Η πρόσκληση έγραφε:
"Η Νένα Παπαγεωργίου – Μουράτογλου και ο Παναγιώτης Στέφος δίνουν το έναυσμα:
Το μέρος της κουλτούρας μας που παραμένει ζωντανό και αποτελεσματικό, είναι αυτό που κάθε γενιά μπορεί να απορροφήσει και να εμφυσήσει μέσα του καινούργια ζωή."
Αλλά στην παράσταση που παρακολουθήσαμε χθες, Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016, στην Αίθουσα Θεάτρου του 1ου Γ.Ε.Λ. Αγίας Παρασκευής, οι δύο σπουδαίοι αυτοί καλλιτέχνες δεν μας έδωσαν απλώς το έναυσμα, αλλά και τα κλειδιά για να κατανοήσουμε πώς κάθε γενιά μπορεί να αναπαρθενεύσει την κουλτούρα μας ώστε να μένει ζωντανή και ωραία στους άσχημους καιρούς μας.
Κι ακόμα, πως από την τέχνη μπορεί να προέλθει μια ευωχία άληκτη, που μας συνδέει με το πάντα
Ο Παναγιώτης Στέφος μας παρουσίασε – ενδεικτικώς – την σπουδαία εργασία του πάνω στα αρχαιοελληνικά όργανα και στην αρχαία ελληνική μουσική. Μια ιδιωτική οδός… Επίσης, μας υπέδειξε ευφάνταστους τρόπους αξιοποιήσεως του ευτελούς. Τι ήχο μπορεί να παράξει, π.χ., ένα πλαστικό καλαμάκι ή ένα λάστιχο ποτίσματος, βάζοντάς μας έτσι σε μια άλλη λογική ενός ήχου που ίσταται πάντοτε ενώπιόν μας προς ανακάλυψιν.
Και μετά οι ήχοι του από τα αρχαιοελληνικά όργανα συνόδευσαν τις μικρές και μεγαλύτερες χορεύτριες, οι οποίες – σε διδασκαλία Νένας Παπαγεωργίου – χόρεψαν ελληνοπρεπώς, αλλά και σύγχρονα, καθώς η χορογραφία ήταν μια σύλληψη που αφομοίωνε δημιουργικά στοιχεία της ελληνικής παράδοσης αλλά και του σύγχρονου χορού.
Ευχαριστούμε και τους δύο καλλιτέχνες για την μαθητεία στην ομορφιά τους.
Π.Α. Ανδριόπουλος
 |
| Η Νένα Παπαγεωργίου - Μουράτογλου |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου