Ο “Άσωτος υιός” που παρουσιάζουμε σήμερα έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Παλαιότερα θεωρούσαν τον πίνακα αυτοπροσωπογραφία του Ρέμπραντ και προσωπογραφία της γυναίκας του Saskia, αλλά σήμερα η άποψη αυτή αμφισβητείται. Η σκηνή που απεικονίζεται φαίνεται πράγματι ότι συνδέεται με την παραβολή του Ασώτου και ειδικότερα με την περίοδο εκείνη κατά την οποία ο άσωτος υιός κατασπαταλούσε την πατρική περιουσία σε κάθε είδους διασκεδάσεις. Αν πάντως λάβει κανείς υπόψη ότι το ποτήρι συμβολίζει γενικά τις καταχρήσεις και το παγώνι, που διακρίνεται στο αριστέρο άκρο, την υπεροψία και την οίηση, η αλληγορική διδακτική διάσταση του πίνακα είναι προφανής...
Ο άσωτος σηκώνει το ποτήρι χαμογελώντας στο θεατή, η γυναίκα κοιτάζει έξω από τον πίνακα. Έτσι κατά κάποιο ο θεατής γίνεται το τρίτο πρόσωπο της παράστασης.
Διαβάστε, επίσης, στην Ιδιωτική Οδό: Ο Άσωτος υιός του Προκόφιεφ.
1 σχόλιο:
Πολύ ωραίο το τροπάριο του Εσπερινού:
"Ἐπιγνῶμεν ἀδελφοὶ τοῦ μυστηρίου τὴν δύναμιν·
τὸν γὰρ ἐκ τῆς ἁμαρτίας,
πρὸς τὴν πατρικὴν ἑστίαν,ἀναδραμόντα,
Ἄσωτον Υἱὸν
ὁ πανάγαθος Πατήρ,
προϋπαντήσας ἀσπάζεται,
καὶ πάλιν τῆς οἰκείας δόξης, χαρίζεται τὰ γνωρίσματα,
καὶ μυστικὴν τοῖς ἄνω
ἐπιτελεῖ ευφροσύνην,
θύων τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν,
ἵνα ἡμεῖς ἀξίως πολιτευσώμεθα,
τῷ τε θύσαντι φιλανθρώπῳ Πατρί,
καὶ τῷ ἐνδόξῳ θύματι,
τῷ Σωτῆρι τῶν ψυχῶν ἡμῶν".
Δημοσίευση σχολίου