Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ

Το περασμένο Σάββατο το βράδυ (21/6) στην Πειραματική Σκηνή της Λυρικής για 3 σύγχρονες όπερες. Με φίλους συντελεστές και τον φίλο, εξαίρετο τσεμπαλίστα Μάρκελλο Χρυσικόπουλο, δίπλα μου, συν – ακροατή και συν – σχολιαστή.
Ο χώρος, ακατάλληλος για τέτοια σοβαρή εργασία – θεωρώ ήρωες τους μουσικούς -χωρισμένος σε τρία επίπεδα, ένα για κάθε όπερα. Μια έξυπνη πρόταση, που λειτούργησε παρά την προβληματικότητα του χώρου, που παραπέμπει σε αποθήκη τουλάχιστον…
Ευτυχώς η προσέλευση του κόσμου ήταν ικανοποιητική, παρά τη ζέστη.


Η πρώτη όπερα του Βαγγέλη Κατσούλη Ορφέας, σε λιμπρέτο του ίδιου, μου άρεσε αρκετά. Τόνισε την παρόρμηση του Ορφέα να κάνει τα πάντα, ακόμα και να κατέλθει «μέχρις Άδου ταμείων» για να σώσει την αγαπημένη του. Φώτισε τη δυσκολία της αποδοχής του θανάτου και ταυτόχρονα υπογράμμιζε διαρκώς την επιθυμία για ανατροπή του αναπότρεπτου. Οι μουσικές αναφορές του Κατσούλη σε Μπαχ, Γκλουκ, Μοντεβέρντι, Σούμαν, ήταν κατάλληλα ενταγμένες στο σώμα της μουσικής κι αυτό είναι μια συνθετική δεξιότητα.
Ο male – contralto Πωλ Ζαχαριάδης στο ρόλο του Ορφέα ήταν πάρα πολύ καλός! Και η επιλογή του Κατσούλη να γράψει τον ρόλο ενός σύγχρονου Ορφέα για τέτοια φωνή, λειτούργησε θετικά στο έργο. Η Αγγελική Καθαρίου ως Ευρυδίκη και η Άννα Αλεξοπούλου (Ελπίδα) μας έδωσαν με ευκρίνεια, νομίζω, τη μουσική του συνθέτη. Ο φίλος βαθύφωνος Πέτρος Μαγουλάς άκρως πειστικός – ρωμαλέος καθώς είναι - ως Άδης!


Η δεύτερη όπερα του Δημήτρη Συκιά «Μια συμφωνία με δρώσες φωνές – Ορφέας» ήταν σε τελείως άλλο ύφος. Καθόλου «μπαρόκ», ολότελα σύγχρονο εξωστρεφές ύφος που τονίζεται κυρίως από την ορχήστρα, με μια σκηνοθεσία, όμως, που παραπέμπει στον Μυστικό Δείπνο και τη Σταύρωση, αφού ο Ορφέας του Δ. Συκιά οδηγεί τους μαθητές του στον Κάτω Κόσμο, μια πορεία προς τη φώτιση που περνά μέσα από το απόλυτο σκότος.


Η μεσόφωνος Μαργαρίτα Συγγενιώτου (Ορφέας) απέδωσε ως πρωθιερέας όλο το μυστήριο του «θανάτω θάνατον πατήσας», αφού για τον Συκιά «ο Ορφέας πατάσσει το Θάνατο με θάνατο». Μια χριστιανική αντίληψη σε μια σύγχρονη οπερατική εκδοχή! Ο Βαγγέλης Μανιάτης ως Θάνατος/Αιών μας έδωσε ανάγλυφα τις ψυχολογικές αποχρώσεις του θανάτου και την δυναμική του ως κυριαρχούσας ιδέας στη ζωή. Ο «χορός των μαθητών» του Ορφέα, ένα κουαρτέτο φωνών, αναλαμβάνει διάφορους ρόλους, πάντα όμως μας παραπέμπει σε χορό αρχαίας τραγωδίας.


Η τελευταία όπερα της βραδιάς, «Ο Αυτοκράτορας της Ατλαντίδας» του Τσεχογερμανοεβραίου Βίκτωρ Ούλμαν (πρώτη εκτέλεση στην Ελλάδα), ήταν μια πραγματική αποκάλυψη! Ένα έργο δυνατό, τόσο από μουσικής απόψεως όσο και από ποιητικής. Γράφτηκε το 1943 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Τερεζίν. Το ποιητικό κείμενο είναι του Πέτερ Κην, ποιητή και ζωγράφου, συγκρατούμενου του Ούλμαν. Η παρτιτούρα γράφτηκε για τις μουσικές δυνατότητες του στρατοπέδου. Το έργο τελικά απαγορεύτηκε από τα Ες-Ες, που έκριναν ότι παρωδεί τον Χίτλερ. Η παρτιτούρα διασώθηκε, αποκαταστάθηκε και η όπερα πρωτοπαρουσιάστηκε στο Άμστερνταμ το 1975.
Σολίστ και ορχήστρα, υπό τον φίλο Ιάκωβο Κονιτόπουλο, απέδωσαν εξαιρετικά την όπερα του Ούλτμαν. Η Μ. Συγγενιώτου, οιονεί τυμπανιστής τσίρκου, λέει κάποια στιγμή με σαρκασμό: «Χάρε, που είναι το κεντρί σου; Κόλαση, που είναι η νίκη σου;» Και αυτομάτως μου έρχεται στο νου το εντελώς ανάλογο χωρίο από τον Κατηχητικό Λόγο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στο Πάσχα: «Πού σου θάνατε το κέντρον; Πού σου Άδη το νίκος;» Τι περίεργο σκέφτηκα... Ο Πέτερ Κην ήξερε τον Χρυσόστομο; Το πιθανότερο είναι πως όχι. Άρα ως ενορατικός ποιητής οδηγείται σε μια πάνω απ’ αυτόν αλήθεια.


Ο Πέτρος Μαγουλάς ως θάνατος μας αποκάλυψε το πλέριο ταλέντο του! Μέχρι τώρα στο ρεπερτόριό του δεν περιλαμβανόταν η σύγχρονη μουσική. Τώρα απέδειξε ότι τα καταφέρνει μια χαρά, και μάλιστα σ’ ένα έργο με απαιτήσεις και υποκριτικές.
Ο Μιχάλης Κατσούλης (μεγάφωνο), ο Κωνσταντίνος Κληρονόμος (Αρλεκίνος), ο Βαγγέλης Μανιάτης (αυτοκράτορας), η Άρτεμις Μπόγρη (κορίτσι), ο Χρήστος Στασινόπουλος (στρατιώτης) και η ορχήστρα υπό τον ακάματο Ιάκωβο Κονιτόπουλο, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Γι’ αυτό, άξιον και δίκαιον το παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού.
Οι φωτογραφίες που τράβηξα είναι στιγμιότυπα από την βραδιά – μαραθώνιο σύγχρονης όπερας.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΕΔΩ ΠΑΛΙ -ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ- ΣΙΩΠΟΥΜΕ ΟΙ "ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ..." ΑΔΑΕΙΣ ΓΑΡ!

P. Kapodistrias είπε...

Πάντα σου στη μήτρα εντός των όντως εξελίξεων!!!

Μουσικήν ποίει και κραταιού!

panagiotisandriopoulos είπε...

Φίλτατε Π.Κ.

Η σύγχρονη όπερα να έχει κεντρικό θέμα τον θάνατο, την κάθοδο στον Άδη, και η Διοικούσα Εκκλησία και οι "εκκλησιαστικοί" τα εκλογομαγειρέματα και το κυνήγι των "μαγισσών - αιρετικών"...

Χαίρε εν υγεία πάντοτε!

P. Kapodistrias είπε...

Ναι, υπάρχουν κι αυτά...

Αλλά, ποιος πλέον δίνει σημασία;

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της παράστασης! Είναι από τις καλύτερες που έχει παρουσιάσει η ΕΛΣ και όχι μόνο στο πλαίσιο της Πειραματικής. Μακάρι τέτοιες δουλειές να βλέπαμε και στην κεντρική σκηνή.

Ανώνυμος είπε...

Γειά σας και συγχαρητήρια για το πολυ καλο Blog απο τα καλυτερα που εχουμε δει με θέματα για όλα τα ενδιαφεροντα!

Ημουν κι εγω στην παράσταση της Πειραματικης της Λυρικής Σκηνης και με χαρα μου για αλλη μια φορα διαπιστωσα οτι οι Έλληνες τραγουδιστες δεν εχουν να ζηλεψουν τιποτε απο τους ξενους συναδελφους τους που τοσο επιμονα τα τελευταια ο χρονια οι διευθυνσεις της Λυρικης Σκηνης επιμενουν να μας φερνουν (στο ονομα της σε πολλες περιπτωσεις δικαιη διαθεση καλλιτεχνικης εξυγειανσης της) προσπαθοντας να μας πεισουν για την αμφιβολη (οχι παντα βεβαια) ποιοητα τους!Γιατι θα πρεπει να βλεπουμε τοσο χαμηλου επιπεδου μετακλησεις? Ισως για να πλουτιζουν η να ικανοποιουν ποιος ξερει ποιες προσωπικες τους φιλοδοξιες οι εκαστοτε υπευθυνοι διανομων?Διοτι αν προκειται να ερχονδαι καλλιτεχνες απο το εξωτερικο (και καλα κανουν) θα πρεπει αν μη τι αλλο να ειναι καλυτεροι απο τους Ελληνες!Γιατι ππεπει να ακουσουμε τον ταδε ασημο μετριοτατο επανηλημενα σχεδον πρωτοεμφανιζομενο τενορο πχ και οχι ενα καλο όνομα και καλο τραγουδιστη? Αναφερω την απογοητευση της Τουραντοτ που για αλλη μια φορα οι ελληνες ηταν πολυ καλυτεροι απο του υποτιθεμενους σταρ που εφερε η λυρικη μας σκηνη!Πού είναι οι τραγουδιστες που ειδαμε στην Πειραματικη σκηνη?γιατι δεν ειναι στις διανομες του μοναδικου μας Λυρικου θεατρου?(πλην ελαχιστων εξαιρεσεων σποραδικα και κυριως στην παιδικη σκηνη) Ισως γιατι δεν εξυπηρετουν τα συμφεροντα των υπευθυνων της! Μιλαω φυσικα για Περιπτωσεις οπως η Αγγελικη Καθαριου που διαπρεπει σε αλλες σκηνες στο εξωετρικο και τον Πωλ Ζαχαριάδη που τοσα χρονια ανεξηγητα(?) ειχαμε να ακουσουμε στην Αθηνα ενω με τοση επιτυχια τραγουδουσε αλλου εντος και εκτος ελλαδως οπως στην πολυ καλη Παραγωγη του Ιουλιου Καισαρατου Χαιντελ του Μεγαρου Θεσσαλονικης οπου πραγματικα ηταν εξοχος φωνητικα και ερμηνευτικα ως Πτολεμαιος. Πραγματικα λειπουν τετοιες φωνες απο όλους μας! Υψηλου επιπεδου ερμηνειες και απο τους δυο προαναφερθεντες καλλιτεχνες που πραγματικα μας συγκινησαν όλους! Ελπιζουμε να τους δουμε συντομα και στην κεδρικη σκηνη της Λυρικης συντομα μια και τετοιοι καλλιτεχνες πραγματικα θα τιμουσαν αυτο το αλλωτε ενδοξο σανιδι της! Ηταν μια βραδυα υπεροχη απο ολους οι περισσοτεροι ηταν ενας και ενας και πραγματικα ενας αθλος για τον τροπο που παρουσιαστηκε με την ορχήστρα σε αλλο σημειο της αιθουσας χωρις οι τραγουδιστες να εχουν αμεση επαφη μαζι της! Και ο σκηνοθέτης εξαιρετικος και ο Μαεστρος αποκαλυπτικος και συγκινητικα στο πλευρο ολων των τραγουδιστων! Συμφωνω πως τετοιες παραγωγες με τετοιους ερμηνευτες λειπουν απο την κατα αλλα πολλα υποσχομενη καθε φορα "διεθνη" παρελαση ενδοξων καλλιτεχνων μετριου διαμετριματος και δυχτιχως προτιμηση των Ελληνων και ξένων διευθυντων του Λυρικου μας Θεατρου! ειναι σχεδον προκλητικη η σταση τους! χαιρομαι που ειδα εδς σημερα οτι αρεσε και σε αλλουσ αφτο που ενθουσιασε κι εμενα! Οψομεθα φιλοι μου!Μπραβο σε ολους τους!

panagiotisandriopoulos είπε...

Αγαπητέ μου φίλε 7:01μμ

Χάρηκα πραγματικά το σχόλιό σου και σ' ευχαριστώ.
Τα πράγματα είναι όπως τα λες. Έχουμε σπουδαίο δυναμικό νέων καλλιτεχνών! Γι' αυτό κι εγώ από το blog μου προσπαθώ να προβάλλω αυτούς τους νέους Έλληνες σολίστ γιατί το αξίζουν.
Σημείωσε και πόσοι κάνουν καριέρα στο εξωτερικό! Πολλοί! Που εδώ τους αγνοούμε (;) και δεν τους καλούμε! Το πρώτο που θα έπρεπε να γίνει είναι η συσπείρωση του ελληνικού δυναμικού.
Μακάρι ν' ανταμώνουμε πάντα σε παραστάσεις που μας γεμίζουν!

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ! Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΞΕΛΑΣΠΩΣΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΙ ΑΦΗΣΕ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ.
Ο "ΟΡΦΕΑΣ" ΤΟΥ ΚΑΤΣΟΥΛΗ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΑΡΚΕΤΑ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΜΕΛΩΔΙΚΟΣ. Ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ! ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΑΡΙΟΥ, ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ Ο ΜΑΓΟΥΛΑΣ! ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΚΙΘΑΡΑ ΤΙ ΤΗΝ ΘΕΛΑΝΕ;
Ο "ΟΡΦΕΑΣ" ΤΟΥ ΣΥΚΙΑ ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΠΟΛΥ, ΑΛΛΑ ΥΠΟΒΛΗΤΙΚΟΣ. ΚΑΛΟΙ ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΙΩΤΟΥ (ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ) ΚΑΙ Ο ΜΑΝΙΑΤΗΣ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΝ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΑΝΟΙΧΤΟ. ΠΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟ ΗΧΟ ΣΕ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΤΡΟΠΟ; ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΗ ΜΑΡΑΓΚΟΥ. ΤΟΝ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΤΣΟΥΛΗ.
"Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ" ΤΟΥ ΟΥΛΜΑΝ ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ! ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ ΛΙΜΠΡΕΤΟ, ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΑΠΛΩΝΟΤΑΝ ΑΠΟ ΜΑΛΕΡ ΜΕΧΡΙ ΒΑΙΛ. ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ! ΚΑΙ ΤΙ ΟΜΑΔΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΩΝ! ΕΝΑΣ ΚΙ ΕΝΑΣ! ΚΑΙ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΝΕΟΙ. ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ, ΜΑΓΟΥΛΑΣ, ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ, ΜΑΝΙΑΤΗΣ, ΣΥΓΓΕΝΙΩΤΟΥ, ΜΠΟΓΡΗ ΚΑΙ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟ. ΚΑΠΟΙΟΙ ΞΕΧΩΡΗΣΑΝ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΠΙΟ "ΜΟΥΣΙΚΟ", ΠΙΟ ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΟ. ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΤΟ ΝΤΟΥΕΤΟ ΤΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ. ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ! ΜΑΣ ΦΕΡΑΤΕ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ.
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ Π. ΠΑΓΟΥΛΑΤΟ, ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΤΕΤΟΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕ ΤΡΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΥΛΙΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑ. ΦΥΣΙΚΑ Η ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ ΟΥΛΜΑΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΟΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕΙ Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΕΜΒΑΘΥΝΣΗ.
ΤΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΗΝΙΚΑ ΤΟΥ Κ. ΜΑΚΛΕΛΛΑΝ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ!
ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΚ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ Ι. ΚΟΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ.
ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ: ΣΚΑΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΕΣΤΗ! ΙΣΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΟΙ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΩΡΙΤΕΡΑ. ΠΑΝΤΩΣ ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ!
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

Ανώνυμος είπε...

Παναγιώτη, η παραπομπή "Πού σου θάνατε το κέντρον; Πού σου Άδη το νίκος;" είναι από την 1η προς Κορινθίους ΙΕ,55. Αυτή μάλλον παραπέμπει καο ο Χρυσόστομος. Ο λιμπρετίστας μάλλον ήξερε τον Παύλο :-)

Related Posts with Thumbnails