Ο Αλέξανδρος Παπαδερός για τον αείμνηστο Γερμανό Πρόεδρο Richard von Weizsäcker

Ο αείμνηστος Πρόεδρος R. Weizsacker με τη σύζυγό του, ο μακαριστός Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος
και ο Αλέξανδρος Κ. Παπαδερός 

Richard von Weizsäcker 

(15.4. 1920 – 31.1.2015) 

Αλέξανδρος Κ. Παπαδερός 

25. Νοεμβρίου 1985, πρωί. Μια φωνή στο τηλέφωνο με πληροφορούσε, ότι ο Πρόεδρος της (Δυτικής) Γερμανίας Richard von Weizsäcker είχε αναχωρήσει από τον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου, όπου παραθέριζε, με προορισμό την Ορθόδοξο Ακαδημία στη δυτική άκρη της Κρήτης. 

Παρά το ότι η απροσδόκητη εκείνη πληροφορία έμοιαζε περισσότερο με φάρσα, ειδοποίησα τον Πρόεδρο της Ακαδημίας Σεβασμ. Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίο, που ήρθε αργότερα στο Ίδρυμα. Λίγο πριν από το μεσημέρι ένα μικρό λευκό αυτοκίνητο, εμφανώς ακάθαρτο εξωτερικά (σκόπιμα βέβαια) εισήλθε στον περίβολο της Ακαδημίας. Ο οδηγός και μια γυναίκα βγήκαν και άρχισαν να καμαρώνουν τη θάλασσα. Υποθέσαμε πως ήταν κάποιοι περαστικοί. Στο μεταξύ όμως κατέφθασε ένας αστυνομικός, που σταμάτησε τη μοτοσυκλέτα του δίπλα τους. Ναι, ήταν ο Πρόεδρος με τη σύζυγό του Μαριάννα. Ακολούθησαν τα πρέποντα. Ο Πρόεδρος εξήγησε από την αρχή, ότι βρίσκεται incognito στην Κρήτη για ανάπαυση, αλλ’ ότι δεν θα μπορούσε να αναχωρήσει χωρίς να επισκεφθεί την Ακαδημία και να εκφράσει εξ ονόματος της χώρας του, αλλά και προσωπικά, ευχαριστία και ευγνωμοσύνη για τη συμβολή της τοπικής Εκκλησίας και του Ιδρύματος στην προαγωγή των σχέσεων των λαών μας, με υπέρβαση των οδυνηρών βιωμάτων της κατοχής. Ενημερώθηκε αναλυτικά για το έργο του Ιδρύματος. 

Είχε και πολλές ερωτήσεις για την Κρήτη. Στη συζήτησή μας φυσικό ήταν να υπάρξουν αρκετές αναφορές και στον πρεσβύτερο αδελφό του Carl Friedrich von Weizsäcker (1912-2007), διακεκριμένο Καθηγητή (Φυσικό και Φιλόσοφο), με τον οποίον είχαμε συνεργασθεί επανειλημμένως στα πλαίσια της Οικουμενικής Κίνησης, όπως και με την κόρη του Καθηγητή Elisabeth και τον σύζυγό της Konrad Raiser, μετέπειτα Γεν. Γραμματέα του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών. Μετά το γεύμα επισκεφθήκαμε το Γερμανικό Στρατιωτικό Νεκροταφείο στο Μάλεμε. 

Στην από 3. Δεκ. 1985 ευχαριστήρια επιστολή του μού έγραφε μεταξύ άλλων: «Η εργασία που επιτελείτε {στην Ορθόδοξο Ακαδημία} μας εντυπωσίασε βαθιά. Είμαι βέβαιος ότι ασκείτε ένα διαλογικό και διακονικό λειτούργημα ανεκτίμητης αξίας...». 

Αργότερα ο Πρόεδρος ευαρεστήθηκε να με τιμήσει με την απονομή ιδιαίτερης διάκρισης της χώρας του {VERDIENSTKREUZ 1. Klasse}. Ο Σεβασμ. Ειρηναίος είχε τιμηθεί νωρίτερα, ως Μητροπολίτης Γερμανίας.

Πολύτιμος οδοδείκτης είναι η κληρονομία πολιτικού ήθους και χριστιανικής πιστότητας που αφήνει ο μακαριστός Πρόεδρος στους ηγέτες της Ευρώπης και όχι μόνο...