ΜΟΥΣΙΚΟΔΡΟΜΙΟ

Έχω στα χέρια μου το 2ο τεύχος του εξαμηνιαίου περιοδικού για την Βυζαντινή Μουσική, με τίτλο: Μουσικοδρόμιο. Εκδίδεται από τον Βυζαντινό Μουσικό Σύλλογο «Όσιος Θεοφάνης ο Γραπτός», που έχει την έδρα του στο Αιγάλεω.
Η Συντακτική Επιτροπή, με επικεφαλής τον Δημήτριο Παπαγεωργίου, φαίνεται πως δραστηριοποιείται στην περιοχή του Αιγάλεω . Άρα επιβεβλημένη και η παρουσία του Πρωτοψάλτη του Αγίου Σπυρίδωνος Δημοσθένη Παϊκόπουλου, που είχε χρηματίσει Δομέστικος στα Πατριαρχεία. Αυτήν ακριβώς τη μνήμη διηγείται με πολλή ζωντάνια σ’ ένα εκτενές κείμενό του που δημοσιεύεται στο περιοδικό.
Θυμάμαι πως μικρός ακόμα άκουγα τον Δημοσθένη Παϊκόπουλο στις ραδιοφωνικές εκπομπές του Λυκούργου Αγγελόπουλου, να ψάλει υποδειγματικά τα χερουβικά του Θρασύβουλου Στανίτσα. Από τις καλύτερες, νομίζω, στιγμές του Δ. Παϊκόπουλου.

Στο τεύχος περιλαμβάνονται πολύ ενδιαφέροντα άρθρα, όπως του Τάσου Μεντάκη για τα Εκκλησιαστικά μουσικά βιβλία (συνοπτική καταγραφή), του Σίμου Αράπκουλε για τα Θεωρητικά Συγγράμματα Εκκλησιαστικής Μουσικής τον 19ο αιώνα, του Γιώργου Κωνσταντίνου για το ειρμολογικό μέλος στο χρωματικό γένος κ.α. Επίσης, υπάρχει ένα αφιέρωμα στο Τμήμα Μεταπτυχιακής Επιμόρφωσης Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής του Ωδείου Αθηνών, μια πολύ σοβαρή προσπάθεια που έχει αναλάβει ο Γιώργος Κωνσταντίνου και ήδη αποδίδει καρπούς.
Θέλω, όμως, να σταθώ στο άρθρο του Λυκούργου Αγγελόπουλου για την τεχνική του ισοκρατήματος στη νεώτερη μουσική πράξη, που δημοσιεύεται στο Μουσικοδρόμιο. Ο Λ. Αγγελόπουλος έχει ξαναγράψει τις απόψεις του για το ισοκράτημα, οι οποίες είναι τεκμηριωμένες και δοκιμασμένες στην πράξη. Καταδικάζει – και σωστά – το ευρωπαϊκό ισοκράτημα της κάθετης αρμονίας, με συχνότατες αλλαγές, που δεν έχει καμία σχέση με το μουσικό μας σύστημα. Οι οπαδοί της «ευρωπαϊκής» άποψης για το ισοκράτημα δεν έχω δει να διατυπώνουν την περί ισοκρατήματος θεωρία τους. Προφανώς αυτοσχεδιάζουν ασυστόλως, ανάλογα με την «αισθητική» του ο καθείς. Έχει ενσκήψει στο μεταξύ και το μηχάνημα «ισοκράτης», το οποίο στο πέρασμά του σαρώνει κάθε σοβαρό περί ισοκρατήματος διάλογο.
Πάντως το Μουσικοδρόμιο διεξάγει Μουσικό διάλογο με υπευθυνότητα κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Εύχομαι να συνεχίσει στην ίδια παρεμβατική λογική, την οποία έχει ανάγκη ο χώρος της Βυζαντινής μουσικής σήμερα.