«…Σ’ αυτές τις δύσκολες και τραγικές στιγμές οι μάρτυρες της πίστης ένα όπλο έχουν∙ την υπομονή. Ο Ιησούς Χριστός στο Ευαγγέλιο, όταν προετοιμάζει τους Αποστόλους και όλους τους πιστούς για το μαρτύριο, πάντοτε τελειώνει τα λόγια του μ’ αυτές τις φράσεις: ″Ο υπομείνας εις τέλος σωθήσεται″ ή ″Εν τη υπομονή υμών κτήσασθαι τας ψυχάς υμών″. Άλλο όπλο δεν υπάρχει∙ ούτε απειλές, για την οργή του Θεού που περιμένει τους διώκτες, ούτε άκαιροι ηρωισμοί ούτε επίδειξη δύναμης, αλλά υπομονετική σιωπή. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός τον σταύρωναν και σιωπούσε. Κι αυτή είναι η διαφορά, για την οποία είπαμε και άλλοτε, ότι άλλο ήρωας κι άλλο μάρτυρας. Οι μάρτυρες της πίστης δεν είναι ήρωες, αλλά όργανα του Θεού.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα λόγια, που ψάλλει η Εκκλησία την εορτή της Πεντηκοστής, ότι δηλαδή το άγιο Πνεύμα είναι «δι’ ού προφήται άπαντες και Θεού απόστολοι μετά μαρτύρων εστέφθησαν». Πάει να πει πως δεν είναι ανθρώπινη δύναμη, που σηκώνει το μαρτύριο της πίστης, γιατί αυτό είναι διαφορετικό από κάθε άλλον ανθρώπινο ηρωισμό. Το χριστιανικό μαρτύριο δεν οφείλεται στη βουλή και τη θέληση του ανθρώπου να γίνει άγιος. Ο μαρτυρικός θάνατος για την πίστη είναι βουλή και κλήση του Θεού κι ο αληθινός μάρτυρας είναι όργανο του Θεού. Έτσι μπόρεσαν οι άγιοι Μάρτυρες, σαν την αγία Τατιανή, μέσα από μια ατελείωτη σειρά βασανιστηρίων να φτάσουν στον αποκεφαλισμό και να λάβουν από τα χέρια του Θεού το στεφάνι της νίκης. Αμήν».
Επισκόπου Διονυσίου Λ. Ψαριανού (†), Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης, Εικόνες έμψυχοι. Κηρύγματα αγιολογικά, εκδ. Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2000, σσ. 177-178.
1 σχόλιο:
Ένας κυριολεκτικά επίσκοπος,ο μουσικολογιώτερος προ Νικ.Βαληνδρά,,πολυγραφότατος,σοβαρότατος,ελάχιστοι γνωρίζουν τι έγραψε με πόνο ψυχής για την -τότε 1958+ περίπου-απροθυμία των αγάμων κληρικών να υπηρετήσουν στην επαρχία." ..... νεαρά αρχιμανδριτάρια εν Αθήναις, ακκιζόμενα μετά......" Αιωνία του η μνήμη.
Δημοσίευση σχολίου