; Κανένας. Ουρανόσταλτη ανημπόρια!

- Όποιος είναι κάτι, ξέρει πως δεν είναι τίποτα. Βεβαιότητα. Όποιος δεν είναι τίποτα, νομίζει πως είναι κάτι. Αβεβαιότητα.

- Αντίθετα με τα άλλα όλα όσα ψάχνεις, το Θεό όταν τον βρεις - αν τον βρεις - τότε είναι που θα τον ψάχνεις ακόμα περισσότερο.

- Ποιός πολεμόχαρος Έλληνας τουρκομάχος υποψιάζεται πως κάτω από τη λεβεντιά ή τη φουστανέλα και το τσαρούχι κρύβονται διαδοχικά τα τούρκικα levend ή fystan και carik και πως η γλώσσα αδερφώνει ρίζες ξενικές;

- Με το να μη μιλάω ποτέ (και να μην ανακατεύομαι σε τίποτα) με τα όσα βλέπω να συμβαίνουν γύρω μου, πολλές φορές πάω να σκάσω, και τότε ξεθυμαίνω εδώ μέσα με τα λίγα τούτα προχειρογραμμένα παραλειπόμενα. Που δεν είναι - τα όσα αναφέρονται στην πολιτική επικαιρότητα - και τόσο λίγα. Θα τα πεθυμούσα λιγότερα, όμως μερικά από τα όσα συμβαίνουν γύρω μου με ταπεινώνουν, αλίμονο, και με κάνουν να νιώθω ντροπιασμένος - ως πολίτης εννοώ - και ορισμένες φορές νιώθω ακόμα και σιχαμάρα, σωματική σιχαμάρα, σα να αδειάζουν απάνω μου ένα μαστέλο γεμάτο παλιάντερα ή κάτι παρόμοιο. Εδώ μέσα γίνεται μια σχετική διαφυγή.