ΕΓΚΑΥΣΤΙΚΗ
(ΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΣΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ)
Χρυσά νερά βαπτιστικά
του φόβου νερά
βαλτή μουσική να με συντρίβεις
μέλισσες ιμερόφωνες της γειτονιάς μου
και μανουσάκια ευάλωτα
ελάτε μου λοιπόν
προτού
στο κρυφό ξαναχυθεί χωνευτήρι των αισθήσεων
το Χάος
και το μαντέμι της ψυχής
προφτάνουμε θαρρώ
την εγκαυστική να ιστορήσουμε της Αγάπης
τα λυπηρά του Πάθους αναπεπταμένα
τον πλανόδιο ρήτορα ως πολιούχο
Πώς ωραιώθης
Πάνω από σένα φτερουγάει αφέντης άνεμος
νυκτικόρακες κι άλλα στρουθία
ήρωες εκ του ασφαλούς και στρατηλάτες δωματίου
ιππότες της παρένθεσης και κατά τύχην ασκητές
ωστόσο εγώ
κι όσο κατέχω από ψυχή
Ιππόλυτος
ηλιομανής
φυγάδας των ταφείων
θ' ανάβω παντεπίσημα τα νυκτικά σου φώτα
και θα σού μέλπω ψάλματα
νωρίς πάντα Μαρτίου.
(Παναγιώτης Καποδίστριας, Φεβρουάριος-Μάρτιος 1997)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου