Καλοκαίρι
Στην αρχή σαν έγχρωμο έργο στην Ταγγέρη
Αλλά εν τέλει
Με του κάτω κόσμου το έγκαυμα στο χέρι
Τη λαχτάρα του στον κόσμο περιφέρει
Καλοκαίρι
Στον χαμό του οδηγημένο και το ξέρει
Καλοκαίρι
Τόσο ώριμο που πέφτοντας προσφέρει
Μια πλημμύρα των καρπών στάρι και μέλι
Στον σπασμό το απόλυτο του αστέρι
Καλοκαίρι
Μες στα κόκκινα της δύσης του ανατέλλει
Στίχοι Διονύση Σαββόπουλου
Φωτό Π.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου