Ο π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΘΕΡΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ

Όντως εμπνευσμένη η σκέψη των υπευθύνων του Πανεπιστημιακού ιερού ναού των Τριών Ιεραρχών στο Ρίο της Πάτρας να καλέσουν τον γνωστό και πολυδιαβασμένο ιερέα-θεολόγο-ψυχίατρο π.Βασίλειο Θερμό ως επίσημο ομιλητή στη γιορτή των Τριών Ιεραρχών. Ο π.Βασίλειος λειτούργησε το πρωί της εορτής στον εορτάζοντα ναό μαζί με τον μονίμως λειτουργούντα σ' αυτόν π.Ανδρέα Σπυρόπουλο και τον π.Παναγιώτη Ρόδη, ο οποίος κάθε Πέμπτη βράδυ επί δώδεκα χρόνια συναντάται με φοιτητές-τριες,σε ανοιχτές συζητήσεις με γνώμονα την εκκλησιαστική πίστη και σε αναφορά με το σήμερα.

Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας και το κέρασμα που είχαν ετοιμάσει οι επίτροποι και οι συνεργάτες τους, ο π. Βασίλειος, εντός του ναού ανέπτυξε το θέμα:"Η παρουσία της Εκκλησίας μέσα σ'έναν μετανεωτερικό κόσμο".

Ο π. Βασίλειος, προκειμένου να αναφερθεί στην ζωντανή παρουσία της Εκκλησίας στο σήμερα, έκανε μια σύντομη αναφορά στην νεωτερική και μετανεωτερική εποχή (ποιό είναι το περιεχόμενό τους).

Αναφερόμενος στην νεωτερική εποχή, η οποία αρχίζει με την ανατολή των νεωτέρων χρόνων, χαρακτηρίζεται απο την αποδέσμευση του ανθρώπου και της σκέψης από τις οποιεσδήποτε αυθεντίες, κοσμικές και υπερβατικές και την ανάπτυξη της κριτικής και της ελευθερίας της σκέψης, και την εμφάνιση και έντονη παρουσία των ιδεολογιών.

Η μετανεωτερική εποχή χαρακτηρίζεται απο την αποδόμηση των ιδεολογιών, την απολυτοποίηση της υποκειμενικότητος και την "πνευματικότητα", δηλ.τις ψυχολογικού τύπου εμπειρίες. Σε έναν τέτοιο κόσμο καλείται η Εκκλησία να δώσει την μαρτυρία της κατ' αντιστοιχία αυτού που έκαναν οι Τρεις Ιεράρχες, οι οποίοι, όπως τόνισε δεν θεωρούνται μεγάλοι μόνο για την αγάπη τους για την γνώση και την παιδεία, αλλά κυρίως για την χριστιανική τους μαρτυρία και την ελπίδα που αυτή κομίζει, μέσα απο έναν ζωντανό διάλογο με την εποχή τους. Τόνισε πως η μαρτυρία της Εκκλησίας σήμερα πρέπει να είναι αποδεσμευμένη απο τα δεκανίκια του κράτους-με το οποίο πρέπει να υπάρξει χωρισμός για το καλό της Εκκλησίας, όπως τόνισε-, και οι χριστιανοί να πάψουν να λειτουργούν με βάση τα αυτονόητα.

Ο σημερινός άνθρωπος έχει αποδεσμευθεί απο το αυτονόητο, και η εμμονή σ' έναν τέτοιο κόσμο αυτονοήτων εκ μέρους της Εκκλησίας ακυρώνει στην πράξη την αποστολή της και ζεί στον χώρο της φαντασίας, κατάσταση που χαρακτηρίζει όχι μόνο τους χριστιανούς, αλλά και τον σημερινό έλληνα, που του αρέσει να φαντασιώνεται με το ένδοξο παρελθόν του. Αναφέρθηκε στους τρεις πρώτους χριστιανικούς αιώνες όπου οι χριστιανοί, μια μικρή μειονότητα στα πλαίσια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, έδωσαν μαρτυρία της πίστης προβάλλοντας εμπράκτως έναν νέο τρόπο ζωής, που ήταν εμπειρικά προσιτός στις χριστιανικές κοινότητες. Αναφέρθηκε στη συνέχεια στο Βυζάντιο, όπου σε μια πολυπολιτισμική αυτοκρατορία οι Πατέρες έδωσαν την μαρτυρία της πίστεως, ενώ απομύθευσε την βυζαντινή περίοδο τονίζοντας ότι, το Βυζάντιο είχε μεγαλειώδεις δημιουργίες, αλλά και πολλά άσχημα πράγματα (π.χ. οι αλλόθρησκοι και οι αιρετικοί ήσαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας και πολλές φορές εδιώκοντο).

Μέσα σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία και έναν πολιτισμό που κυριαρχεί η "εικόνα" και οι επιμέρους πολιτισμοί-καλώς ή κακώς-, εξασθενούν, η Εκκλησία καλείται να δώσει την μαρτυρία της πίστεώς της όχι με την φαντασιακή καταφυγή της σε άλλους πολιτισμούς και σε άλλους χώρους και εποχές. Το πρόταγμά της πρέπει να είναι η ΑΓΑΠΗ, η σαρκωμένη αγάπη του Χριστού.

Στη συνέχεια έγινε ένας πολύ ζωντανός και γόνιμος διάλογος με το ακροατήριο. Πιστεύουμε πως τέτοιες πρωτοβουλίες μπορούν και πρέπει να παίρνονται από τους υπευθύνους του Πανεπιστημιακού Ναού, που όπως κατέδειξε η συγκεκριμένη πρωτοβουλία φανερώθηκε η ζωντάνια μιας χριστιανικής κοινότητας και το ενδιαφέρον της για το πώς της παρουσίας των χριστιανών στο σήμερα.

Ροδανθός