Tου Συμεών Σολταρίδη
Ελευθεροτυπία
Σε περίοδο ανασυγκρότησης και αναγέννησης βρίσκεται η Ομογένεια της Πόλης, η οποία κάθε στιγμή προσπαθεί να αναβιώσει πολιτιστικά και θρησκευτικά ήθη και έθιμα με τα οποία η Ρωμιοσύνη βίωνε τις γιορτές της.
Συμπαραστάτης ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος βρίσκεται καθημερινά κοντά στο ποίμνιό του σε γιορτές, σε πανηγύρια, σε λειτουργίες, σε εσπερινούς διαψεύδοντας τις «Κασσάνδρες» οι οποίες προσπαθούν να δηλώσουν ότι η «ρωμιοσύνη τελείωσε».
Ηταν συνήθεια στην Πόλη οι Ρωμιοί να ζούνε κάτω από τη σκέπη της Εκκλησίας. Μέσα στους αυλόγυρους των εκκλησιών ήταν οι αθλητικοί και πολιτιστικοί σύλλογοι, τα σωματεία και γιόρταζαν τις γιορτές τους με την παρουσία της Εκκλησίας και της λαϊκής παράδοσης και μουσικής. Ετσι γλεντούσε ο κόσμος. Και σήμερα αυτό προσπαθούν να κάνουν οι εναπομείναντες «ολίγοι μεν, πολλοί δε». Γιόρτασαν την Αγία Παρασκευή στην Κοινότητα του Νεοχωρίου στον Βόσπορο με την παρουσία του Πατριάρχη, της συνοδείας του και πλήθους κόσμου. Εβλεπε κανείς Ρωμιούς, Αρμένιους, Εβραίους και Τούρκους. Μια πολυπολιτισμική και πολυθρησκευτική κοινότητα χωρίς διαφορές και καταβολές.
Προηγουμένως προσευχήθηκαν λαμβάνοντας την ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχη και προσκύνησαν την Αγία Παρασκευή, η οποία βρίσκεται στον λόφο της Κοινότητας και φέρεται να χτίστηκε τον 16ο αιώνα. Βρίσκεται σε «λόφο σκιερό», ενώ το Αγίασμα είναι ένας μικρός ναΐσκος με οροφή από κεραμοσκεπή, ένα πέτρινο πηγάδι, από όπου αναβλύζει «ύδωρ το ζων» και περιβάλλεται από δέντρα μέσα σε έναν μπαχτσέ.
Εκεί έγινε το γλέντι με πολίτικα τραγούδια και με τον ήχο της λατέρνας να φέρνει τον κόσμο πίσω, όταν γλεντούσαν όλοι μαζί. Τούρκοι, Ρωμιοί, Αρμένιοι, Εβραίοι και Λεβαντίνοι. Τραγούδησαν, έφαγαν, ήπιαν και χόρεψαν. Μαζί τους και ο Πατριάρχης, ο οποίος έδειχνε την ευχαρίστησή του αφού κάποια στιγμή σιγοτραγουδούσε νησιώτικα τραγούδια και πριν αναχωρήσει γύρισε και δύο φορές το χερούλι της λατέρνας. Εκείνη τη στιγμή λες και η μουσική έγινε αγγελική, θεϊκή, ευφρόσυνη.
Τερματίζοντας τη μουσική απευθύνθηκε σε όλους και είπε για τη Ρωμιοσύνη που συνεχίζει και υφίσταται. Ο πρόεδρος της κοινότητας Παντελής Βίγκας, είπε ότι όπως είναι «αστείρευτη η πηγή του αγιάσματος, έτσι θα παραμείνει αστείρευτο και στο μέλλον το σθένος των Ρωμιών».
Κλήρος και λαός απέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι ξέρουν να κρατούν Θερμοπύλες. Αλλά και το Νιχώρι απέδειξε ότι δικαιολογημένα έφερνε από παλιά τον τίτλο ενός από τα καλύτερα «χωριά» της Πόλης. Και βέβαια όλοι θυμήθηκαν τον Καβάφη, ο οποίος όταν διέμενε στο Νιχώρι, κοντά στον παππού του, είχε γράψει: «ξένε σαν δεις ένα χωριό όπου γελάει η φύσις, κ' εις κάθε πλάτανο κοντά που κρύπτεται μια κόρη, ωραία σαν το τριαντάφυλλο -εκεί να σταματήσεις- έφθασες ξένε στο Νιχώρι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου