Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ π. ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΔΑΜΑΚΗ


Νομίζω ότι σήμερα, αγαπητοί συνοδίτες, "ανεβάζω" το μοναδικό στο διαδίκτυο βίντεο του αειμνήστου σπουδαίου θεολόγου π. Μιχαήλ Καρδαμάκη.
Δεν τον είχα καθηγητή γιατί δεν πέρασα από την Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή, όπου άφησε εποχή, ως παράδειγμα ιερέως καθηγητού που δεν είχε σχέση με τον επαγγελματισμό και την μετριότητα του χώρου. Ήταν ένα φωτεινό ελεύθερο πνεύμα που σε σαγήνευε όταν τον άκουγες, καθώς άρθρωνε τονισμένο λόγο, και σου μετέφερε την αγωνία του για τον κόσμο και την θέση της Εκκλησίας σ’ αυτόν: «Η Εκκλησία δεν υπάρχει για να στολίζει τα πράγματα, αλλά υπάρχει για να οδυνάται γι’ αυτά»! Όσοι μαθητές του ήσαν δεκτικοί της μαθητείας του στην Εκκλησία ως «ωραιωθείσα αγάπη», κατάλαβαν το μεγαλείο του ανδρός. Οι υπόλοιποι απλώς προσπέρασαν… 
Θεωρώ τον εαυτό μου μαθητή του γιατί έχω διαβάσει σχεδόν όλα του τα βιβλία και πραγματικά αισθάνομαι ότι δεν έγραφε για να γράφει, αλλά γιατί ήταν η μόνη οδός κοινωνίας με τους άλλους. 
Δεν τον γνώριζα προσωπικά. Όταν ήμουν φοιτητής είχα πάει μια-δυο φορές στην Αγία Άννα στην Κηφισιά, όπου διακονούσε, αλλά δεν τολμούσα να τον πλησιάσω. Μου προκαλούσε δέος. Άλλωστε ήμουν πεπληρωμένος των γραφών του. Μου ήταν απόλυτα οικείος απ’ τα βιβλία του. 
Τα τελευταία χρόνια τον συνάντησα στην Πάτρα, στην Διακίδειο όπου ήλθε και μίλησε, συγκλονιστικά όπως πάντα. Τον ρώτησα τη γνώμη του για κάτι και μου απάντησε με απίστευτη καθαρότητα! Αυτός ο άνθρωπος διηκόνησε την εκκλησιαστική εκπαίδευση με αυταπάρνηση για μια ολόκληρη ζωή. Ήξερε το θέμα αυτό, που ταλανίζει την Εκκλησία μέχρι σήμερα, μέχρι το μεδούλι! 
Κι όμως η Διοικούσα Εκκλησία δεν προσέτρεξε σ’ αυτόν για να δώσει ώθηση στο ζήτημα «εκκλησιαστική εκπαίδευση». Προτιμήθηκαν αναποτελεσματικοί σπερμολόγοι, οι οποίοι ευθύνονται απόλυτα για το σημερινό τέλμα, αφού στις διάφορες επιτροπές πρότασσαν το Εγώ τους κι όχι τον πόνο τους για να γίνει κάτι σοβαρό στον τομέα αυτό. 
Φυσικά ο π. Μιχαήλ εκδιώχθηκε, κάποια στιγμή, από την προϊσταμένη του εκκλησιαστική αρχή, η οποία αδυνατούσε να κατανοήσει, έστω και στοιχειωδώς, την εμμονή του στην ομορφιά. Ήθελε τον συσχηματισμό του με την ασχήμια, αλλ’ εκείνος καταλιπών τον χιτώνα της συμμορφώσεως προς τας υποδείξεις, έφυγε την αμαρτίαν.
Αναρτώ λοιπόν σήμερα την ομιλία του στη Διακίδειο Σχολή Λαού, την οποία είχα καλύψει με τον Τηλεοπτικό Σταθμό της Μητροπόλεως Πατρών "Λύχνος", όταν ήμουν υπεύθυνος προγράμματος.
Το θέμα του συγκλονιστικό: "Ο βιασμός της ανθρώπινης φύσεως. Προοίμιο της βεβηλώσεως της δημιουργίας και της καταστροφής του πολιτισμού". 

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η μνήμη του αιωνία! Το "κύκνειο άσμα" του, για την Εκκλησ/κή Εκπ/ση, ένα μικρό τευχίδιο όλο κι όλο, ραπίζει πρόσωπα και καταστάσεις του "αυτονόητου" εκκλησιαστικού Ελλαδικού χώρου! Αναφορικά δε με την λεγόμενη "εβδομάδα ιερατικών κλήσεων.." είχε δηλώσει ευθαρσώς: αντί άλλου εορτασμού ας χτυπήσουμε τα κεφάλια μας στον τοίχο...! Και όταν, όπως πάρα πολύ σωστά γράφει ο ιστολόγος, "εκδιώχθηκε από την προϊσταμένη του εκκλησιαστική αρχή,..φυγών τω όντι την αμαρτίαν.." ευρέθη ένας επίσκοπος Θηβών και Λεβαδείας, ονόματι Ιερώνυμος Λιάπης.., ο οποίος πάντοτε τον ηγάπα και εσυμμερίζετο τις απόψεις του, και τον τοποθέτησε στη μητρόπολή του. Ελάχιστο χρονικό διάστημα από την άνοδο του επισκόπου αυτού στο θρόνο των Αθηνών, ο π.Μιχαήλ εκοιμήθη και ήδη αναπαύεται κάπου εκεί στη Βοιωτική γή προσδοκώντας την κοινή Ανάσταση!

Ανώνυμος είπε...

Ένα λίαν ενδιαφέρον άρθρο του αειμνήστου π.Μιχαήλ, ακραιφνώς θεολογικό και βαθυστόχαστο, με αφορμή την κρίση μεταξύ Φαναρίου-Αθηνών(2003-4) έχει δημοσιευθεί τον Μάιο του 2004 στην εφημερίδα "Ημέρα" της Πάτρας υπό τον τίτλο "Ψευδόμεθα και ού ποιούμεν την αλήθειαν"!

Ανώνυμος είπε...

Ο π.Μιχαήλ πέθανε <> διακονόντας σε ένα μοναστήρι έξω από την Θήβα με μεγάλη πικρία για την επίσημη εκκλησιαστική ηγεσία...

Ανώνυμος είπε...

Ο π Μιχαήλ δεν ήταν απλά ένας καλός δάσκαλος. Ήταν η φλεγόμενη καρδία του αληθούς Λευίτου που θέρμαινε και τις καρδίες των μαθητών του. Έλεγε: "δεν είμαι απέναντί σας, είμαι ενώπιον σας". Είμαστε ευτυχής που επι 3ετια μας δίδαξε και στην τάξη και στην Αγ, Άννα Κηφισιάς. Και είναι λυπηρό που διώχθηκε από την διοικούσα εκκλησία στα τελευταία χρόνια της ζωή του. Ας είναι αιωνία του η μνήμη και ας έχουμε την ευχή του

π.Σπυρίδων Λόντος είπε...

Ειχα την ευκαιρία και τη τιμή να τον έχω καθηγητή στην ΑΕΣΑ τη τριετία 1986-1989. Ηταν άνθρωπος ευθύς και με ελεύθερο πνεύμα, ο Θεός να τον αναπαύει.

Ανώνυμος είπε...

Για μένα, προσωπικά, όχι κάτι το ιδιαίτερο.

Διογένης/ Ε.Μ. είπε...

''ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΣ''

ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!

ΔΙΟΓΕΝΗΣ-Ε.Μ.

Ανώνυμος είπε...

Ήμουν μαθητής του στην ΑΕΣΑ. Θεωρώ τον εαυτόν μου τυχερό που μαθήτευσα κοντά του. Δάσκαλος, σοφός, ιεροπρεπης, άξιος κληρικός!
Αιώνια του η μνήμη!
Δημητριος Βεργιτσης

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα ήταν καθόλου σωστό από ένα τέτοιο δημόσιο βήμα να μπεί κανείς σε λεπτομέρειες σχετικά με την εκδίωξη του π.Μιχαήλ από την ενορία του γιατί δεν θα έχουν καμμία απολυτώς ωφέλεια για τον αναγνώστη.Απλά καλό είναι εάν δεν γνωρίζετε καλά τα πράγματα και τα γεγονότα να μην παίρνετε θέση και να μην χαρακτηρίζετε καταστάσεις και πρόσωπα για το ποιός εκδίωξε τον π.Μιχαήλ του οποίου την ευχή να έχουμε όλοι.

π.ΧΓΛ.

Unknown είπε...

Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΉΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΕΣΑ Π'
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΔΑΜΑΚΗΣ(ΕΤΗ 1981-1984)ΗΤΑΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΘΗΛΩΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΜΠΗΚΝΩΜΕΝΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ ΣΤΗΝ "ΑΓΑΠΗΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ"
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟΥ.

Related Posts with Thumbnails