Ο ΚΙΜΟΥΛΗΣ ΑΝΤΑΠΕΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ "ΤΑ ΙΣΑ"

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Ο Γιώργος Κιμούλης απάντησε στον Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο – σχετικά με τις διαμαρτυρίες του και τα κλάματά του για την σάτιρα στην παράσταση «Πλούτος» - όπως εκείνος έχει διδάξει χρόνια τώρα με τον τρόπο του. Του απάντησε απαξιωτικά. Όπως ακριβώς ο Καλαβρύτων γράφει – χρόνια τώρα – για τον Οικουμενικό Πατριάρχη και άλλους Πατριάρχες, για αδελφούς του αρχιερείς, για πρόσωπα του δημόσιου βίου, ακόμα και απλούς ανθρώπους. 

Ο Γ. Κιμούλης απάντησε στον Καλαβρύτων ανταποδίδοντάς του τα ίσα. Του ανταπέδωσε τις ειρωνείες και την χλεύη, που χαρακτηρίζουν όλα τα «απολογητικά» κείμενα του Καλαβρύτων, τον οποίον φυσικά απαξίωσε και το ποίμνιό του που εκκώφευσε στις εκκλήσεις του και «κατέκλυσε» την παράσταση Κιμούλη. 

Δεν με ενδιαφέρει αν και πότε θα παραιτηθεί ο Καλαβρύτων. Αλίμονο αν λογικός άνθρωπος προσδενόταν στο σήριαλ αυτό που εκείνος στήνει. Άλλωστε έχει αποδειχθεί στον νεοελληνικό μας βίο ότι κάθε επόμενος και χειρότερος. Οπότε, όπως θα ‘λεγε κι ο Σαββόπουλος, «στην Ελλάδα ζεις δεν υπάρχει ελπίς». Το ζήτημα είναι η αντίδραση σε τέτοια φαινόμενα. 

Ο Κιμούλης υπέδειξε τον τρόπο, ο οποίος ήταν και light, αλλά λόγω θεατρικής παράστασης πήρε τις διαστάσεις που πήρε. Δεν μπορεί δηλ. ο κάθε Καλαβρύτων να ασχημονεί στον εκκλησιαστικό και δημόσιο βίο και να μην υπάρχει αντίδραση. Πρέπει να υφίσταται τις συνέπειες των πράξεών του.

Βέβαια αν επικρατούσε τέτοια λογική θα ήταν αλλιώς η χώρα, γενικώς. 

Όμως, ειδικά για τους ανθρώπους της Εκκλησίας θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι δεν εκφράζουν τις προσωπικές τους απόψεις στο όνομα της «δημοκρατίας», αλλά πρέπει ο δημόσιος λόγος τους να είναι καίριος, ουσιαστικός, χωρίς εξαλλοσύνες, χωρίς προσβολές ανθρώπων, και να διατυπώνεται με σύνεση και μέτρο. 

Και να μην διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και να μην τραβάνε τις κοτσίδες τους κάθε φορά που βλέπουν «απειλές» κατά της Εκκλησίας και του Έθνους, διότι φέρουν μεγάλη ευθύνη για την όλη κατάσταση και λόγω της ισοβιότητας του αξιώματός τους που τους θέτει στο απυρόβλητο.