ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ -ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΚΡΟΠΟΔΗΤΙ

Μια πραγματικά ξεχωριστή παράσταση από την χοροθεατρική ομάδα ΑΚΡΟΠΟΔΗΤΙ που επιμελείται, κυριολεκτικά, η πολυτάλαντη Αγγελική Σιγούρου.

Η Ιδιωτική Οδός την προτείνει με ενθουσιασμό!

ΠΡΟΣΕΥΧΗ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ 1ο
Απόσταγμα μιας έρευνας πάνω στις απαρχές, την εξέλιξη και τη διαδικασία της προσευχής στις θρησκείες του κόσμου.
Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Αγγελική Σιγούρου
Χορογραφίες: Ομάδα Ακροποδητί
Μουσική: Πάνος Δραμυτινός, Αποστόλης Μάρης, Händel, Jana Winderen, Albert Mathias, Μάνος Χατζιδάκις
Κοστούμια: Μυρτώ Μπελοπούλου, Αντιγόνη Χούνδρη
Ερμηνεύουν οι: Άννα Βάπτισμα, Πηγή Λομποτέση, Μαίρη Μαυρή, Φιλία Μηλιδάκη, Νεφέλη Οικονόμου, Μάντη Παπανδρέου, Βιβή Σκλιά, Γεωργία Σταματοπούλου, Ευαγγελία Φρέρη και Αντιγόνη Χούνδρη
1, 2, 3 και 4 Ιουλίου
«Αστέρια» (Βαπόρια, Ερμούπολη)

Λίγα λόγια για την παράσταση

Καρπός διετούς έρευνας πάνω στην τελετουργία και την κινησιολογία της προσευχής στις θρησκείες του κόσμου, η «ΠΡΟΣΕΥΧΗ - Σχεδίασμα 1ο» παρουσιάζεται ως πρώτη μορφή προσέγγισης μιας εργασίας που πρόκειται να συνεχιστεί και στη διάρκεια της επόμενης χρονιάς, πάνω στο ίδιο θέμα.
Επτά μέρη συνθέτουν την παράσταση: 1. Γέννηση 2. Προετοιμασία 3. Προσευχή 4. Πέτρες 5. Φόβος 6. Διάδοση 7. Ένωση.

Ξεκινώντας από τη μυθολογική γέννηση και δημιουργία του κόσμου μέσα από το νερό, ο άνθρωπος αρχίζει ν' αναζητά τρόπους «απεύθυνσης» προς μία ή περισσότερες ανώτερες δυνάμεις, ανακαλύπτει και καθορίζει ιερά σύμβολα και αριθμούς, προετοιμάζεται για τη μύησή του και την επικοινωνία του με το Θείο μέσα από τη χρήση συγκεκριμένων ενδυμάτων και αντικειμένων, περνά από τον τελετουργικό χορό μιας ομαδικής προσευχής στην ατομική, προσωπική του κατάθεση, αρθρώνοντας επικλήσεις ή μένοντας βουβός, έρχεται σ' επαφή με τη φύση και αποκτά ιδιαίτερες σχέσεις με κομμάτια της, όπως οι πέτρες, προσδίδοντάς τους σημαντικές ιδιότητες, στέκεται με δέος μπροστά στα στοιχεία της και τα θεοποιεί, κυριεύεται από φόβο για τον ίδιο του τον εαυτό αλλά και για το διαφορετικό, τον άλλον, διαδίδει τις πεποιθήσεις του όπως εντέλει διαδίδεται ολόκληρη η θρησκεία από άνθρωπο σε άνθρωπο, αποζητά την ένωση με το Θείο, την ένωσή του με τη φύση, με το έτερον και τελικά, ως ύστατη ελπίδα, την ένωση με την ίδια του την ύπαρξη, που θα σημάνει το τέλος της αδιάλειπτης σύγκρουσης και αγωνίας εντός του.

Αγγελική Σιγούρου