Από την παράσταση "Ο Δάσκαλός μου, ο Σοπενχάουερ" |
Ο Κοραής Δαμάτης, γνησίως Αλεξανδρινός, είναι χορευτής και σχοινοβάτης.
Έχοντας κάνει χορό, συνεργάστηκε με τα «ιερά τέρατα» του χορού στην Ελλάδα, Ζουζού Νικολούδη και Ραλλού Μάνου.
Μετά έκανε πολύ θέατρο, σχοινοβατώντας στις σκηνοθεσίες του, παραμένοντας πάντα αντισυμβατικός και καλλιτέχνης με ρωγμές.
Ο ίδιος λέει για την παράσταση που ανεβάζει «Ο Δάσκαλός μου, ο Σοπενχάουερ»: «Πρόκειται για υπαρξιακά κομμάτια. Δεν αφορούν την κατάθλιψη αλλά τον άνθρωπο και τις σχέσεις του, την τύχη του, τη δυστυχία του και το πεπρωμένο του.»
Αλλά εμένα με εκφράζει και η ταύτισή του με τον Σπίρο Σιμόνε, του οποίου ο Κοραής Δαμάτης είχε ανεβάσει την «Αυλή» το 2011: «Εδώ δεν μπορείς να μένεις σιωπηλός. Εδώ απαγορεύεται να μένεις σιωπηλός. Εδώ πρέπει να μιλάς, πρέπει κάτι να πεις. Για όλους αυτούς που δεν μπορούν να μιλήσουν πια, πρέπει εσύ κάτι να πεις!».
Δηλαδή χρειάζεται συνείδηση και τόλμη, ίσως και αυτοθυσία για να μην τα πάρει όλα η δίνη.
Δεν μπορώ να το εξηγήσω ούτε να το τεκμηριώσω, αλλά όσες παραστάσεις του Κοραή Δαμάτη έχω δει, με παραπέμπουν στο φως το πολύ λαμπερό της Αλεξάνδρειας και σ’ αυτό το κίτρινο φως του Καῒρου που βγαίνει μέσα από την έρημο κι έχει, θαρρείς, το χρώμα της άμμου…
Φαίνεται πως γι’ αυτό φωτίζει ο ίδιος ο Κ. Δαμάτης τις περισσότερες παραστάσεις που σκηνοθετεί.
Για όλα αυτά και άλλα πολλά, αξίζει να ακούσει κανείς τον Κοραή Δαμάτη να συνομιλεί με τον ιερέα και σκηνοθέτη π. Πέτρο Μινώπετρο, απόψε στις 8 το βράδυ στο Ραδιόφωνο της Εκκλησίας 89,5 στο πλαίσιο της εκπομπής «Από Τέχνη σε Τέχνη».
Με αφορμή το ανέβασμα, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, του έργου «Ο δάσκαλός μου ο Σοπενχάουερ» που σκηνοθετεί ο Κοραής Δαμάτης, καθώς και την έκδοση του μυθιστορήματος «Το Σπίτι Μόνο» του ιδίου, μεταδίδεται σε επανάληψη εκπομπή με καλεσμένο τον Κοραή Δαμάτη. Η εκπομπή έχει θέμα: «Η Αλεξάνδρεια, η ιστορία του 7ου Θεάτρου, ο χορός, η όπερα, ο Μίνωας Βολανάκης και η διδακτική των παραστατικών τεχνών».
Π.Α. Ανδριόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου