π. Σαράντης Σαράντος: "θά καταθέσω στόν πνευματικό μου πατέρα τά διατρέξαντα πρός διόρθωση τῶν ἡμαρτημένων" (sic)

Ο κ. Χαράλαμπος Άνδραλης, Νομικός Σύμβουλος "Εστίας Πατερικών Μελετών" της οποίας ηγείται ο π. Σαράντης Σαράντος, μου έστειλε το ακόλουθο ηλεκτρονικό μήνυμα: 

κ. Ανδριόπουλε, 

Επειδή αναδημοσιεύσατε άρθρο του κ. Παπαθανασόπουλου με τίτλο "Ένας σοβαρότατος προβληματισμός": http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2014/09/blog-post_97.html, υποχρεούστε για λόγους χριστιανικής δικαιοσύνης και επειδή έτσι επιτάσσει ο νόμος περί τύπου, να δημοσιεύσετε και την απαντητική επιστολή του π. Σαράντη Σαράντου που σας επισυνάπτω, προς αποκατάσταση της αλήθειας. 

Φυσικά έχω τελείως διαφορετική αντίληψη για την "χριστιανική δικαιοσύνη" από τον κ. Άνδραλη. Και επίσης δεν είμαι "τύπος" για να εμπίπτω στον σχετικό νόμο. Οπότε κάλλιστα θα μπορούσα να μην δημοσιεύσω την απάντηση του π. Σαράντου και να παραπέμψω απλώς στην ιστοσελίδα της "Εστίας Πατερικών Μελετών". 

Την δημοσιεύω, όμως, στη συνέχεια ως ένα κείμενο απολύτως cult. Και αρκούμαι σε σχολιασμό των πλέον ...φευγάτων φράσεων, υπογραμμίζοντάς τις με έντονα γράμματα. 

Καλή σας απόλαυση, αγαπητοί συνοδίτες.

π. Σαράντη Σαράντου 

Ὀφείλεται ἐκ μέρους μου μία ἀπάντηση γιά τό θέμα τοῦ ἐναρκτηρίου Ἁγιασμοῦ στό Δημοτικό Σχολεῖο τῶν Οὐρσουλινῶν στό Μαρούσι. 

Τριάντα χρόνια τελῶ κάθε μήνα τή θεία Λειτουργία στά τριακόσια ὀρθόδοξα παιδιά τοῦ δημοτικοῦ στό κλειστό γυμναστήριο τοῦ σχολείου. Ὁ παπικός βρίσκεται τήν ἴδια ὥρα μέ τά πενήντα περίπου παιδιά τῶν παπικῶν οἰκογενειῶν σέ μιά μικρή αἴθουσα γιά τά θρησκευτικά τους καθήκοντα. 

Πρίν ἀπό μιά εἰκοσαετία ἡ ἀρχιεπισκοπή τῶν παπικῶν εἶχε ζητήσει τηλεφωνικῶς ἀπό τήν παπική ὑπέργηρη διευθύντρια τοῦ Σχολείου νά μήν ἐξυπηρετῶ λειτουργικά τό Σχολεῖο λόγῳ τῶν ἀντιπαπικῶν μου ἀπόψεων, τίς ὁποῖες ἐξέφραζα τότε στό ραδιοφωνικό Σταθμό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν τακτική ἐκπομπή μου «τῶν ἀθεάτων τά κάλλη». Ἡ διευθύντρια ἀπάντησε στήν παπική ἀρχιεπισκοπή ὅτι δέν εἶχε λόγους νά μοῦ ἀπαγορεύσει νά λειτουργῶ στά ὀρθόδοξα παιδιά καί ἐξακολούθησε ἡ διακονία μου μιά καί βρισκεται τό σχολεῖο στά ὅρια τῆς ἐνορίας μου. 

