Κυκλοφόρησε τὸ νέο τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ Θεολογία (τόμος 81, τεῦχος 2ο, Ἀπρίλιος-Ἰούνιος, 2010), τὸ ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένο σὲ Ζητήματα Ποιμαντικῆς Θεολογίας.
Στὸ Προλογικὸ σημείωμα μὲ τίτλο «Ἡ κοινωνικὴ διάσταση τοῦ ὀρθόδοξου ἤθους», ὁ Σταῦρος Γιαγκάζογλου σκιαγραφεῖ συνοπτικὰ τὰ κύρια γνωρίσματα καὶ εἰδικότερα τὴν κοινωνικὴ διάσταση τοῦ ὀρθόδοξου ἤθους τοῦ προσώπου.
Στὸ πρῶτο κείμενο «Ποιμαντικὲς ἀρχὲς καὶ Ἐκκλησιολογία», ὁ π. Βασίλειος Καλλιακμάνης ἐπισημαίνει ὅτι ἡ ποιμαντικὴ πρέπει νὰ στηρίζεται σὲ θεολογικὰ θεμέλια, ἔτσι ὥστε νὰ πραγματώνεται σὲ ὅλες τὶς πτυχὲς τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Ὁ π. Ἀθανάσιος Γκίκας στὸ ἄρθρο του «Ἐκκλησία καὶ χαρισματικὴ Ποιμαντικὴ διακονία» μὲ βάση τὸ τριπλὸ ἀξίωμα τοῦ Χριστοῦ (βασιλικό, προφητικό, ἁγιαστικό) ἀναφέρεται σὲ βασικὲς ἐκφάνσεις τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου, διατυπώνοντας κάποιες σχετικὲς ἀρχές.
Στὸ κείμενο «Ἡ Ποιμαντικὴ ὡς πεδίο συνάντησης τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὴ Νεωτερικότητα» ὁ π. Βασίλειος Θερμὸς ἀντιμετωπίζει τὴν πρόκληση γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ποιμαντικὴ νὰ συναντηθεῖ μὲ τὰ αἰτήματα καὶ τὶς ἀνάγκες τῆς Νεωτερικότητας τόσο σὲ ἐπίπεδο ἀρχῶν ὅσο καὶ σὲ ἐπίπεδο ἐφαρμογῆς μὲ τὶς ἀναγκαῖες ὁριοθετήσεις.
Ὁ π. Εὐάγγελος Γκανᾶς στὸ ἄρθρο «Ἡ ποιμαντικὴ στὰ χρόνια τῆς ἐκκοσμίκευσης. Ἐκκοσμίκευση: ἀμείλικτος ἐχθρὸς ἢ ἀπρόσμενος σύμμαχος;» ἐπιχειρεῖ νὰ ἀναδείξει τὸ βαρυσήμαντο ἔργο ποὺ ἔχει νὰ παίξει ἡ ποιμαντικὴ ἀπέναντι στὶς προκλήσεις ποὺ τίθενται ἀπὸ τὶς παραμέτρους τῆς ἐκκοσμίκευσης στὴν προοπτικὴ μιᾶς σύγχρονης ζωῆς ὅπου ἀπουσιάζει ὁ Θεός.
Ὁ Τριαντάφυλλος Μπολτέτσος στό «Ποιμαντικὲς διαστάσεις σύγχρονης Πολυπολιτισμικῆς Θεολογίας» περιγράφει ὄψεις τῆς πολυπολιτισμικότητας, δείχνοντας μὲ ποικίλα παραδείγματα πῶς ἡ ποιμαντικὴ τῆς Ἐκκλησίας μπορεῖ νὰ τὴν ἀξιοποιήσει πρὸς ὄφελος τοῦ ἀνθρώπου.
Στό «Μοντέλα χειρισμοῦ τῆς ἐθνο-πολιτισμικῆς ἑτερότητας τῶν μεταναστῶν στὴν Εὐρώπη» ὀ Ἀντώνιος Παπαντωνίου παρουσιάζει καὶ ἀξιολογεῖ ποικίλα μοντέλα χειρισμοῦ τῶν μεταναστῶν (π.χ. φυλετικῶν σχέσεων, ἀδιαφορίας, ἀφομοίωσης κ.ἄ.) σὲ εὐρωπαϊκὴ προοπτική. Ὁ Βασίλειος Γιούλτσης στό «Θεολογία καὶ τεχνολογία. Μιὰ ἄλλη ‘μεταφυσική’ πρόκληση» ἐξετάζει τὴ στάση τῆς Ἐκκλησίας ἔναντι τῆς τεχνολογικῆς πρόκλησης.
Ὁ π. Ἀντώνιος Καλλιγέρης στό «Προοίμιο μιᾶς εἰσαγωγῆς στὴν Ποιμαντικὴ τῆς νεότητας» θέτει κρίσιμα ἐρωτήματα γιὰ τὰ λάθη καὶ τὴν ἀμηχανία ποὺ ἐμφανίζεται στὴν προσπάθεια ποιμαντικῆς προσέγγισης τῶν νέων ἀνθρώπων σήμερα καταθέτοντας προτάσεις γιὰ ἐπαναπροσδιορισμὸ τῆς συνάντησης.
Στὸ κείμενο «Διαχέοντας τὸν θεολογικὸ περὶ Οἰκολογίας λόγο στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας» ὁ π. Παναγιώτης Καποδίστριας ἀξιολογεῖ τὶς δράσεις τῆς Ἐκκλησίας στὸ σχετικὸ πρόβλημα διατυπώνοντας προβληματισμοὺς καὶ προτάσεις σὲ πρακτικὸ ἐπίπεδο.
Ὁ Ἀριστείδης Βαρριᾶς στὸ κείμενο «Ἡ Ποιμαντικὴ τοῦ ‘περιθωρίου’» διερευνᾶ τὰ μοντέλα τῆς ποιμαντικῆς τοῦ ‘περιθώριου’, ἐπιχειρώντας μιὰ διασύνδεση τοῦ ‘περιθωρίου’ μὲ τὴ θεολογία καὶ τὸ ἦθος τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ π. Ἀθανάσιος Παραβᾶντσος στὸ ἄρθρο «Ὄψεις τοῦ Ὁμοουσίου στὴ σύγχρονη ψυχανάλυση» μὲ ἀφετηρία τὴν ὀντολογία τῆς φύσεως ἀξιοποιεῖ τὴν ἔννοια τοῦ ὁμοουσίου στὸ πεδίο τῆς ψυχανάλυσης καὶ τὶς ἀνάλογες ἀνθρωπολογικὲς προεκτάσεις του γιὰ τὴν ποιμαντική.
Ὁ Κωνσταντῖνος Ζορμπᾶς στὸ «Διάλογος τῶν Ἐκκλησιῶν καὶ τῶν θρησκευτικῶν κοινοτήτων μὲ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση στὸ πλαίσιο τῆς νέας Συνθήκης τῆς Λισσαβόνας» ἀξιολογεῖ τὸν διάλογο αὐτὸν καὶ τὴν θεματολογία του, ὅπως καὶ τὸν ρόλο τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στὸ εὐρωπαϊκὸ γίγνεσθαι.
Ὁ Νέναντ Μιλόσεβιτς στὸ κείμενο «Ἡ ἑορτολογικὴ θεώρηση τῆς θείας Εὐχαριστίας» ἀναδεικνύει τὴ στενὴ διασύνδεση μεταξὺ ἑορτῶν καὶ θείας Λειτουργίας ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ἑορτῶν τῆς Ἀνάστασης καὶ τῆς Ἀνάληψης τοῦ Χριστοῦ.
Στὴ νέα στήλη Παρεμβάσεις ὁ π. Κωνσταντῖνος Νευροκοπλῆς μὲ τὸ κείμενο «Τό ‘πρωτεῖο’τῆς ὑπόστασης στὴν ὑπόσταση τοῦ ‘Πρώτου’» συζητᾶ τὴ φύση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ὅρου ‘πρωτεῖο’ μὲ βάση τὴν περὶ ὑποστατικῆς ἀρχῆς στὸν Θεὸ θεολογία.
Ὁ Θεόφιλος Ἀμπατζίδης στὸ κείμενό του «Τὸ αἴτημα τῆς θεολογίας τῆς συνάφειας καὶ ἡ ‘μεταπατερικὴ θεολογία’ ἐπιχειρεῖ μιὰ πρώτη ἀξιολόγηση τῶν πορισμάτων του ὁμώνυμου συνεδρίου ποὺ ἔγινε στὴν Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν στὸν Βόλο.
Τὸ τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ συμπληρώνεται μὲ τὶς πλούσιες μόνιμες στῆλες. Τὰ Θεολογικὰ Χρονικά, ὅπου περιλαμβάνονται ἀναφορὲς σὲ ἐπιστημονικὰ συνέδρια, θεολογικὰ γεγονότα, ἀνακοινωθέντα καὶ πορίσματα συνοδικῶν συνδιασκέψεων, τὰ Περιοδικὰ Ἀνάλεκτα, ὅπου γίνεται σύντομη ἐπισκόπηση τῶν ἑλληνικῶν καὶ ξένων θεολογικῶν περιοδικῶν, τὸ Βιβλιοστάσιον, ὅπου δημοσιεύονται βιβλιοκριτικὰ δοκίμια καὶ παρουσιάσεις θεολογικῶν μονογραφιῶν, βιβλίων καὶ λοιπῶν ἐκδόσεων καί, τέλος, τὸ Ἀναλόγιον, ὅπου δημοσιεύεται ἐνημερωτικό δελτίο προσφάτων θεολογικῶν ἐκδόσεων. Τὸ ἑπόμενο τρίτο τεῦχος θὰ εἶναι ποικίλης ὕλης καὶ θὰ κυκλοφορήσει τέλη Σεπτεμβρίου.
Tο σημαντικό κείμενο του π. Παναγιώτη Καποδίστρια μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο εδώ.
Στὸ Προλογικὸ σημείωμα μὲ τίτλο «Ἡ κοινωνικὴ διάσταση τοῦ ὀρθόδοξου ἤθους», ὁ Σταῦρος Γιαγκάζογλου σκιαγραφεῖ συνοπτικὰ τὰ κύρια γνωρίσματα καὶ εἰδικότερα τὴν κοινωνικὴ διάσταση τοῦ ὀρθόδοξου ἤθους τοῦ προσώπου.
Στὸ πρῶτο κείμενο «Ποιμαντικὲς ἀρχὲς καὶ Ἐκκλησιολογία», ὁ π. Βασίλειος Καλλιακμάνης ἐπισημαίνει ὅτι ἡ ποιμαντικὴ πρέπει νὰ στηρίζεται σὲ θεολογικὰ θεμέλια, ἔτσι ὥστε νὰ πραγματώνεται σὲ ὅλες τὶς πτυχὲς τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Ὁ π. Ἀθανάσιος Γκίκας στὸ ἄρθρο του «Ἐκκλησία καὶ χαρισματικὴ Ποιμαντικὴ διακονία» μὲ βάση τὸ τριπλὸ ἀξίωμα τοῦ Χριστοῦ (βασιλικό, προφητικό, ἁγιαστικό) ἀναφέρεται σὲ βασικὲς ἐκφάνσεις τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου, διατυπώνοντας κάποιες σχετικὲς ἀρχές.
Στὸ κείμενο «Ἡ Ποιμαντικὴ ὡς πεδίο συνάντησης τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὴ Νεωτερικότητα» ὁ π. Βασίλειος Θερμὸς ἀντιμετωπίζει τὴν πρόκληση γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ποιμαντικὴ νὰ συναντηθεῖ μὲ τὰ αἰτήματα καὶ τὶς ἀνάγκες τῆς Νεωτερικότητας τόσο σὲ ἐπίπεδο ἀρχῶν ὅσο καὶ σὲ ἐπίπεδο ἐφαρμογῆς μὲ τὶς ἀναγκαῖες ὁριοθετήσεις.
Ὁ π. Εὐάγγελος Γκανᾶς στὸ ἄρθρο «Ἡ ποιμαντικὴ στὰ χρόνια τῆς ἐκκοσμίκευσης. Ἐκκοσμίκευση: ἀμείλικτος ἐχθρὸς ἢ ἀπρόσμενος σύμμαχος;» ἐπιχειρεῖ νὰ ἀναδείξει τὸ βαρυσήμαντο ἔργο ποὺ ἔχει νὰ παίξει ἡ ποιμαντικὴ ἀπέναντι στὶς προκλήσεις ποὺ τίθενται ἀπὸ τὶς παραμέτρους τῆς ἐκκοσμίκευσης στὴν προοπτικὴ μιᾶς σύγχρονης ζωῆς ὅπου ἀπουσιάζει ὁ Θεός.
Ὁ Τριαντάφυλλος Μπολτέτσος στό «Ποιμαντικὲς διαστάσεις σύγχρονης Πολυπολιτισμικῆς Θεολογίας» περιγράφει ὄψεις τῆς πολυπολιτισμικότητας, δείχνοντας μὲ ποικίλα παραδείγματα πῶς ἡ ποιμαντικὴ τῆς Ἐκκλησίας μπορεῖ νὰ τὴν ἀξιοποιήσει πρὸς ὄφελος τοῦ ἀνθρώπου.
Στό «Μοντέλα χειρισμοῦ τῆς ἐθνο-πολιτισμικῆς ἑτερότητας τῶν μεταναστῶν στὴν Εὐρώπη» ὀ Ἀντώνιος Παπαντωνίου παρουσιάζει καὶ ἀξιολογεῖ ποικίλα μοντέλα χειρισμοῦ τῶν μεταναστῶν (π.χ. φυλετικῶν σχέσεων, ἀδιαφορίας, ἀφομοίωσης κ.ἄ.) σὲ εὐρωπαϊκὴ προοπτική. Ὁ Βασίλειος Γιούλτσης στό «Θεολογία καὶ τεχνολογία. Μιὰ ἄλλη ‘μεταφυσική’ πρόκληση» ἐξετάζει τὴ στάση τῆς Ἐκκλησίας ἔναντι τῆς τεχνολογικῆς πρόκλησης.
Ὁ π. Ἀντώνιος Καλλιγέρης στό «Προοίμιο μιᾶς εἰσαγωγῆς στὴν Ποιμαντικὴ τῆς νεότητας» θέτει κρίσιμα ἐρωτήματα γιὰ τὰ λάθη καὶ τὴν ἀμηχανία ποὺ ἐμφανίζεται στὴν προσπάθεια ποιμαντικῆς προσέγγισης τῶν νέων ἀνθρώπων σήμερα καταθέτοντας προτάσεις γιὰ ἐπαναπροσδιορισμὸ τῆς συνάντησης.
Στὸ κείμενο «Διαχέοντας τὸν θεολογικὸ περὶ Οἰκολογίας λόγο στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας» ὁ π. Παναγιώτης Καποδίστριας ἀξιολογεῖ τὶς δράσεις τῆς Ἐκκλησίας στὸ σχετικὸ πρόβλημα διατυπώνοντας προβληματισμοὺς καὶ προτάσεις σὲ πρακτικὸ ἐπίπεδο.
Ὁ Ἀριστείδης Βαρριᾶς στὸ κείμενο «Ἡ Ποιμαντικὴ τοῦ ‘περιθωρίου’» διερευνᾶ τὰ μοντέλα τῆς ποιμαντικῆς τοῦ ‘περιθώριου’, ἐπιχειρώντας μιὰ διασύνδεση τοῦ ‘περιθωρίου’ μὲ τὴ θεολογία καὶ τὸ ἦθος τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ π. Ἀθανάσιος Παραβᾶντσος στὸ ἄρθρο «Ὄψεις τοῦ Ὁμοουσίου στὴ σύγχρονη ψυχανάλυση» μὲ ἀφετηρία τὴν ὀντολογία τῆς φύσεως ἀξιοποιεῖ τὴν ἔννοια τοῦ ὁμοουσίου στὸ πεδίο τῆς ψυχανάλυσης καὶ τὶς ἀνάλογες ἀνθρωπολογικὲς προεκτάσεις του γιὰ τὴν ποιμαντική.
Ὁ Κωνσταντῖνος Ζορμπᾶς στὸ «Διάλογος τῶν Ἐκκλησιῶν καὶ τῶν θρησκευτικῶν κοινοτήτων μὲ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση στὸ πλαίσιο τῆς νέας Συνθήκης τῆς Λισσαβόνας» ἀξιολογεῖ τὸν διάλογο αὐτὸν καὶ τὴν θεματολογία του, ὅπως καὶ τὸν ρόλο τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στὸ εὐρωπαϊκὸ γίγνεσθαι.
Ὁ Νέναντ Μιλόσεβιτς στὸ κείμενο «Ἡ ἑορτολογικὴ θεώρηση τῆς θείας Εὐχαριστίας» ἀναδεικνύει τὴ στενὴ διασύνδεση μεταξὺ ἑορτῶν καὶ θείας Λειτουργίας ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ἑορτῶν τῆς Ἀνάστασης καὶ τῆς Ἀνάληψης τοῦ Χριστοῦ.
Στὴ νέα στήλη Παρεμβάσεις ὁ π. Κωνσταντῖνος Νευροκοπλῆς μὲ τὸ κείμενο «Τό ‘πρωτεῖο’τῆς ὑπόστασης στὴν ὑπόσταση τοῦ ‘Πρώτου’» συζητᾶ τὴ φύση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ὅρου ‘πρωτεῖο’ μὲ βάση τὴν περὶ ὑποστατικῆς ἀρχῆς στὸν Θεὸ θεολογία.
Ὁ Θεόφιλος Ἀμπατζίδης στὸ κείμενό του «Τὸ αἴτημα τῆς θεολογίας τῆς συνάφειας καὶ ἡ ‘μεταπατερικὴ θεολογία’ ἐπιχειρεῖ μιὰ πρώτη ἀξιολόγηση τῶν πορισμάτων του ὁμώνυμου συνεδρίου ποὺ ἔγινε στὴν Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν στὸν Βόλο.
Τὸ τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ συμπληρώνεται μὲ τὶς πλούσιες μόνιμες στῆλες. Τὰ Θεολογικὰ Χρονικά, ὅπου περιλαμβάνονται ἀναφορὲς σὲ ἐπιστημονικὰ συνέδρια, θεολογικὰ γεγονότα, ἀνακοινωθέντα καὶ πορίσματα συνοδικῶν συνδιασκέψεων, τὰ Περιοδικὰ Ἀνάλεκτα, ὅπου γίνεται σύντομη ἐπισκόπηση τῶν ἑλληνικῶν καὶ ξένων θεολογικῶν περιοδικῶν, τὸ Βιβλιοστάσιον, ὅπου δημοσιεύονται βιβλιοκριτικὰ δοκίμια καὶ παρουσιάσεις θεολογικῶν μονογραφιῶν, βιβλίων καὶ λοιπῶν ἐκδόσεων καί, τέλος, τὸ Ἀναλόγιον, ὅπου δημοσιεύεται ἐνημερωτικό δελτίο προσφάτων θεολογικῶν ἐκδόσεων. Τὸ ἑπόμενο τρίτο τεῦχος θὰ εἶναι ποικίλης ὕλης καὶ θὰ κυκλοφορήσει τέλη Σεπτεμβρίου.
Tο σημαντικό κείμενο του π. Παναγιώτη Καποδίστρια μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου