Πρόκειται πραγματικά για μια Υπέρ-Έκθεση!
Η αναδρομική έκθεση με έργα του μεγάλου νεοέλληνα ζωγράφου Γιάννη Τσαρούχη στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς είναι αριστουργηματική!
Στο ισόγειο τα εκατοντάδες έργα του σε ό,τι υλικό μπορεί να φανταστεί κανείς (από πίνακες και αγιογραφίες μέχρι σχέδια σε απλά χαρτιά, κουτιά και κεραμικά) και στον πρώτο όροφο η δουλειά του για το θέατρο και την όπερα (μακέτες για δεκάδες θεατρικές παραγωγές και όπερες, με κορυφαία συνεργασία αυτήν με την Μαρία Κάλλας).
Αντιλαμβάνεται ο επισκέπτης τι σπουδαία περίπτωση υπήρξε ο Γιάννης Τσαρούχης! Αστός και γνησίως λαϊκός ταυτόχρονα. Ρωμηός και Ευρωπαίος. Πνευματικός και γήϊνος. Τεχνίτης και αφτιασίδωτος. Μεγαλειώδης μες στην ταπεινοσύνη του. Ακάματος εργάτης της τέχνης.
Ζωγράφος, σκηνογράφος στο θέατρο και την όπερα, στοχαστής, σκηνοθέτης (οι Τρωάδες που ανέβασε το 1977 στις μέρες μας γίνονται αντιληπτές), μεταφραστής και ποιητής, παρήγαγε ένα τεράστιο σε όγκο και αξία έργο, που, νομίζω πως μόλις τώρα αρχίζει να αποτιμάται σωστά.
Στον χώρο της έκθεσης προβάλλονται και ντοκιμαντέρ για τον Γιάννη Τσαρούχη των Γιώργου και Ηρώς Σγουράκη, του Λάκη Παπαστάθη και του Δημήτρη Βερνίκου. Εκεί θαυμάζεις τη σοφία και την βαθειά πνευματικότητα του Τσαρούχη. Την διαρκή αναζήτησή του για αποτύπωση του δύσκολου με απλό τρόπο. Εκεί τον ακούς και να ψάλλει (σπάνιο ντοκουμέντο) το Κύριε εκέκραξα σε ήχο πλ. α' και να μιλάει για την προσπάθειά του να μάθει βυζαντινή μουσική.
Ο Τσαρούχης είναι από τους σημαντικότερους εκφραστές της ελληνικότητας στην ζωγραφική. Δεν το επιδιώκει. Αναβλύζει η ελληνικότητά του. Και διαποτίζει όλο του το έργο. Και μαρτυράει και την πεποίθησή του για την συνέχεια της ελληνικής τέχνης, από την Αρχαία Ελλάδα στο Βυζάντιο και στο νεώτερο Ελληνισμό.
Η έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη είναι μια σπουδαία αφορμή, μιας και φέτος συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη γέννησή του, να επανακαλύψουμε τον Γιάννη Τσαρούχη, ο οποίος χάραξε μια Ζωγραφική Ποιητική και Ασκητική ταυτόχρονα.
Ακριβώς ως στρουθίον μονάζον επί δώματος.
Η αναδρομική έκθεση με έργα του μεγάλου νεοέλληνα ζωγράφου Γιάννη Τσαρούχη στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς είναι αριστουργηματική!
Στο ισόγειο τα εκατοντάδες έργα του σε ό,τι υλικό μπορεί να φανταστεί κανείς (από πίνακες και αγιογραφίες μέχρι σχέδια σε απλά χαρτιά, κουτιά και κεραμικά) και στον πρώτο όροφο η δουλειά του για το θέατρο και την όπερα (μακέτες για δεκάδες θεατρικές παραγωγές και όπερες, με κορυφαία συνεργασία αυτήν με την Μαρία Κάλλας).
Αντιλαμβάνεται ο επισκέπτης τι σπουδαία περίπτωση υπήρξε ο Γιάννης Τσαρούχης! Αστός και γνησίως λαϊκός ταυτόχρονα. Ρωμηός και Ευρωπαίος. Πνευματικός και γήϊνος. Τεχνίτης και αφτιασίδωτος. Μεγαλειώδης μες στην ταπεινοσύνη του. Ακάματος εργάτης της τέχνης.
Ζωγράφος, σκηνογράφος στο θέατρο και την όπερα, στοχαστής, σκηνοθέτης (οι Τρωάδες που ανέβασε το 1977 στις μέρες μας γίνονται αντιληπτές), μεταφραστής και ποιητής, παρήγαγε ένα τεράστιο σε όγκο και αξία έργο, που, νομίζω πως μόλις τώρα αρχίζει να αποτιμάται σωστά.
Στον χώρο της έκθεσης προβάλλονται και ντοκιμαντέρ για τον Γιάννη Τσαρούχη των Γιώργου και Ηρώς Σγουράκη, του Λάκη Παπαστάθη και του Δημήτρη Βερνίκου. Εκεί θαυμάζεις τη σοφία και την βαθειά πνευματικότητα του Τσαρούχη. Την διαρκή αναζήτησή του για αποτύπωση του δύσκολου με απλό τρόπο. Εκεί τον ακούς και να ψάλλει (σπάνιο ντοκουμέντο) το Κύριε εκέκραξα σε ήχο πλ. α' και να μιλάει για την προσπάθειά του να μάθει βυζαντινή μουσική.
Ο Τσαρούχης είναι από τους σημαντικότερους εκφραστές της ελληνικότητας στην ζωγραφική. Δεν το επιδιώκει. Αναβλύζει η ελληνικότητά του. Και διαποτίζει όλο του το έργο. Και μαρτυράει και την πεποίθησή του για την συνέχεια της ελληνικής τέχνης, από την Αρχαία Ελλάδα στο Βυζάντιο και στο νεώτερο Ελληνισμό.
Η έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη είναι μια σπουδαία αφορμή, μιας και φέτος συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη γέννησή του, να επανακαλύψουμε τον Γιάννη Τσαρούχη, ο οποίος χάραξε μια Ζωγραφική Ποιητική και Ασκητική ταυτόχρονα.
Ακριβώς ως στρουθίον μονάζον επί δώματος.
Στην είσοδο του Μουσείου Μπενάκη έχει αναρτηθεί το ψηφιδωτό του Γ. Τσαρούχη Το πνεύμα των μέτρων και των αναλογιών, 1959-1960.
Το ψηφιδωτό αυτό παρήγγειλε στον ζωγράφο ο φίλος του, αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Δοξιάδης, για να κοσμήσει την αυλή του κτηρίου του νέου γραφείου του, το 1959. Ως θέμα του, έδωσε τη μαστορική καθώς και τους στίχους από τον Πρόλογο της Οδύσσειας του Νίκου Καζαντζάκη, που καταγράφονται στο κάτω μέρος.
Στο Μουσείο Μπενάκη το χάρισαν τα παιδιά του Κωνσταντίνου Δοξιάδη, στη μνήμη του.
Το ψηφιδωτό αυτό παρήγγειλε στον ζωγράφο ο φίλος του, αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Δοξιάδης, για να κοσμήσει την αυλή του κτηρίου του νέου γραφείου του, το 1959. Ως θέμα του, έδωσε τη μαστορική καθώς και τους στίχους από τον Πρόλογο της Οδύσσειας του Νίκου Καζαντζάκη, που καταγράφονται στο κάτω μέρος.
Στο Μουσείο Μπενάκη το χάρισαν τα παιδιά του Κωνσταντίνου Δοξιάδη, στη μνήμη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου