Με πρόσφατη απόφαση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων απαλλάσσονται όσοι μαθητές το επιθυμούν, με μια απλή δήλωση των γονέων τους, από το μάθημα των Θρησκευτικών.
Αυτή η απόφαση στηρίζεται σε κάποιες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες επικαλούνται λεπτές αξίες, όπως το δικαίωμα του προσωπικού πιστεύω και άλλα γνωστά της Ε.Ε. Φυσικά, δεν κατακρίνω τις αξίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα παρόμοια, αλλά τη χρήση τους εκ μέρους της Ε.Ε.
Επιστρέφοντας στο θέμα μας, ομολογώ ότι πρόκειται για διωγμό. Ευτυχώς! Οι διωγμοί θεωρούνται επίσκεψη από τον Θεό, σημαίνει ότι μας δίνει την δυνατότητα να Τον αναζητήσουμε με μεγαλύτερο έρωτα μέσα από τους πειρασμούς.
Αυτή η κίνηση του Υπουργείου Παιδείας προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, και, όπως ήταν αναμενόμενο, κυρίως αντιδράσεις των θεολόγων και των κληρικών.
Αυτοί για δυο λόγους κατηγόρησαν τη συγκεκριμένη απόφαση. Ο πρώτος προέρχεται από το φόβο να χάσουν τις θέσεις τους στα σχολειά, αν μειωθεί ο αριθμός των μαθητών που παρακολουθούν το μάθημά τους.
Και ο δεύτερος λόγος πηγάζει από την αίσθηση πως χάνουν το τελευταίο πεδίο στο οποίο ασκούν το κύρος τους. Εννοείται πως είναι το τελευταίο πεδίο, όπως διαπιστώνεται από τον οποιονδήποτε πάει μια Κυριακάτικη πρωΐα στην Εκκλησία. Νέοι γιόκ! Και οι γέροι, κάποια στιγμή τους καλεί ο Ύψιστος τον ένα μετά τον άλλον. Άρα, ποιος ακούει τους κληρικούς, τι ρόλο έχουν; Τώρα σχεδόν κανένα. Μεθαύριο όμως θα γίνουν θυρωροί στις εκκλησίες τους που τις μετατρέπουν οι ίδιοι με τα δικά τους χέρια σε μουσεία. Όπως συνέβη με τις περισσότερες Εκκλησίες στη Δυτική Ευρώπη.
Κακώς, κατά τη γνώμη μου, διαμαρτύρονται οι κληρικοί και οι θεολόγοι. Η απόφαση αυτή είναι υπέρ τους! Τους προκαλεί να ξαναγίνουν «αλιείς ανθρώπων», πράγμα που το ξέχασαν. Δεν είναι υποχρέωση του σχολείου να κάνει κατήχηση. Οι ιερείς πρέπει να κηρύξουν το Ευαγγέλιο στις ενορίες τους, με όλες τους τις δυνάμεις.
Αλλά το σχολείο οφείλει να προσφέρει μέσα στο εκπαιδευτικό πλαίσιο ένα μάθημα που αφορά, τουλάχιστον, στις θρησκείες γενικώς καθώς ζούμε πλέον σ’ ένα μικτό κόσμο, όπου δεν επιτρέπεται να αγνοήσω τον διπλανό μου και να με αγνοήσει κι εκείνος.
Ορίστε λοιπόν. Να ομολογήσουμε τον Χριστό με αγνή πρόθεση κι όχι με συμφεροντολογίες και σκοπιμότητες. Τότε μόνο γίνεται οποιοσδήποτε διωγμός βασιλική οδός προς την αγιοσύνη.
Αυτή η απόφαση στηρίζεται σε κάποιες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες επικαλούνται λεπτές αξίες, όπως το δικαίωμα του προσωπικού πιστεύω και άλλα γνωστά της Ε.Ε. Φυσικά, δεν κατακρίνω τις αξίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα παρόμοια, αλλά τη χρήση τους εκ μέρους της Ε.Ε.
Επιστρέφοντας στο θέμα μας, ομολογώ ότι πρόκειται για διωγμό. Ευτυχώς! Οι διωγμοί θεωρούνται επίσκεψη από τον Θεό, σημαίνει ότι μας δίνει την δυνατότητα να Τον αναζητήσουμε με μεγαλύτερο έρωτα μέσα από τους πειρασμούς.
Αυτή η κίνηση του Υπουργείου Παιδείας προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, και, όπως ήταν αναμενόμενο, κυρίως αντιδράσεις των θεολόγων και των κληρικών.
Αυτοί για δυο λόγους κατηγόρησαν τη συγκεκριμένη απόφαση. Ο πρώτος προέρχεται από το φόβο να χάσουν τις θέσεις τους στα σχολειά, αν μειωθεί ο αριθμός των μαθητών που παρακολουθούν το μάθημά τους.
Και ο δεύτερος λόγος πηγάζει από την αίσθηση πως χάνουν το τελευταίο πεδίο στο οποίο ασκούν το κύρος τους. Εννοείται πως είναι το τελευταίο πεδίο, όπως διαπιστώνεται από τον οποιονδήποτε πάει μια Κυριακάτικη πρωΐα στην Εκκλησία. Νέοι γιόκ! Και οι γέροι, κάποια στιγμή τους καλεί ο Ύψιστος τον ένα μετά τον άλλον. Άρα, ποιος ακούει τους κληρικούς, τι ρόλο έχουν; Τώρα σχεδόν κανένα. Μεθαύριο όμως θα γίνουν θυρωροί στις εκκλησίες τους που τις μετατρέπουν οι ίδιοι με τα δικά τους χέρια σε μουσεία. Όπως συνέβη με τις περισσότερες Εκκλησίες στη Δυτική Ευρώπη.
Κακώς, κατά τη γνώμη μου, διαμαρτύρονται οι κληρικοί και οι θεολόγοι. Η απόφαση αυτή είναι υπέρ τους! Τους προκαλεί να ξαναγίνουν «αλιείς ανθρώπων», πράγμα που το ξέχασαν. Δεν είναι υποχρέωση του σχολείου να κάνει κατήχηση. Οι ιερείς πρέπει να κηρύξουν το Ευαγγέλιο στις ενορίες τους, με όλες τους τις δυνάμεις.
Αλλά το σχολείο οφείλει να προσφέρει μέσα στο εκπαιδευτικό πλαίσιο ένα μάθημα που αφορά, τουλάχιστον, στις θρησκείες γενικώς καθώς ζούμε πλέον σ’ ένα μικτό κόσμο, όπου δεν επιτρέπεται να αγνοήσω τον διπλανό μου και να με αγνοήσει κι εκείνος.
Ορίστε λοιπόν. Να ομολογήσουμε τον Χριστό με αγνή πρόθεση κι όχι με συμφεροντολογίες και σκοπιμότητες. Τότε μόνο γίνεται οποιοσδήποτε διωγμός βασιλική οδός προς την αγιοσύνη.
Προμηθεύς
8 σχόλια:
πολύ εύστοχο!!
συμφωνώωωωω
"ΑΛΙΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ"....ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!!! ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ Π.Μ.ΚΑΡΔΑΜΑΚΗΣ! ΝΑ ΑΛΙΕΥΣΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΥΣ;;; Ο ΥΠΕΡΑΙΩΝΟΒΙΟΣ ΠΛΕΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΘΕΙΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ! ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!! Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΠΡΟΧΘΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΕ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΛΕΞΕΙ"Σχετικά με την Εγκύκλιο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για το μάθημα των Θρησκευτικών στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, το Υπουργείο διευκρίνησε προς την Διαρκή Ιερά Σύνοδο, ότι το μάθημα των Θρησκευτικών εξακολουθεί να παραμένει ως υποχρεωτικό και μόνον όσοι μαθηταί δεν επιθυμούν να το παρακολουθήσουν, θα δηλώνουν οι ίδιοι, εάν είναι ενήλικοι, η οι κηδεμόνες αυτών, ότι δεν επιθυμούν να το παρακολουθήσουν. Η αιτιολογία της αρνήσεως, λέγει το Υπουργείο, οφείλεται στην οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, για να μην παραβιάζονται τα ατομικά δικαιώματα. Επί του θέματος αναμένεται διευκρινιστική Εγκύκλιος του Υπουργείου." ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΛΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ...ΔΥΟ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝΤΕΣ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ Ο ΜΕΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΕΙΠΕ "Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΔΙΩΓΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"!!! Ο ΔΕ ΠΡΩΘΙΕΡΕΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΑΡΚΕΤΑ ΣΑΦΗ "ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ" ΣΥΝΕΠΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΓΝΩΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΟΙΚΟΥΝΤΕΣ ΤΗΝ ΑΧΑΙΚΗ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ.... ΒΕΒΑΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΑΠΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ...ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΤΩΝ ΤΡΙΤΕΚΝΩΝ ΦΟΡΕΑΣ....ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΞΕΧΑΣΕ ΠΩΣ Η ΛΕΞΗ "ΔΙΚΑΙΩΜΑ" ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ-ΟΧΙ ΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΤΕΧΝΗΣ- ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ!!! ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ ΟΥΤΕ ΛΕΞΗ ΔΕΝ ΑΚΟΥΝΕ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ ΦΟΙΤΟΥΝ ΠΕΡΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ..ΧΑΝΟΥΝ ΕΤΣΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΗΝ "ΩΡΑ ΤΟΥ ΧΑΒΑΛΕ" ΑΛΛΑ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΙΣ ΠΑΣΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ Η ΕΚΕΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΟΔΟ ΤΟΥ ΔΙΩΓΜΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΝΗ ΠΡΟΘΕΣΗ ΠΟΙΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΝ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΗΗΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!
Η χειρότερη αντιμετώπιση του θέματος
είναι οι βιαστικές ενέργειες και οι ε
ξωπραγματικές δηλώσεις ιερωμένων οι οποίοι αυτόκλητα καλούνται να εκφέρουν γνώμη ως εκπρόσωποι των πάντων.Αλλά ποιόν διωγμό υφίσταται ο εν λόγω αρχ/της;Γιατί αντιπολιτευτι
κός ο λόγος του πρωθιερέως,για ένα τόσο καυτό θέμα;τί επιδιώκει;Μ΄έναν
τέτοιο λόγο θα μας πάρουν στα σοβαρά
σκεπτόμενοι άνθρωποι;
Χαίρετε όσοι ΠΕ01 συναδέλφισσες, συνάδελφοι!
-Πέραν της φιλολογικής, ιδεολογικής συζήτησης
-πέραν της όποιας γραπτής διαμαρτυρίας από Σύνοδο, Μητροπολίτες, ανεξάρτητους χριστιανούς
-πέραν της όποιας διαμαρτυρίας από τοπικές Ενώσεις Θεολόγων ή θεολόγους bloggers, που η διαμαρτυρία μπορεί να εμπερικλείεται στο: «Λυπηθείτε μας» ή «Σώστε την ελληνορθόδοξη παράδοση!», που η διαμαρτυρία τους μπορεί καν να μην έχει σταλεί στο Υπουργείο ή κάλλιστα να έχει απορριφθεί ως μη σχετιζόμενη με την πραγματικότητα του σύγχρονου σχολείου
Μήπως:
-στη λογική των αξιόλογων και σχετιζόμενων με τη σύγχρονη διδακτική μας κατάσταση, απόψεων που παραθέτει ο/η mama στο: http://alfavita.gr/proaylio/YaBB.pl?num=1220300355/0#15 : Το μάθημα των θρησκευτικών είναι συνυφασμένο με την ίδια τη μορφωτική διαδικασία, την προαγωγή της ψυχικής υγείας, αλλά και τον πολιτισμό του τόπου μας. Με λυπεί ιδιαίτερα, βέβαια, και με προβληματίζει το γεγονός ότι ούτε οι ίδιοι οι καθηγητές πολλές φορές, οι οποίοι ανήκουν στους λεγόμενους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας μας, δεν μπορούν να συνδέσουν τις παραπάνω έννοιες μεταξύ τους. Σας θυμίζω ότι η έννοια του σχολείου και της μάθησης ως ψυχοπνευματικής τελειώσεως του ανθρώπου, συνδέεται σαφώς με την έννοια της θρησκείας, καθώς η τελευταία έχει ως βασικό της στόχο τη μόρφωση του ανθρώπου, με την ευρύτερη έννοια του όρου, και ως εκ τούτου την ψυχοπνευματική του τελείωση. Όσον αφορά τον πολιτισμό, είναι επίσης σαφές ότι εξ' ορισμού κάθε θρησκεία δημιουργεί και προάγει τον πολιτισμό… Τέλος, θα ήθελα με σαφήνεια να επισημάνω ότι θρήσκεία και επιστήμη, όχι μόνο δεν είναι αντίθετες μεταξύ τους, όπως πολλοί νομίζουν, αλλά είναι αλληλοσυμπληρούμενες και η κάθε μια παίζει το δικό της ξεχωριστό ρόλο στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας…
… Το περιεχόμενο του μαθήματος είναι αυτό που πρέπει να προσεχθεί κυρίως και σ' αυτό συμφωνούμε όλοι οι θεολόγοι... Έχετε ξεφυλλίσει ποτέ τα καινούρια βιβλία του Γυμνασίου;… Επειδή, λοιπόν, οι περισσότεροι πετάτε απλώς κουβέντες για εντυπωσιασμό, θα αναφερθώ για λίγο στα βιβλία, τα οποία τα διδάσκω. Έχει γίνει πραγματικά εξαιρετική δουλειά, με έμφαση στα κοινωνικά προβλήματα και γενικότερα στη σύνδεση του μαθήματος με την καθημερινότητα και τη σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα. Θέματα γενικού ενδιαφέροντος, όπως ο ρατσισμός, κοινωνικός ή φυλετικός, η βία, τα προβλήματα των χωρών του τρίτου κόσμου, οι λαοί που καταδυναστεύονται, η προσφυγιά, αλλά και θέματα τέχνης, ζωγραφικής, αρχιτεκτονικής, και ο,τιδήποτε προάγει τον πολιτισμό πραγματεύονται τα βιβλία των θρησκευτικών του Γυμνασίου. Ποιο άλλο μάθημα μπορεί να κάνει τόσο άμεση τη σύνδεση με τα θέματα αυτά; Αλλά ας πάμε και στα βιβλία του Λυκείου, τα οποία σαφώς πρέπει να βελτιωθούν, όσον αφορα τη διατύπωση των θεμάτων. Αλλά για δείτε τι πραγματεύονται: φανατισμός & ανεξιθρησκεία, παράδοση, ανθρωπισμός, δικαιοσύνη, αθεϊα (Β Λυκείου), συνείδηση, το κοινωνικό πρόβλημα, το όραμα της παγκόσμιας ειρήνης, τα δύο φύλα, οικογένεια, ναρκωτικά, το οικολογικό πρόβλημα, άγχος-μοναξιά & περιθωριοποίηση (Γ Λυκείου)κ.τ.λ. Σας θυμίζω ότι ο "ανθρωπισμός" και η "παράδοση" είναι τα δύο τελευταία θέματα έκθεσης των πανελλάδικών εξετάσεων. Στα πλαίσια δε του ανθρωπισμού εξετάζεται και το ζήτημα του τελευταίου Διαφωτισμού (Διαφωτισμοί υπάρχουν κι άλλοι στην Ιστορία), με όλες τις θετικές συνέπειες, αλλά και τις αρνητικές επιπτώσεις (ατομοκρατία, μοναξιά) που είχε στο σύγχρονο άνθρωπο. Βλέπετε λοιπόν, ότι εμείς δε μένουμε σε κουβέντες εντυπωσιασμού, αλλά εξετάζουμε το κάθε φαινόμενο και το παρουσιάζουμε στα παιδιά για να το γνωρίσουν σε όλες τις διαστάσεις του!
-με προφανέστατη τη μονοδιάστατη αντιμετώπιση των «ατομικών ελευθεριών», αφού –κατά το απλούστερο επιχείρημα-, το: «Δε δηλώνω τις θρησκευτικές μου πεποιθήσεις, παίρνει απαλλαγή το παιδί μου απ’τα Θρησκευτικά», θά’πρεπε να συνεπάγεται τη δυνατότητα: «Δε δηλώνω τις θρησκευτικές μου πεποιθήσεις, παίρνει απαλλαγή το παιδί μου απ’την Κοινωνιολογία», «Δε δηλώνω τις πολιτικές μου πεποιθήσεις, παίρνει απαλλαγή το παιδί μου απ’την Ιστορία», «Δε δηλώνω τις πολιτικές μου πεποιθήσεις, παίρνει απαλλαγή το παιδί μου απ’τη Λογοτεχνία», «Δε δηλώνω τις φιλοσοφικές μου πεποιθήσεις, παίρνει απαλλαγή το παιδί μου απ’τη Φιλοσοφία», κ.ο.κ.
Και μήπως
-στον περαιτέρω προβληματισμό για την εφαρμογή των νεότερων εγκυκλίων περί απασχόλησης των απαλασσόμενων μαθητών, βλ. π.χ.: manitaritoubounou: α) Πως θα γίνει η διάκριση σε αλλόθρησκους ή ετερόδοξους με τη νέα εγκύκλιο, αφού η πρώτη το απαγορεύει ουσιαστικά;… Είναι φυσικό να έχουμε νέες προσφυγές για το διαχωρισμό των απαλλασσόμενων.
β) Δέχονται όλοι οι εκπαιδευτικοί και πολίτες να μετατραπεί η ώρα σε ουσιαστική ενισχυτική διδασκαλία αντί π.χ. πολιτισμικού ή θρησκειολογικού μαθήματος;
γ) Δεν δημιουργεί άνισες ευκαιρίες σε όσους μαθητές παρακολουθούν το ομολογιακό μάθημα (Ορθόδοξους εν γένει ή και ρωμαιοκαθολικούς π.χ. στις Κυκλάδες ή μουσουλμάνους στη Θράκη) που έχουν ανάγκη ενισχυτικής διδασκαλίας;
δ) Εάν οι μαθητές αυτοί ζητήσουν άλλο ομολογιακό μάθημα (όπως γίνεται και σε κάποιες χώρες της Ε.Ε.) θα τους δοθεί η δίκαιη αυτή δυνατότητα;
ε) Εάν οι μαθητές ζητήσουν ενίσχυση σε διαφορετικά μαθήματα το ΥΠΕΠΘ θα πληρώνει πολλές ειδικότητες για λίγους μαθητές ή θα τους πειθαναγκάζει να “ενισχύονται” σε μάθημα που δεν θέλουν;
στ) Πως θα απασχολούνται οι μαθητές που δεν δηλώσουν θρήσκευμα και ζητήσουν να παραμείνουν στο προαύλιο μαζί με πολλούς “ορθόδοξους” που θα απαλλάσσονται λόγω του εξεταστικοκεντρικού σχολείου;
ζ) Τελικά αν το ζήτημα αυτό είναι απλά ένα δόλωμα για κατάργηση όλων των δευτερευόντων μαθητών στο Λύκειο και Γυμνάσιο - όπως είπε-πρότεινε ο πρόεδρος του ΕΣΥΠ - ποιά θα είναι η ενιαία αντίληψη αυτών που διαφωνούν με το σχολείο των λίγων μαθημάτων;
Μήπως συνάδερφοι κρίνεται αναγκαία μία πιο οργανωμένη διαμαρτυρία των διορισμένων ΠΕ01 Θεολόγων για:
-Ουσιαστικότερη ενασχόληση του Υπουργείου με το μάθημα κ όχι απερίσκεπτη κ άστοχη ευθυγράμμιση με ιδεοληπτικές θέσεις
-Αντιμετώπιση όλων των μαθημάτων με το ίδιο πνεύμα «σεβασμού των ατομικών ελευθεριών»
-Ουσιαστική ενασχόληση με τη διαπαιδαγώγηση του μαθητή που δεν μπορεί να είναι μονοσήμαντη;
Από μόνη της η σύγχρονη πραγματικότητα καθοδηγεί τον Εκπαιδευτικό Θεολόγο μακριά από μάθημα κατηχητικό. Σε μια πολυπολιτισμική πλέον κοινωνία, δεν υπάρχουν περιθώρια δογματισμού. Όσοι εξακολουθούν παλιές τακτικές, απωθούνται από τα ίδια τα παιδιά στο μονόλογό τους.
Τα νέα βιβλία του γυμνασίου δίνουν δυνατότητες απεριόριστες προς αυτόν τον τομέα. Αλλά και με κατάλληλη προσαρμογή στην εκάστοτε κατάσταση, μπορεί ο Θεολόγος και στο λύκειο να αναδείξει τις παναθρώπινες κοινά αποδεκτές αξίες. –Το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών της Α’ Λυκείου χρήζει αλλαγής/εναλλαγής-. Ποιος συνάδερφος, με 10 μεταναστόπουλα και 5 άθεους, μες στην τάξη, θα προσπαθήσει να πείσει για ένα Θαύμα του Χριστού και δε θα προχωρήσει στα βαθύτερα νοήματα μιας τέτοιας –τουλάχιστον- εξιστόρησης για το σήμερα;
-Γιατί να μην δούμε την προβληματική, συντεχνιακά; Έχει να φοβηθεί όποιος δεν ξέρει ποια ακριβώς είναι η δουλειά του και προσπαθεί να αποδείξει ότι θα κάνει ή δε θα κάνει νέους/καλύτερους χριστιανούς. Ο χριστιανός ξέρει/πρέπει να ξέρει καλύτερα απ’όλους να συνυπάρχει με τον όποιον άλλο πιστό ή μη πιστό. Συνάδερφοι θα επαληθεύσουν ότι σε πολλές τάξεις οι «καλύτεροι»(και όχι σε επίδοση, αλλά σε ενδιαφέρον) στα Θρησκευτικά είναι τα μουσουλμανάκια της Αλβανίας! Ο άθεος έχει την καλύτερη ευκαιρία να ασχοληθεί με ένα τεράστιο πολιτιστικό φαινόμενο, με μια πίστη εκατομμυρίων ανθρώπων, όπως είναι ο Χριστιανισμός.
Όποιος πιστεύει σ’αυτό που κάνει, πιστεύει ότι κάτι έχει πάρει ο ίδιος που αξίζει να το δώσει και στις επόμενες γενιές, Μην το πείτε Χριστό, πείτε το Αγάπη.
Μήπως πρέπει, οι διορισμένοι θεολόγοι, να πούμε στο Υπουργείο, ότι πιστεύουμε ότι η θρησκευτική διαπαιδαγώγηση – με όποιες αναγκαίες αλλαγές- είναι απαραίτητη για μια ολοκληρωμένη αγωγή στην παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα;
Aγαπητέ ΠΕΟ1,
Προσυπογράφω απολύτως το κείμενό σου και σ' αυχαριστώ για την αποστολή.
Σήμερα είδα ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να έλθει σε επαφή με την "θεολογούσα επιστήμη". Δεν έχω ιδιαίτερες ελπίδες, αλλά καλό είναι αν έστω κάποιοι Ιεράρχες συνειδητοποιήσουν την ύπαρξη λαμπρών νέων θεολόγων επιστημόνων, που θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά!
Έχουμε αξιολογότατο έμψυχο υλικό στο περιθώριο...
Αν η νέα πραγματικότητα γύρω από το μάθημα των Θρησκευτικών λειτουργήσει αφυπνιστικά, θα έχουμε κάνει ένα βήμα.
Αγαπητέ ΠΕ01 πολύ ωραία τα λέτε και ορθώς θίγετε το θέμα της παγκοσμιοποιημένης πραγματικότητας. Η λογική όμως του ΥΠΕΠΘ είναι καθαρά τυπική και νομική γιατί στηρίζεται σε νομικές παραμέτρους-έστω και με τη μορφή του "Συντάγματος" ή άλλων παρομοίας σοβαρότητος κειμένων αν όλα αυτά έχουν σήμερα ένα σοβαρό μήνυμα για τους Νεοέλληνες και δεν ακολουθούν την φθορά άλλων σημαντικών της σοβαρότητος και της ευθύνης όπως π.χ. των λέξεων αξιοκρατία ή ολυμπιακή ιδέα κ.λ.π. Το πρόβλημα είναι ότι η Διοικούσα Εκκλησία, που στο κάτω κάτω ενσυνείδητα θα αποδώσει λόγο Στον ετοίμως έχοντα κρίναι ζώντας και νεκρούς, περί άλλων τυρβάζει και μεριμνά και μόνον όταν δημιουργείται πρόβλημα στις σχέσεις με την κρατική εξουσία θυμάται τον "λαό μας..." του οποίου την κατήχηση στο Ευαγγέλιο της Ανάστασης άφησε στο κράτος-ίσως για να συμπληρώσει ωράριο αν δεν απεσπάσθη στα γραφεία κάποιας δημόσιας υπηρεσίας ή κάποιου βουλευτού ή κάποιας Ιεράς Μητροπόλεως κ.ο.κ- ωσάν να έπαυσε να είναι η Βασιλεία Του ή η μοναδική και ουσιαστική παγκοσμιοποίηση της οποίας παγκοσμοποίησης ως φαινομένου, στην Ελλάδα τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια μόνον οι αρνητικές, αν είναι, παράμετροι τονίζονται, ήτοι ο κιμάς και η σούπα,τα ητοιμασμένα τοις Ευρωλιγουραίοις... .... Και σήμερα ακόμη λόγοι παρακλητικοί ακούγονται "γιατί κ. υπουργέ" απο ανεύθυνα χείλη και μόνον τα οποία ανέσυραν από το χρονοντούλαπο τον Κίσσινγκερ και τα σχέδια του για την Ελλάδα!!!!!!!!!! θλιβερές και αγράμματες απομιμήσεις κομπάρσων που ποτέ δεν θα γίνουν πραγματικοί ηθοποιοί όπως άλλοι, σήμερα πλέον τεθνεώτες... ή ακόμη νομικές απειλές για παραβίαση της Σένγκεν, όπως είδαμε σε επαρχιακούς σταθμούς τηλοψίας να εκφέρονται απο πρωθιερατικά χείλη εκπροσώπων.... Σοβαρή ενασχόληση με το θέμα απο κανέναν! Ο φόβος μάλλον για τη φρικτή αποκάλυψη της ποιμαντικής μιζέριας την οποία φαίνεται πως αρχίζει να υποψιάζεται η "Σύνοδος" αν λάβει κανείς υπόψη του το ανακοινωθέν της συνεδρίας της 2ας Σεπτεμβρίου(http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/holysynod.asp?id=1020&what_sub=d_typou)-προσωπικά σκέφτηκα πολύ τα στοιχεία α,β,δ,ε του Α "άξονα εργασιών". Είθε να επιτύχουν οι στόχοι, εξάλλου τα χειρότερα είναι μπροστά..........
Συνάδερφε Παναγιώτη,
μόλις είδα το κείμενό σας στο alfavita.
Έχω στείλει ένα mail
Καλή συνέχεια
Δημοσίευση σχολίου