ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ Μ.Χ.: ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΜΙΑΣ ΠΑΛΙΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Είκοσι πέντε χρόνια σήμερα από την αναχώρηση του Μάνου Χατζιδάκι στ' άστρα.
Τριάντα χρόνια φέτος (συμπληρώνονται τον Νοέμβριο) από την ίδρυση και λειτουργία της Ορχήστρας των Χρωμάτων του Μάνου Χατζιδάκι, στην οποία φοίτησα ανελλιπώς μέχρι τον θάνατο του συνθέτη.
Γι' αυτό και σήμερα δημοσιεύω αυτή την φωτογραφία.
Με τον Μάνο Χατζιδάκι στα παρασκήνια του παλιού ΠΑΛΛΑΣ, μετά από συναυλία της Ορχήστρας των Χρωμάτων την περίοδο 1990-1991.

Την φωτογραφία, που έχει παραπέσει στο αρχείο μου (αν είναι δυνατόν!), ανέσυρε τυχαία από το δικό της η φίλη μουσικολόγος Ε.Π. και μου την χάρισε, είκοσι τόσα χρόνια μετά...

Και φυσικά αυτόματα μου 'ρθε στο νου το σπουδαίο τραγούδι του Χατζιδάκι, σε στίχους Άρη Δαβαράκη, από τις "Μπαλάντες τις Οδού Αθηνάς", με τον τίτλο: "Στη μνήμη μιας παλιάς φωτογραφίας".

Εδώ παραθέτω ένα σπάνιο βίντεο με μια ιδιαίτερη ερμηνεύτρια, την Ειρήνη Κουρδάκη, με την οποία συνεργάστηκε ο Χατζιδάκις σε κάποιες συναυλίες. Εδώ το 1982, στους Δεύτερους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού Κέρκυρας. 
Οι στίχοι του τραγουδιού έχουν ως εξής:

Στη μνήμη μιας παλιάς φωτογραφίας
Σε κάποιο τοίχο που `χει γκρεμιστεί
Ψάχνω να βρω το σώμα μιας Αγίας
Που από τα πάθη της είχε κολαστεί.

Σώματα που πεθάναν ένα βράδυ
Κι ακολουθούν αρχαία διαδρομή
Είναι γυμνά και γέρνουν στο σκοτάδι
Κι αφήνουν σπίθες που λάμπουν στο κορμί.

Στη μνήμη μιας παλιάς φωτογραφίας 
Ζω τους αιώνες σε μια μικρή στιγμή. 

Ο χρόνος μ' έχει τώρα σταματήσει 
Δεν έχει δώρα να μας αρνηθεί
Δεν έχει θαύματα να μας ζητήσει 
Δεν έχει σώμα να τ’ απαρνηθεί.

Παραθέτω και την ερμηνεία του τραγουδιού με την Νένα Βενετσάνου, που είναι αυτή που το τραγούδησε στην ηχογράφηση του δίσκου "Οι μπαλάντες της Οδού Αθηνάς".