"ΤΟΥ ΓΛΕΝΤΙΟΥ" / ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΜΕ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ

Του Γιώργου Παπαστεφάνου

Το ότι έχω κόψει τα ξενύχτια, δεν σημαίνει πως η δική μου επιλογή είναι η σωστή. Οι υπόλοιποι ας κάνουν ό,τι θέλουν. Για όσους λοιπόν σκέπτονται να το ρίξουν έξω μέρες που είναι, έχω ένα τραγούδι πού ίσως τους ανεβάσει κι ας μην είναι γνωστό,ούτε και τόσο φρέσκο. Για την ακρίβεια, κοντεύει να κλείσει τα 60. Και από τους συντελεστές του κανένας πια δεν ζει. Μάνος Χατζιδάκις, Σοφία Βέμπο, Μίμης Τραϊφόρος για τους στίχους. Δεν ξέρω αν και ο τρόπος που γλεντούσαν οι παλιοί υπάρχει ακόμη ή αν τώρα οι Έλληνες γλεντούν μόνο στο στυλ που μάς δείχνει η Τηλεόραση. 

Λένε λοιπόν οι στίχοι: "Πω πω απόψε τί θα γίνει, βρε ποτήρι δεν θα μείνει ούτε ένα αδειανό, όξω απόψε θα το ρίξω κι έχω κέφι να ρουφήξω ίσαμε ένα ωκεανό. Διώχτε της ζωής τα νέφη, θέλω κέφι κέφι κέφι και τραγούδι ως το πρωί, γιατί απόψε έχω κοντά μου τον πιο όμορφο έρωτά μου κι είναι όμορφη η ζωή". 

Η ορχήστρα του Χατζιδάκι πραγματικά πετάει, με την κουρασμένη φωνή της Σοφίας να προσπαθεί να ακολουθήσει. 

Το 1957, είχε ανέβει στο θέατρο «Κυβέλης» της πλατείας Συντάγματος, η σάτιρα των Μίμη Τραιφόρου - Μήτσου Βασιλειάδη «Άνθρωποι και παλιάνθρωποι». Θεατρική περίοδος: 20 Δεκεμβρίου 1957-16 Μαρτίου 1958. Θίασος Σοφίας Βέμπο και Ορέστη Μακρή. Και ανάμεσα στους συμμετέχοντες, η Μαρίκα Κρεββατά, ο Γιώργος Γαβριηλίδης, η Σμαρούλα Γιούλη, ο Απόστολος Αβδής, ο Στέφανος Στρατηγός και αρκετοί άλλοι. Ατού της παράστασης, τα τέσσερα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, με τη ραγισμένη πια φωνή της Σοφίας Βέμπο. Όταν συνάντησα το Μάνο στο σπίτι του, το 1962, τού τα ζήτησα και εκείνος μου έδωσε μια μαγνητοταινία, την οποία φύλαξα στην ταινιοθήκη της Ραδιοφωνίας.