Σάν νέος κληρικός τό πρωί πρό τῆς Θείας Λειτουργίας περνοῦσα ἀπό τό γραφεῖο τῆς Διευθύνσεως καί χαιρετοῦσα τήν ἑλληνίδα Διευθύντρια καί τήν πλησίον αὐτῆς εὑρισκομένη, γαλλίδα παπική μοναχή. Γιά λόγους εὐγενείας καί ἀνθρωπιᾶς θεωροῦσα ὅτι ἔτσι ἔπρεπε νά συμπεριφέρομαι. Λίγο ἀργότερα γιά νά μή δημιουργῶ ἐσφαλμένες ἐντυπώσεις (παπολαγνικῆς κομπλεξικῆς διάθεσης) πήγαινα ἀπ' εὐθείας στό κλειστό γυμναστήριο καί ἄρχιζα τήν Ἁγία Πρόθεση. Ἔπαψα ἐπίσης νά πηγαίνω στό γραφεῖο τῆς Διευθύνσεως καί νά παίρνω ἕνα καφέ, ὅπως μοῦ πρότειναν, στό τέλος ὅλης τῆ λειτουργικῆς διαδικασίας, γιά τούς ἴδιους λόγους. Εἴχαμε ὅμως καί ἀπό τά δύο μέρη ἁπλές καλές ἀνθρώπινες σχέσεις. 

Ὅσον ἀφορᾷ στόν ἐναρκτήριο Ἁγιασμό ὁ παπικός μοῦ εἶχε ζητήσει νά λέει καί αὐτός μιά εὐχή, ἀφοῦ τό σχολεῖο ἔχει ἐκτός τῶν τριακοσίων ὀρθοδόξων μαθητῶν καί μαθητριῶν καί πενήντα δικά τους παιδιά. Εἶπα καί στόν ἴδιο καί στήν παπική Διευθύντρια ὅτι αὐτό δέν γίνεται. Τότε μοῦ ἀπήντησε ὁ παπικός, ὅτι ὅταν τελειώσω θά ἀπευθύνει καί αὐτός λίγα λόγια στά παιδιά, εὐχόμενος καλή χρονιά. Μάλιστα ἐπειδή διαισθανόμουν ὅτι αὐτό μπορεῖ νά μή τηρηθεῖ, ἔπαιρνα μαζί μου τόν ἱεροψάλτη τῆς Ἐκκλησίας μας, γιά νά μή δοθεῖ ὁ χρόνος καί ἡ εὐκαιρία στόν παπικό νά «κάνει χρέη» ἔστω ψάλτη, ὅπως προσπαθοῦσε νά κάνει. 

Στό συγκεκριμένο φετινό Ἁγιασμό τόν εἶδα ντυμένο καί ὅταν ἄρχισα τή Ἱερά Ἀκολουθία τοῦ Ἁγισμοῦ ἦρθε πιό κοντά μου καί ἀρκετές φορές ἔκανε παπικά (πῶς ἀλλιῶς θά ἔκανε) τό σταυρό του. Ἐκείνη τή στιγμή σκέφτηκα νά ἀποχωρήσω· θά μποροῦσα καί νά τόν σπρώξω «εὐγενικά» νά φύγει πιό μακριά, γιά νά μή σκανδαλίζονται οἱ πιστοί μας. Αὐτό δέν τό ἔκανα. Ἴσως νά ἦταν χειρότερο γιά ὅλο τό ποίμνιό μας. Ἄλλωστε τόσο ὁ ἴδιος, ὅσο καί οἱ ὑπέργηρες μοναχές ἀποτελοῦν θεσμικά τούς ἰδιοκτῆτες τοῦ σχολείου, στό ὁποῖο ἔτσι καί ἀλλιῶς οἱ ὀρθόδοξοι γονεῖς μας ἐμπιστεύονται τά παιδιά τους. Ἄν ἀποχωροῦσα εἴτε εὐγενικά, ὅπερ προσιδιάζει στό χαρακτῆρα μου, εἴτε ἐντονότερα (σαματατζήδικα), δέν θά παραχωροῦσα ὅλο τό ποίμνιο μας στόν παπικό, ὁ ὁποῖος θά ἅρπαζε τήν εὐκαιρία νά δημιουργήσει ἕνα νέο προηγούμενο στό σχολεῖο, διαβάζοντας εἴτε μιά εὐχή εἴτε τό ὑπόλοιπο τοῦ Ἁγιασμοῦ; 

Κατέθεσα προβληματισμό χρόνων ἐξ ἀφορμῆς τοῦ τελευταίου περιστατικοῦ τοῦ ἐναρκτήριου Ἁγισμοῦ στήν ἀρχή τοῦ σχολικοῦ ἔτους 2014-2015. 

Τά παιδιά μας ὠφελοῦνται σ' αὐτοῦ τοῦ εἴδους τά σχολεῖα ξένων συμφερόντων; Δέν πρέπει νά ἔχουν μερίδιο ὀρθοδόξου ἀγωγῆς ἐκ μέρους μας; Τά παιδιά καί οἱ γονεῖς τους μποροῦν νά μαρτυρήσουν γιά τήν ποιότητα τῆς ὀρθοδόξου ἀγωγῆς πού προσφέρθηκε ἐκ μέρους μας στά παιδιά τους, τόσο μέ τίς Θ. Λειτουργίες ὅσο καί μέ τίς ἀπαραίτητες ἐποικοδομητικές ὁμιλίες, ὅσο καί μέ τήν ἱερά ἐξομολόγηση ὅποτε μοῦ ἐπετράπη. Ἐξ ἄλλου πάντες γνωρίζουν ὅτι οὐδέποτε παλαντζάραμε σέ θέματα Πίστεως καί Οἰκουμενισμοῦ. 

Ὀφείλω πάντως νά ζητήσω συγγνώμη ἀπό ὅσους σκανδαλίστηκαν ἐξ αἰτίας μου. Νά εὐχαριστήσω ὅσους ἐξανέστησαν καί ἔφεραν στό προσκήνιο ἕνα τόσο σοβαρό θέμα. Ἔτσι μποροῦμε νά ἐκθέσουμε τά δρώμενα μέσα σ' αὐτά τά σχολεῖα. 

Τόν προβληματισμό τοῦ ἀξιότιμου δημοσιογράφου κ. Παπαθανασόπουλου θά τόν χρησιμοποιήσω γιά νά τεκμηριώσω ἔτι περισσότερο στή διεύθυνση τοῦ Σχολείου, γιατί δέν ἐπιθυμῶ, ὅπως καί πάντοτε δέν ἐπιθυμοῦσα, νά παρευρίσκεται, ἔστω καί βουβός ὁ παπικός ἱερωμένος. Ὅμως δέν θά ἀφήσω τόν ἑαυτό μου, οὔτε ἄλλους νά μοῦ ὑποβάλουν κάποια, ἔστω καί ἁμυδρά, ἀντιπάθεια πρός κανένα, οὔτε καί πρός τούς αἱρετικούς, ὑπέρ ὧν Χριστός ἀπέθανε. 

Μετά ἀπό τό σκανδαλισμό τοῦ ἐκλεκτοῦ δημοσιογράφου κ. Παπαθανασόπουλου ὑπόσχομαι νά ἱκετεύσω τόν Ὕψιστο νά μοῦ χαρίσει, μέ τίς εὐχές ὅλων, περισσότερη ἐν Χριστῷ διάκριση γιά νά μή σκανδαλίζω κανένα, οὔτε ἕναν, διακονώντας μέσα σ' αὐτό τόν εὐαίσθητο χῶρο τοῦ Σχολείου τῶν Οὐρσουλινῶν. Μία τῶν προσεχῶν ἡμερῶν θά καταθέσω στόν πνευματικό μου πατέρα τά διατρέξαντα πρός διόρθωση τῶν ἡμαρτημένων.