ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΗ

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ 2012 

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα 

Πραγματοποιήθηκε ήδη από την Ενορία του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω Βελβεντού (7-13 Σεπτεμβρίου 2012) το προγραμματισμένο προσκυνηματικό οδοιπορικό στα Ιεροσόλυμα και στην Αγία Γη της Παλαιστίνης. Στη διοργάνωση του προσκυνήματος από την Ενορία ανταποκρίθηκαν 28 άνθρωποι σποραδικά από όλη σχεδόν την Ελλάδα και από την Αυστραλία. Δόθηκε έτσι η ευκαιρία της ανοιχτής και σε βάθος γνωριμίας και κοινωνίας επί το αυτό πολλών ανθρώπων μέσα στο αδιαίρετο οικουμενικό Σώμα της Εκκλησίας. Στο Χριστό, όλοι είμαστε ένα.

Τα Ιεροσόλυμα, πόλη της ειρήνης, ελκύουν (όχι ανεξήγητα και αόριστα) πληθυσμούς από παντού. Κεντρικό πρόσωπο στην πόλη αυτή και σε όλα τα προσκυνήματα της Αγίας Γης είναι το ανεπανάληπτο και ανερμήνευτο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού, που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, μέσα σε μια φάτνη άλογων ζώων, μεγάλωσε στη Ναζαρέτ, βαπτίστηκε στον ποταμό Ιορδάνη από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, περπάτησε στις πόλεις της Γαλιλαίας και στις όχθες της Γενησαρέτ, που κάλεσε δίπλα του, απλοϊκούς ψαράδες, τους πρώτους Μαθητές Του, μίλησε για το Θεό και τον άνθρωπο, γιάτρεψε αρρώστους και ανάστησε νεκρούς, ανέβηκε στα Ιεροσόλυμα, όπου τον περίμενε η θρησκευτικοπολιτική συμμορία, πορεύτηκε εκούσια προς το Πάθος Του, σταυρώθηκε και πέθανε στο Γολγοθά, μετά από τρεις μέρες αναστήθηκε, εμφανίστηκε μετά την Ανάσταση στους Μαθητές και έφαγε μαζί τους και όταν πια βεβαιώθηκαν όλοι για την ολόσωμη και ολοζώντανη ανάστασή Του, αναλήφτηκε στους ουρανούς μπροστά στα έκθαμβα μάτια των Μαθητών, στέλνοντάς τους το Άγιο Πνεύμα, που γινόμενοι Απόστολοι, στάλθηκαν να μεταφέρουν σε όλη την κτίση το Ευαγγέλιό Του, τη δική Του ειρήνη, επαγγελλόμενοι την ενότητα του κόσμου με την άρση των αιτιών που συντηρούν και μεγιστοποιούν τη διαίρεση και παγιώνουν την αδικία, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το αβυσσαλέο μίσος, ως μη αναστρέψιμη (δήθεν) καταστημένη παγκόσμια πραγματικότητα, που οδηγούν τους λαούς ως υπνωτισμένα κοπάδια στην κλειστότητα, στο φόβο και στην καχυποψία, με την αντίληψη-δόγμα, ότι ‘’ο άλλος είναι εχθρός’’, στην αποδοχή της ηττοπάθειας και της αυτοπαράδοσης των λαών στα φανερά πλέον σχέδια των πολιτικο-θρησκευτικών ηγεσιών, που αμετανόητα συνεχίζουν να σταυρώνουν το Χριστό στα πρόσωπα των ‘’ελαχίστων’’ αδελφών Του, προσώπων και λαών, ανά τον κόσμο. 

Ελπίδα: ‘’Χαίρε Σιών αγία, μήτηρ των Εκκλησιών, Θεού κατοικητήριον..’’.