Ευτυχώς το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης συνεχίζει ακάθεκτο το άνοιγμα στον διαχριστιανικό διάλογο κι έτσι πραγματοποιήθηκε τις προηγούμενες μέρες το 12ο Διαχριστιανικό Συμπόσιο με θέμα «Η μαρτυρία της Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο», που συνδιοργάνωσε με το Ποντιφικικό Πανεπιστήμιο Antonianum της Ρώμης. Το πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα του Συνεδρίου δείτε εδώ.
Ο Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ. Παναγιώτης Αρ. Υφαντής έγραψε ένα συνοπτικό κείμενο για το Συμπόσιο που το επιγράφει "Συμπερασματικοί αναστοχασμοί". Και επειδή το θέμα του Συμποσίου ήταν η μαρτυρία της Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο, αντιγράφω κάποια ωφελιμότατα συμπεράσματα, που καταγράφει ο Π. Υφαντής, και αποτελούν το αεί ζητούμενον:
...Συνεπώς, εκείνο που καθιστά τη μαρτυρία ελκυστική, πειστική και γι’ αυτό ευπρόσδεκτη δεν είναι η ρητορική στρατηγική ή και ο επιθετικός ζήλος που προσπαθεί να επιβάλλει τη σωτηρία αλλά η ανάγλυφη προσφορά του ζωντανού παραδείγματος που μπορεί να αγγίζει την καρδιά του άλλου ακόμη και δίχως να μιλά. Πράγματι, εφόσον το περιεχόμενο της μαρτυρίας αφορά σύνολη την ύπαρξη του ανθρώπου, τότε μπορεί να εκπέμπεται ακόμη και με τη φυσική σιωπηλή παρουσία του φορέα της (P. Martinelli). Τότε, ο ευαγγελιστής και φορέας της μαρτυρίας είναι ταυτόχρονα το υποκείμενο που κηρύττει την αλήθεια και η ζωντανή επιβεβαίωση του περιεχομένου της.
Η απαραίτητη σύνδεση της χριστιανικής μαρτυρίας με την εμπειρία είναι ψηλαφητή πραγματικότητα στη ζωή αλλά και στον θάνατο των μαρτύρων, οι οποίοι διατυπώνουν τη πιο αξιόπιστη και αποτελεσματική μαρτυρία για τον Χριστό επειδή ακριβώς τον παροντοποιούν εμπειρικά σε κάθε τόπο και κάθε εποχή. Η κοινή ετυμολογική ρίζα των όρων «μαρτύριο» και «μαρτυρία» είναι εν προκειμένω αποκαλυπτική: Το μαρτύριο ως η έσχατη μίμηση του Χριστού αποτελεί την πιο αξιόπιστη μαρτυρία γι’ αυτόν. Και είναι αξιόπιστη και αποτελεσματική διότι απευθύνεται στην καρδιά του ακροατή, δηλαδή στον περιεκτικό και εσώτερο πυρήνα της ύπαρξής του. Σύμφωνα με την ωραία παρατήρηση του π. B. Petrà, η αποτελεσματικότητα της μαρτυρίας συνδέεται με την εμπειρία που προκαλεί στον ακροατή. Πρόκειται για την εμπειρική πρόσληψη και εμπέδωση του μηνύματος της σωτηρίας η οποία στη συνέχεια μεταποιείται σε συγκεκριμένη πρακτική, μεταμορφώνοντας τον ακροατή της μαρτυρίας σε ζωντανό εκφραστή και ευαγγελιστή του περιεχομένου της.
Ο Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ. Παναγιώτης Αρ. Υφαντής έγραψε ένα συνοπτικό κείμενο για το Συμπόσιο που το επιγράφει "Συμπερασματικοί αναστοχασμοί". Και επειδή το θέμα του Συμποσίου ήταν η μαρτυρία της Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο, αντιγράφω κάποια ωφελιμότατα συμπεράσματα, που καταγράφει ο Π. Υφαντής, και αποτελούν το αεί ζητούμενον:
...Συνεπώς, εκείνο που καθιστά τη μαρτυρία ελκυστική, πειστική και γι’ αυτό ευπρόσδεκτη δεν είναι η ρητορική στρατηγική ή και ο επιθετικός ζήλος που προσπαθεί να επιβάλλει τη σωτηρία αλλά η ανάγλυφη προσφορά του ζωντανού παραδείγματος που μπορεί να αγγίζει την καρδιά του άλλου ακόμη και δίχως να μιλά. Πράγματι, εφόσον το περιεχόμενο της μαρτυρίας αφορά σύνολη την ύπαρξη του ανθρώπου, τότε μπορεί να εκπέμπεται ακόμη και με τη φυσική σιωπηλή παρουσία του φορέα της (P. Martinelli). Τότε, ο ευαγγελιστής και φορέας της μαρτυρίας είναι ταυτόχρονα το υποκείμενο που κηρύττει την αλήθεια και η ζωντανή επιβεβαίωση του περιεχομένου της.
Η απαραίτητη σύνδεση της χριστιανικής μαρτυρίας με την εμπειρία είναι ψηλαφητή πραγματικότητα στη ζωή αλλά και στον θάνατο των μαρτύρων, οι οποίοι διατυπώνουν τη πιο αξιόπιστη και αποτελεσματική μαρτυρία για τον Χριστό επειδή ακριβώς τον παροντοποιούν εμπειρικά σε κάθε τόπο και κάθε εποχή. Η κοινή ετυμολογική ρίζα των όρων «μαρτύριο» και «μαρτυρία» είναι εν προκειμένω αποκαλυπτική: Το μαρτύριο ως η έσχατη μίμηση του Χριστού αποτελεί την πιο αξιόπιστη μαρτυρία γι’ αυτόν. Και είναι αξιόπιστη και αποτελεσματική διότι απευθύνεται στην καρδιά του ακροατή, δηλαδή στον περιεκτικό και εσώτερο πυρήνα της ύπαρξής του. Σύμφωνα με την ωραία παρατήρηση του π. B. Petrà, η αποτελεσματικότητα της μαρτυρίας συνδέεται με την εμπειρία που προκαλεί στον ακροατή. Πρόκειται για την εμπειρική πρόσληψη και εμπέδωση του μηνύματος της σωτηρίας η οποία στη συνέχεια μεταποιείται σε συγκεκριμένη πρακτική, μεταμορφώνοντας τον ακροατή της μαρτυρίας σε ζωντανό εκφραστή και ευαγγελιστή του περιεχομένου της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου