Ἐπιστολὴ τοῦ Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Ἀθανασίου πρὸς τὴν κ. Τιτίκα Σαριγκούλη
Ἀγαπητὴ κ. Σαριγκούλη,
Εὐχαριστῶ πολὺ γιὰ τὸ γράμμα Σας. Πάντοτε διδάσκεται καὶ ἐπωφελεῖται κανεὶς ἀπὸ τὶς γνώσεις Σας.
Φαίνεται πάντως πὼς "μαντέψατε", ὅτι στὴ διδακτορική μου διατριβὴ γιὰ "μερικὰ βυζαντινὰ ἄμφια" στὸ Μόναχο, εἶχα ἀσχοληθεῖ ἰδιαίτερα μὲ τὴ φιλοσοφία τοῦ ἐνδύματος.
Καὶ τώρα κάποια σχόλια πάνω στὴ φωτογραφία, γιὰ τὴν "τολμηρὴ" ἐνδυμασιολογικὴ καὶ ὄχι μόνον ἐμφάνισή Σας στὸ Μέγαρο Μουσικῆς. Βέβαια σήμερα μὲ τὴ φθορὰ τῶν πάντων, ποὺ ἀσφαλῶς δὲν εἶναι γοητευτικὴ ἀλλὰ ἀποκρουστική, βλέπει κανεὶς τὰ πιὸ ἀπίθανα ροῦχα στὸ κοινὸ τῆς Ὄπερας καὶ ὄχι μόνον.
Ὅταν ἐξάλλου κάποτε παραπονέθηκα, γιατί στὶς ἐκδόσεις Σας δὲν βλέπει κανεὶς καὶ φωτογραφίες ἀπ’ τὰ νειάτα Σας, μὲ εἴχατε "κατατροπώσει" μὲ τὴ "γοητεία τῆς φθορᾶς", ποὺ μοιάζει τὸ παλιὸ πολύτιμο κρασί.
Ἡ προσωπικότητά Σας ἐμφανίζεται στὴ φωτογραφία ὡς "ἱματισμένη" ἀτόφια παραδοσιακή, ἀνήκουσα σὲ μιὰ ὁρισμένη ἐποχὴ καὶ τοπικὸ χρῶμα. Παρουσιάζει ἕνα συνδυασμὸ ζωντανοῦ ἀνθρώπου, ἀγκαλιασμένου ἀπὸ τὴν ἄψυχη μὰ θερμὴ γοῦνα καὶ τὸ πλουμιστὸ ὕφασμα. Τὴν ὅλη ἐνδυμασία χαρακτηρίζει ἡ κινητικότητα, ἡ ὁποία εἶναι ἐμφανὴς στὰ πλὶ καὶ τοὺς φαρμπαλᾶδες τῆς λαμπερῆς φούστας, ἐνῶ ἐξυπονοεῖται καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλοτε κινητικότητα τοῦ ζώου καὶ τὴν ὑφὴ τῆς γούνας του, ὁλοκληρώνεται δὲ καὶ ἀπὸ τὴ διακριτικὴ ζωντάνια καὶ δραστικότητα τῆς ἐνδυομένης. Τὸ ἐσωτερικὸ δὲ μέλαν μὲ τὰ μαῦρα γάντια, προσδίδει ἰδιαίτερη κομψότητα καὶ φινέτσα. Χαριτωμένο καὶ τὸ τσαντί.
Ἔτσι ὑπάρχει μία ἁρμονικὴ τριχρωμία μαύρου, γκρὶ-μπὲζ καὶ μώβ, ἔστω κι’ ἂν τὸ τελευταῖο, χρωματολογικὰ θεωρεῖται σύμβολο τοῦ πόνου.
Τὸ σπουδαιότερο ὅμως εἶναι ἡ ἐντύπωση ποὺ δημιουργεῖ ἡ σεμνὴ μορφή Σας, μὲ τὸ σοφό, ἀλλὰ καὶ εἰρωνικὸ μειδίαμα – ποὺ γελοιοποιεῖ τὸ κενὸ καὶ εὔηθες τοιοῦτο τῶν μοντέρνων ψευδοχρυσομάλλων "θεοτήτων". Θυμίζει μιὰ μινιατοῦρα, ἢ γαλλικὴ "πορσελάνη" τοῦ Rococo.
Ἐπιπλέον, παρουσιάζει μιὰ ἰδιαίτερη τρυφερότητα, εὐαισθησία καὶ χάρη, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ στοιχεῖο ἀναφαίρετο τῆς μαεστρίας καὶ τῶν ἐμπειριῶν τῆς ὥριμης καλλιτέχνιδος, ἡ ὁποία κινεῖται καὶ ὁμιλεῖ δωρικά, ἀποφεύγοντας τὴν μορφολογικὴ καὶ γλωσσικὴ φλυαρία.
Εἶναι σὰν νὰ μᾶς λέει: Ἰδοὺ ἐγώ, ἡ δημοφιλέστερη γιαγιὰ-ντίβα τῆς ἑλληνικῆς τηλεόρασης! Τί ἔχετε νὰ πῆτε;
Χαλκηδών, 17. 01. 2011
Μὲ ἰδιαίτερη ἐκτίμηση καὶ εὐχὲς
Ὁ Χαλκηδόνος Ἀθανάσιος
Ἀγαπητὴ κ. Σαριγκούλη,
Εὐχαριστῶ πολὺ γιὰ τὸ γράμμα Σας. Πάντοτε διδάσκεται καὶ ἐπωφελεῖται κανεὶς ἀπὸ τὶς γνώσεις Σας.
Φαίνεται πάντως πὼς "μαντέψατε", ὅτι στὴ διδακτορική μου διατριβὴ γιὰ "μερικὰ βυζαντινὰ ἄμφια" στὸ Μόναχο, εἶχα ἀσχοληθεῖ ἰδιαίτερα μὲ τὴ φιλοσοφία τοῦ ἐνδύματος.
Καὶ τώρα κάποια σχόλια πάνω στὴ φωτογραφία, γιὰ τὴν "τολμηρὴ" ἐνδυμασιολογικὴ καὶ ὄχι μόνον ἐμφάνισή Σας στὸ Μέγαρο Μουσικῆς. Βέβαια σήμερα μὲ τὴ φθορὰ τῶν πάντων, ποὺ ἀσφαλῶς δὲν εἶναι γοητευτικὴ ἀλλὰ ἀποκρουστική, βλέπει κανεὶς τὰ πιὸ ἀπίθανα ροῦχα στὸ κοινὸ τῆς Ὄπερας καὶ ὄχι μόνον.
Ὅταν ἐξάλλου κάποτε παραπονέθηκα, γιατί στὶς ἐκδόσεις Σας δὲν βλέπει κανεὶς καὶ φωτογραφίες ἀπ’ τὰ νειάτα Σας, μὲ εἴχατε "κατατροπώσει" μὲ τὴ "γοητεία τῆς φθορᾶς", ποὺ μοιάζει τὸ παλιὸ πολύτιμο κρασί.
Ἡ προσωπικότητά Σας ἐμφανίζεται στὴ φωτογραφία ὡς "ἱματισμένη" ἀτόφια παραδοσιακή, ἀνήκουσα σὲ μιὰ ὁρισμένη ἐποχὴ καὶ τοπικὸ χρῶμα. Παρουσιάζει ἕνα συνδυασμὸ ζωντανοῦ ἀνθρώπου, ἀγκαλιασμένου ἀπὸ τὴν ἄψυχη μὰ θερμὴ γοῦνα καὶ τὸ πλουμιστὸ ὕφασμα. Τὴν ὅλη ἐνδυμασία χαρακτηρίζει ἡ κινητικότητα, ἡ ὁποία εἶναι ἐμφανὴς στὰ πλὶ καὶ τοὺς φαρμπαλᾶδες τῆς λαμπερῆς φούστας, ἐνῶ ἐξυπονοεῖται καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλοτε κινητικότητα τοῦ ζώου καὶ τὴν ὑφὴ τῆς γούνας του, ὁλοκληρώνεται δὲ καὶ ἀπὸ τὴ διακριτικὴ ζωντάνια καὶ δραστικότητα τῆς ἐνδυομένης. Τὸ ἐσωτερικὸ δὲ μέλαν μὲ τὰ μαῦρα γάντια, προσδίδει ἰδιαίτερη κομψότητα καὶ φινέτσα. Χαριτωμένο καὶ τὸ τσαντί.
Ἔτσι ὑπάρχει μία ἁρμονικὴ τριχρωμία μαύρου, γκρὶ-μπὲζ καὶ μώβ, ἔστω κι’ ἂν τὸ τελευταῖο, χρωματολογικὰ θεωρεῖται σύμβολο τοῦ πόνου.
Τὸ σπουδαιότερο ὅμως εἶναι ἡ ἐντύπωση ποὺ δημιουργεῖ ἡ σεμνὴ μορφή Σας, μὲ τὸ σοφό, ἀλλὰ καὶ εἰρωνικὸ μειδίαμα – ποὺ γελοιοποιεῖ τὸ κενὸ καὶ εὔηθες τοιοῦτο τῶν μοντέρνων ψευδοχρυσομάλλων "θεοτήτων". Θυμίζει μιὰ μινιατοῦρα, ἢ γαλλικὴ "πορσελάνη" τοῦ Rococo.
Ἐπιπλέον, παρουσιάζει μιὰ ἰδιαίτερη τρυφερότητα, εὐαισθησία καὶ χάρη, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ στοιχεῖο ἀναφαίρετο τῆς μαεστρίας καὶ τῶν ἐμπειριῶν τῆς ὥριμης καλλιτέχνιδος, ἡ ὁποία κινεῖται καὶ ὁμιλεῖ δωρικά, ἀποφεύγοντας τὴν μορφολογικὴ καὶ γλωσσικὴ φλυαρία.
Εἶναι σὰν νὰ μᾶς λέει: Ἰδοὺ ἐγώ, ἡ δημοφιλέστερη γιαγιὰ-ντίβα τῆς ἑλληνικῆς τηλεόρασης! Τί ἔχετε νὰ πῆτε;
Χαλκηδών, 17. 01. 2011
Μὲ ἰδιαίτερη ἐκτίμηση καὶ εὐχὲς
Ὁ Χαλκηδόνος Ἀθανάσιος
Απογευματινή Κων/πόλεως 15.2.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου