Μόνο όποιος έχει απολαύσει την κουζίνα της Αμαλίας Λογαρά, συζύγου του ακριβού φίλου λογοτέχνη Κώστα Λογαρά, μπορεί να αντιληφθεί τα όσα λέει η ίδια στο αφιέρωμα της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ για τις χειροποίητες ...λύσεις.
Βέβαια, νομίζω πως πέρα από την δεξιότητα της Αμαλίας και το αίτημά της για αυτάρκεια, η συνταγή της είναι η αγάπη!
Ας δούμε τι είπε η γλυκύτατη Αμαλία για την γεμάτη ζωντάνια καθημερινότητά της.
Η αυλή της κυρίας Αμαλίας Λογαρά στην Καλλιθέα, ένα προάστιο της Πάτρας, δεν υστερεί σε τίποτε από τις βιολογικές φάρμες όπου τα πάντα ανακυκλώνονται με απόλυτα φυσικές διεργασίες. Ενθερμη υποστηρίκτρια της οικιακής αυτάρκειας, η κυρία Λογαρά παρασκευάζει σχεδόν όλα τα τρόφιμα μόνη της και δεν αφήνει τίποτε αναξιοποίητο, ούτε καν τις... κουτσουλιές από τις πενήντα κότες της! «Τις μαζεύω με φαράσι και τις μετατρέπω σε φυσικό λίπασμα για τον λαχανόκηπό μου, όπου καλλιεργώ λαχανικά, φρούτα και ζαρζαβατικά. Στη σύγχρονη κοινωνία πετάμε στα σκουπίδια ελαφρά τη καρδία ό,τι νομίζουμε πως περισσεύει, ενώ όταν μπει κανείς στη διαδικασία να φτιάξει κάτι μόνος του δεν χαραμίζει ούτε ψίχουλο» αναφέρει στο «Βήμα». Η καθημερινότητά της είναι γεμάτη δραστηριότητες που φαντάζουν ακατόρθωτες στη μέση Ελληνίδαπαρασκευάζει χειροποίητα ζυμαρικά, ζυμώνει ψωμί, φτιάχνει λικέρ, γλυκά του κουταλιού και κονσέρβες -, ωστόσο η ίδια δεν τις αντιλαμβάνεται ως επίπονες εργασίες αλλά ως «μοναδική ευκαιρία για επαφή με τη φύση. Για δεκαπέντε χρόνια ζούσα στο κέντρο της Πάτρας και το μόνο που μπορούσα να καλλιεργώ ήταν λουλούδια. Οταν μετακομίσαμε στα προάστια ξεκίνησα σιγά σιγά να διαβάζω βιβλία και να δοκιμάζω μεθόδους σπιτικής παραγωγής προϊόντων. Σταδιακά ανακάλυψα έναν νέο δημιουργικό τρόπο ζωής που μου χαρίζει ισορροπία, όχι μόνο σε σωματικό αλλά και σε συναισθηματικό επίπεδο» καταλήγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου