Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΠΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟ LUMEN FIDEI

Στο 3ο τεύχος του περιοδικού Φρέαρ (Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2013), το οποίο μας συντροφεύει πλέον με μια πολύ αξιόλογη ύλη, δημοσιεύεται κι ένα κείμενο του Σταύρου Ζουμπουλάκη για την πρώτη εγκύκλιο του πάπα Φραγκίσκου Α' υπό τον τίτλο Lumen fidei (Το φως της πίστεως). 

Ο Σταύρος Ζουμπουλάκης στο κείμενό του μας εξηγεί τι είναι οι παπικές εγκύκλιοι και πώς συντάσσονται και εστιάζει στην πρόσφατη του πάπα Φραγκίσκου, την οποία χαρακτηρίζει ως ένα "εξαιρετικό κείμενο" και αναλύει το γιατί. Βέβαια ο Ζουμπουλάκης στη συνέχεια λέει πως "ο πάπας Φραγκίσκος Α' δεν είναι ασφαλώς μεγάλος θεολογικός νους, όπως ο προκάτοχός του". Θεωρεί όμως πως είναι "σπουδαίος ποιμένας... Άνθρωπος αγάπης, απλός, σεμνός, οικείος, κοντά στους ανθρώπους". 

Για τον Ζουμπουλάκη η εκλογή του "ήταν μια σοφή πράγματι πράξη του κογκλάβιου". Και εξηγεί το γιατί. Και επανερχόμενος στην παπική εγκύκλιο ο Στ. Ζουμπουλάκης παρατηρεί: 

"Οι ορθόδοξοι πιστοί θα αργήσουν πολύ να διαβάσουν επίσημα κείμενα των προκαθημένων των Εκκλησιών τους παρόμοια με τις παπικές εγκυκλίους. Όποια και αν είναι η παρακμή της Καθολικής Εκκλησίας, εξακολουθεί να διατυπώνει θεσμικά θεολογικό λόγο, που απευθύνεται στον άνθρωπο της σημερινής κοινωνίας και του σημερινού πολιτισμού (η τελευταία παπική εγκύκλιος περιέχει αναφορές στο έργο του Νίτσε, του Βιτγκενστάιν, του Μπούμπερ, του Ρουσσώ, του Ντοστογιέφσκι, του Έλιοτ). Όταν δεν είναι οργή, είναι μελαγχολία αυτό που σε πιάνει κάθε φορά που διαβάζεις ορθόδοξα επισκοπικά κείμενα. Μεγαλύτερη όμως θλίψη και αποκαρδίωση προκαλεί η αδιαφορία των ορθοδόξων συνολικά για όσα γίνονται στην Καθολική και στις προτεσταντικές Εκκλησίες, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τις λύσεις που δοκιμάζουν να δώσουν. Μα έχουν την εντύπωση οι ορθόδοξοι κληρικοί και λαϊκοί ότι όσα συμβαίνουν εκεί δεν τους αφορούν; Θεωρούν ότι όλα αυτά είναι προβλήματα των αιρετικών που καλά να πάθουν; Δεν βλέπουμε τη διάλυση γύρω μας; Στην Ελλάδα, σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου, λαμβάνουμε υπόψη μας τι γίνεται στις άλλες χώρες της Ευρώπης και μόνο στα εκκλησιαστικά πράγματα δεν χρειάζεται να ξέρει κανείς τίποτε; Βέβαια, θα μου πείτε, σε ποια γλώσσα θα διάβαζαν, θα ενημερώνονταν ή θα συζητούσαν οι Έλληνες επίσκοποι και κληρικοί για όσα συμβαίνουν στις άλλες χριστιανικές εκκλησίες; Αφελή ερωτήματα", καταλήγει ο Σταύρος Ζουμπουλάκης.