Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΗ ΑΗΔΟΝΙΔΗ

Η συναυλία στην Λευκάδα την περασμένη Τρίτη, Από τον Όμηρο στο δημοτικό τραγούδι της Λευκάδας, ήταν αναμφισβήτητα μια υπερπαραγωγή για τα δεδομένα του τόπου και όχι μόνο.
Ο σκηνοθέτης Γιάννης Φαλκώνης που είχε την ιδέα και την όλη επιμέλεια δικαιώθηκε, νομίζω, πανηγυρικά, τόσο από την προσέλευση του κόσμου όσο και από το γενικότερο κλίμα της παράστασης.
Για το Πολύτροπον, τον Peter Saliba, τον Roni Bou Saba και μένα, ήταν ένας ακόμη σημαντικός πειραματισμός, καθώς ερμηνεύσαμε χορικά από τον Προμηθέα Δεσμώτη στο μέλος της Εύας Πάλμερ - Σικελιανού, με τη συνοδεία αρχαιοελληνικής λύρας, που έπαιξε με πραγματική τέχνη η Αλίκη Μαρκαντωνάτου.

Πριν να αρχίσουμε τα χορικά ένας ηθοποιός διάβασε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την τραγωδία του Αισχύλου.

Στον βυζαντινό χορό του πρωτοψάλτη Δημήτρη Βερύκιου που παρουσίασε εκκλησιαστικούς ύμνους συμμετείχαμε κι εμείς. Ξεχωριστή στιγμή όταν ο Χρόνης Αηδονίδης και η Νεκταρία Καραντζή ερμήνευσαν, με τον βυζαντινό χορό να συνοδεύει, το περίφημο Τρισάγιο του Καλογήρου (ήχος πλ. α'), γνωστό από την αγιορείτικη μουσική παράδοση.

Όλα τα τμήματα, και τα χορευτικά, του Πολιτιστικού Οργανισμού ΦΩΤΕΙΝΟΣ του Δήμου Σφακιωτών, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, χορεύοντας και μικρασιάτικα και θρακιώτικα που τραγούδησε ο Χρόνης Αηδονίδης με τη Νεκταρία Καραντζή.

Αυτές οι φωτογραφίες από το τέλος της βραδυάς μαρτυρούν, νομίζω, το μέγα πλήθος των συμμετεχόντων, οι οποίοι όλοι εναρμονίστηκαν για το άρτιο αποτέλεσμα.
Ο Τάσος Φαλκώνης (πατέρας του Γιάννη), δεινός χορευτής στον οποίο ήταν αφιερωμένη η βραδυά, νομίζω θα χαμογελούσε ικανοποιημένος από ψηλά...